Dilemma, medicijnen, een operatie of niks doen?

[Roosje]

Het zal me niks verbazen als het inderdaad wel door die aanrijding komt. Ze heeft een flinke klap gehad en misschien dat ze in het asiel over het hoofd hebben gezien dat ze wel degelijk ergens last van had. Ze hebben daar alleen op dinsdag- en donderdagmiddag een dierenarts rondlopen, maar als mijn dierenarts die dierenarts op zou bellen pakt die dierenarts gewoon de medische geschiedenis erbij, dus als ik die medische geschiedenis al mee naar m'n dierenarts neem, heeft het dan nog meerwaarde dat ze met de asieldierenarts gaat overleggen?

Ik heb sowieso besloten dat ik haar van de prednison af wil hebben, sowieso zaten de risico's op suiker me al niet lekker, maar nu ook nog haar gedrag opeens zo begint te veranderen. Het zou inderdaad een hersenbeschadiging kunnen zijn zoals Adriana zegt, maar ze doet het pas sinds ze aan de prednison zit, dus dat vind ik wel apart. Maargoed, als ze door de prednison ook zwakkere bloedvaten kan krijgen zoals Boomer zegt, misschien dat ze met het spelen ergens tegenaan is geknald met haar kop (gebeurd nog wel eens namelijk) en dat ze inderdaad schade in haar koppie heeft opgelopen? Of ben ik nou teveel aan het doemdenken?

PS. Bedankt voor het compliment, ik wil gewoon het beste voor haar dus ik vraag me soms ook wel af of ik het goed doe, maar ik heb volgensmij ook wel een moeilijk geval in huis gehaald. En ik ben blij dat iedereen zo met me meedenkt, dat helpt een stuk!

[Kattenbella]

Misschien kan je dierenarts eventueel doorvragen. Ik vind het allemaal nogal laconiek opgeschreven.

Misschien heb je mettertijd iets aan homeopathie. Siepie lijkt het er hier goed op te doen. Ze heeft al tijden zware chronische nies. Ben benieuwd wat eruit komt met je dierenarts. Goed dat je gestopt bent met de prednison. Ze is veel te jong nog voor de grote risico's en het is nog niet eens duidelijk wat haar mankeert.

[Tazke]

Roosje,

Wat een drama allemaal. Ik vind het fantastisch dat je je dillema voorlegt (zou ik ook doen). Ik heb net alles even gelezen en ik denk echt dat je eens even moet gaan rondbellen. Zoals ik het belees lijkt er meer aan de hand te zijn met Rosa en nee heb je ja kun je krijgen. Allereerst zou ik van meerdere DA's willen weten wat hun visie hierover is. Tenslotte, niet iedere DA is hierin gespecialiseert en medicijnen is toch wel vaak de makkelijkste weg om iets te proberen.

Laat je gewoon eens informeren. Je kunt met een paar mailtjes/belletjes misschien een heel stuk wijzer worden. De dames hier op het forum spreken natuurlijk uit ervaring en alle tips zijn welkom, maar ik zou het toch van een DA willen horen. Wie weet komt er iemand met dé oplossing.

Een kat voor lange tijd aan de medicijnen houden, met het risico dat er andere klachten op gaan spelen zou ik niet willen. Dan is het einde zoek denk ik. Het kan dan alleen maar erger worden.

Het belangrijkste zou voor mij zijn om te achterhalen wat de oorzaak is en om dan te kijken wat de beste oplossing is. Blijkt dit een operatie en een 2de narcose te zijn, dan is dat de beste optie. De stess en narcose komt ze inderdaad wel overheen en het gaat tenslotte om de kwaliteit van leven. Je hebt tenslotte niet voor niets een poes uit het asiel gehaald, toch?!

Ik ben "blij" dat ik niet voor dit dillema sta en wens je dan ook veel succes met Rosa. Ik zal met interesse je berichten volgen.

Heel veel sterkte en ik hoop dat er snel duidelijke antwoorden komen op je vragen!

[Boomer]

Ik heb bij Banjer geen negatieve gedragsverandering gezien. Hij at voor de prednison slecht ( auto-imuun ziekte wat in zijn keel ging zitten)
Banjer ging beter eten en ik merkte dat hij zich lekkerder in zijn vel ging voelen. Spelen deed hij niet, maar ja hij was tenslotte al een opa.
Prednison op lange termijn kan dunne bloedvaten veroorzaken , niet als je het kort geeft.
Persoonlijk zou ik toch kijken naar de kwaliteit van het leven. Mocht een operatie niet baten, dan zou ik toch voor de prednison gaan. Desnoods een andere dosering.

[Roosje]

Ik hoop dat ik vandaag post van het asiel heb zodat ik daarna inderdaad informatie kan gaan inwinnen. Ik ben eigenlijk heel benieuwd wat de da erop te zeggen heeft over haar reactie op de prednison. Dat ze onrustig word kan ik me nog voorstellen, misschien dat ze gewoon opeens veel meer energie/puf heeft om dingen te doen en ze niet zo goed weet wat ze daarmee moet. Ik blijf het alleen wel vreemd vinden dat ze me is gaan slaan. Gisteravond is het ook nog een paar keer gebeurd, telkens als ze zat en als ik haar dan over de linkerkant van haar heup aaide. Vanochtend leek het eerst goed te gaan maar na een paar minuten knuffelen begon ze me weer te slaan, alleen dit keer terwijl ik haar rechts aaide. Zolang ze staat is er nog steeds niks aan de hand. En als ze nu naar me heeft geslagen blijft ze ook gewoon rustig spinnend zitten om verder te knuffelen. Zou ze spontaan last van haar heupen hebben gekregen of zit dit tussen haar oren? Ik heb soms het idee dat het mis gaat als ik te laag kom zeg maar, dus bijna met m'n hand bij de grond. Maar ik ben nog een beetje aan het testen waar ze wel en niet op reageert als ik haar aai.

Ik heb inderdaad een kat uit het asiel gehaald omdat ik wilde dat ze een betere kwaliteit van leven zou krijgen. Juist Rosa, omdat daar bij stond dat ze heel bang en zielig was en absoluut niet op haar plek in het asiel (ze vond de andere katten ook maar niks). Inmiddels is ze allang niet meer zo bang, ze is nu gewoon veel beter op haar plek, daarom zou ik het ook nooit over m'n hart kunnen verkrijgen om haar terug te brengen. (ondanks dat ik er niet blij mee ben dat ik haar zo ziek heb meegekregen, ik ben wel blij met haar!)

Of het zin heeft om contact te hebben met de asieldierenarts dat weet ik niet. Toen ik daar zelf op een dinsdag was voor het niezen en de vieze oortjes wisten ze niet eens dat het om dezelfde kat ging waar ik die donderdag daarvoor nog over had gebeld omdat ze zo benauwd was. En aan de telefoon gister waren ze inderdaad vrij laconiek. "ze is chronische benauwd? Nou bij ons had ze nog nergens last van hoor, alleen een zware ademhaling"

[Adriana]

PS. Bedankt voor het compliment, ik wil gewoon het beste voor haar dus ik vraag me soms ook wel af of ik het goed doe, maar ik heb volgensmij ook wel een moeilijk geval in huis gehaald. En ik ben blij dat iedereen zo met me meedenkt, dat helpt een stuk!

ja, je hebt een heel erg moeilijk geval thuis meegekregen en we/ik in ieder geval hebben veel waardering voor je inzet.

ik dacht dat je misschien baat zou kunnen hebben bij een beetje destress van de huisdierendokter
kijk eens bij gedrag linkerkolom van huisdierendokter
http://www.huisdierendokter.nl/

of een beetje Telizen.

of cholodin van NML Health .

als je googelt en kijkt bij de omschrijvingen en toepassingen herken je misschien iets.
dat meppen lijkt op een soort van tic, want ze doet het kennelijk gedachteloos en is niet boos of angstig.

en probeer ipv de prednison een kwartje vit c (ontzuurd solgar - k gebruik het zelf ook)
om te zien of je daar haar conditie wat mee kunt opkrikken.
het helpt in ieder geval het immuunsysteem beter zijn werk te doen.


van alle vier kan ik je wel wat opsturen als je t wilt proberen.

[Roosje]

Ik heb sowieso zenuwtabletten van Beaphar in huis, misschien een idee om dat eerst te proberen? Ik heb haar daar een pilletje van gegeven toen ze in het begin naar de da moest voor het niezen, ik had wel het idee dat ze er wat rustiger van werd.

Van de prednison is ze nu nog niet af, ik wil eerst overleggen hoe ik het af moet bouwen, want ik heb begrepen dat als je het niet heel langzaam afbouwt dat je dan alleen nog maar meer problemen veroorzaakt. Dan kan ik daarna andere dingen gaan proberen. Je kan dus niet de gewone vit. C uit de supermarkt gebruiken?

Kan er zo maar vanuit het niets een tic om te meppen ontstaan? Want de eerste anderhalf maand heeft ze me echt nooit geslagen, en nu opeens wel heel erg vaak. Zijn er toevallig ook mensen die hier ervaring mee hebben dat dit is gebeurd?

[Adriana]

ja, ik had een kater die dat halverwege zijn loopbaan ook ging doen.
helemaal vanuit het niets en het sloeg nergens op.
(dat is niet de prednisolon-kater, die leeft nog en hoe!)

die andere sloeg/mepte en ging lief daarna fluitend met een niets aan de hand gezicht naar de vensterbank..
wij zijn er altijd maar vanuit gegaan: 'radertje los in bovenkamertje..'

als je naar de ingrediënten-lijstjes van de vit c's kijkt, dan zie je heel erg vaak dat lactose wordt toegevoegd,
zeker weten bij de supermarkt vit c.
nu kan ik zelf niet tegen zuivelprodukten en schiet helemaal vol slijm bij het minste beetje melksuiker.
heel erg veel katten doen dat ook, gaan hoesten en gorgelen, vaak is dat lactose-intolerantie.

als je dat wilt vermijden dan ga je langs je apotheker voor 10 gr ascorbinezuur
en wat capsules. maar dan krijg je een dwangvoerprobleem.
kip om een kleine capsule is een heleboel gepriegel.

lust Rosa easypill? daar zou je die truc nog wel mee kunnen uithalen, klein beetje per keer.
de ontzuurde vit c van solgar is redelijk te pruimen/tamelijk smaakloos
en het wil hier nog wel lukken, na een beetje uithongeren....,
om dat met een stukje kip eromheen gekneed, naar binnen te krijgen.

[Roosje]

We hebben soms sowieso wel eens gedacht dat ze niet helemaal spoort. Vooral als ze weer eens midden in de kamer gaat zitten om je urenlang als een levend standbeeld aan te gaan staren. Op een gegeven moment voel je je echt bekeken, haha. Als ze slaat doet ze het ook niet hard trouwens, er komen geen nageltjes aan te pas in ieder geval.

De prednison krijg ik op dit moment bij haar naar binnen met een beetje rauw (runder)gehakt of met van die kleine blikjes pathe van Gourmet. (afhankelijk van of we wel of niet gehakt eten die avond. ) Dat is er allebei heel makkelijk om heen te kneden en het zijn gelukkig ook vrij kleine pilletjes. Als ik een heel klein bolletje op m'n vinger voor haar neus hou is het zo weg, soms met m'n vinger erbij. :P Dus of ze easypill lust dat weet ik niet, ik heb het nog nooit geprobeerd.

[Boomer]

En als ze nu naar me heeft geslagen blijft ze ook gewoon rustig spinnend zitten om verder te knuffelen.

Spinnen doen katten niet alleen omdat ze iets lekker vinden. Katten spinnen ook om zich zelf innelijke rust te geven. Het kan dus zijn dat ze wel degelijk pijn in haar heup heeft. En dat ze zichzelf probeert rust te geven omdat jullie haar daar aaien. En dan in uiterste noodzaak jullie een tik geeft, omdat ze het dan niet meer kan hebben. Misschien kan ze hier niet mee omgaan.
Misschien toch iets om na te laten kijken, als jullie bij de DA zijn. Zeker gezien haar verleden.

[Roosje]

Maar is het dan niet vreemd dat ze er pas last van heeft sinds de prednison?
En is het ook niet vreemd dat ze er alleen last van heeft als ze zit en niet als ze staat, en ook niet met lopen/rennen?

Dit is weer typisch iets wat je alleen nog maar meer voor een raadsel zet wat er nou met haar aan de hand kan zijn, omdat ik ook geen verband zie tussen dit en haar andere klachten :S

Ik heb nog niks van het asiel binnen dus dat zal wel na het weekend worden...

[Roosje]

Gister eind van de middag post binnengekregen dus vanochtend gelijk even overlegd met de dierenartsassistente. Die vond dat er vreemde dingen in haar geschiedenis stonden. (waarom baarmoeder grotendeels verwijderd en niet helemaal?) En ook stond er in dat ze last heeft van een stridor, maar verder geen problemen met de ademhaling. Toen pakte ze haar dierenarts woordenboekje erbij om voor de zekerheid te kijken wat het betekend, en een stridor houdt dus in dat er bij het ademen een bijgeluid word geproduceerd doordat de kat benauwd is. (dus hoezo wel stridor maar geen ademhalingsproblemen?) (http://www.mcvoordieren.nl/index.php/zoek-op-ziekte/494)

Ook vond de ze klachten vreemd. Het niet aan haar heupen mogen zitten als ze zit maar wel als ze staat en ze is afgelopen week nou al drie keer in de diarree geweest. Dus na overleg met de dierenarts is besloten dat ik maar weer met haar langs moet komen. Ik heb voor morgenochtend een afspraak, maar weer zien wat daar uit komt. Kijken of de dierenarts een verklaring kan geven voor haar gedrag en de vreemde symptomen die ze heeft. En kijken wat nu de beste vervolgstap is om te zetten.

Ik heb trouwens wel het idee dat ik alweer iets meer aan haar heupen mag zitten. Ik heb het een poosje met rust gelaten maar heel af en toe vergeet je dat wel eens maar de keren dat ik het vergat liet ze me er wel gewoon aanzitten. Ik probeer haar er nu weer gewoon te aaien. Het enige wat er nu gebeurd is dat ze heel wantrouwig naar m'n hand gaat kijken, heel hard met haar staart gaat zwaaien en heel soms loopt ze weg. Maar het is al een paar dagen geleden dat ze me voor het laatst heeft geslagen. Ik denk toch dat dit door de prednison veroorzaakt wordt, het meppen kwam vanuit het niets sinds ze aan die pillen zit en nu ik het weer aan het afbouwen ben lijkt ze er ook weer minder problemen mee te hebben dat ik eraan zit. Alleen een verklaring heb ik er niet voor want dit zou volgensmij helemaal niet door prednison veroorzaakt moeten kunnen worden.

[Adriana]

k was eigenlijk intussen best benieuwd hoe het met jullie ging..

je weet het soms niet hoe de radertjes in het bolletje ineens beetje anders kunnen gaan draaien door een paar moleculen van een bepaald stofje. maar als het afneemt, dan is er winst.
en misschien liep het wel samen met het prednisongebruik maar was er geen verband, dat kan ook nog.
meppen kan met onzekerheid/angst te maken hebben en jullie hebben al een erg goeie band, dus ze zal je steeds meer gaan vertrouwen en ook nog wel rustiger gaan worden.
slaan/zwiepen met staart is onzekerheid en dat zal slijten.
dat ze die wiebeltrap opliep is al een goed teken, dat durft ze tenminste te ondernemen!
haar evenwicht is dus goed en ze gebruikt haar achterhand dus ook goed (ik bedoel ze heeft genoeg spierkracht in die achterpoten), anders zou ze die trap nooit zijn opgeklauterd.

je zou de da te spreken moeten krijgen die haar geopereerd heeft na de autoklap, die weet precies wat en waarom en hoe.
heeft haar borstkas misschien ook een tik gekregen en kan het zijn dat ze daardoor af en toe benauwd is? misschien heeft ze toen een paar ribben gebroken.
maar misschien begrijp ik het niet goed en ga je niet naar het asiel maar naar je eigen da.
die of de assistente zou dan wel even aan de asielda kunnen vragen wat exact al het letsel was, wat ze bij die klap opliep. daar moeten gegevens van zijn.

misschien hebben jullie gewoon wat tijd nodig (maanden, geen weken) om op orde te komen met alle problemen en sommige dingen, schrale troost, gaan soms vanzelf over.

[Roosje]

Het zou inderdaad door de prednison kunnen komen, het zou ook puur toeval kunnen zijn. Maar dat ze met haar staart gaat zwiepen als ik aan haar heupen kom is voor mij een teken dat ze het toch nog niet helemaal goed vindt dat ik eraan zit. Maar ze reageert in ieder geval minder heftig inmiddels, dus dat is heel wat!

Ik vond het inderdaad wel goed van haar dat ze de trap op kwam. Sowieso erg schattig dat ze zo zielig ging mauwen omdat ze niet bij me kon komen. Toen eerst een poging aan de achterkant, maar aangezien ze geen aapje is ging dat haar niet lukken. :P Uiteindelijk kwam ze er dan toch achter wat de goeie kant was en dat het toen wel kon. Het is gewoon zo'n uitklapbare vlizotrap, dus echt heel steil, ik was wel trots op haar, haha. Het is gewoon een erg nieuwsgierig beestje.

Als het goed is hebben we verslag gekregen van alle medische gegevens die ze over haar hebben in het asiel. Er stond in dat ze geen botbreuken had, wel een opgezwollen nek (dus daar zal het probleem wel liggen) en ze was dus in shock. (ze is dus ook niet geopereerd toen) En ik ga inderdaad naar m'n eigen dierenarts en niet naar de asieldierenarts.

[Adriana]

wat ook nog zou kunnen is dat de achterkant 'moeilijk terrein' is geworden sinds die baarmoederoperatie.
ze heeft daar ongetwijfeld veel pijn en ongemak gehad.
ik weet van sommige katers dat je na castratie niet aan hun achterpoten mag komen, maar ze gaan rustig met hun achterlijf op je onderarm zitten.
dus dan zit het misschien alleen tussen de oortjes.
als Rosa zo'n steile trap oploopt, dan zit het daar wel goed en heeft ze al zoveel zelfvertrouwen, dat ze dat durft.
en heel lief dat ze niet zonder je wilde en je opzocht.

intussen heb ik gezocht naar middelen voor benauwdheid en er is ook in de plantenhoek vrij veel.
huisdierendokter, nml health, medpets, groene os, macsamuels.
kijk ook even bij barfplaats en dan zoeken op benauwdheid, daar heb je dan gelijk de berichtjes hoe het beviel en de rest van de ervaringen erbij.
en missch vind je da wel soort van oorzaak en dan kun je gerichter zoeken naar een middel ipv prednison.
maar t klinkt al wel beter dan vorige week (en houd ook in je achterhoofd dat je haar heel erg in de gaten houdt en dus alles 'ziet'..)