Dilemma, medicijnen, een operatie of niks doen?

[Roosje]

Ik zit met een dilemma en ik ben even benieuwd naar jullie mening.

Ruim anderhalf maand geleden hebben wij Rosa uit het asiel gehaald. Rosa is een poesje van ongeveer 3,5 die na een aanrijding in het asiel terecht is gekomen. Ze nieste erg veel in het begin en is in eerste instantie behandeld tegen niesziekte. Omdat het maar niet overging zijn we nog een keer naar de dierenarts geweest en die heeft geconstateerd dat ze chronisch benauwd is. Dit zou kunnen komen door de aanrijding (ze heeft een flinke klap tegen haar kop gehad) maar het zou ook kunnen komen doordat ze last heeft van bijvoorbeeld een poliep in haar neus. Om te kijken of er inderdaad een zwelling zit moet ze nu tijdelijk aan de prednison om te kijken of dit invloed heeft. Ze slikt het nu een week en ik merk erg duidelijk verandering. Ze niest niet meer, is veel minder gaan piepen en ze speelt veel actiever dan dat ze ooit heeft gedaan.

Nu hier mijn dilemma. Er zijn meerdere stappen die ik zou kunnen nemen en ik weet niet zo goed wat het beste is.

optie 1: Haar de rest van haar leven Prednison laten slikken zodat ze minder benauwd is, dit was wat ik volgens de dierenarts zou moeten doen als het aan zou slaan. Maar als ze dat de rest van haar leven moet blijven slikken loopt ze een extra grote kans op suikerziekte. Dan zou ze dus eigenlijk alleen nog maar zieker worden. Ik vind het zelf absoluut geen fijn idee dat dit kan gebeuren en zie het dan ook niet zitten.

optie 2: naar een specialist die in haar neus kan kijken of er inderdaad een blokkering zit die ervoor zorgt dat ze te weinig lucht krijgt, dit moet waarschijnlijk onder narcose gebeuren omdat ze vaak met een cameratje via de bek naar de neusholtes gaan. Als er iets zit zou dit met een operatie weggehaald kunnen worden. Dit was iets wat de dierenarts niet bepaald zag zitten en ze me ook niet aanraadde. Narcose/operatie hebben ook weer bepaalde risico's en bovendien levert het een hoop stress op voor Rosa.

optie 3: Prednison langzaam afbouwen en verder helemaal niks doen. Voor haar zal het normaal worden om zo weinig lucht te krijgen en ze zal zich daarop aanpassen. Ook dit is een optie die ik niks vind, ondanks dat het normaal voor haar zou zijn om zo weinig lucht te krijgen vind ik het sneu om haar zo benauwd te laten rondlopen. Zeker nadat ik haar afgelopen week zo actief heb zien worden.


Het is voor mij dus op naar de beste keuze onder de slechten... Alle oplossingen zie ik eigenlijk niet zitten en ik zou ook echt niet weten wat ik het beste kan doen. Ik was even benieuwd naar jullie meningen naar de beste (minst slechte) oplossing. En misschien dat jullie nog andere oplossingen kunnen bedenken waar ik zelf niet op was gekomen.

[Ambertje73]

Ik weet precies wat je bedoelt!
Wij hebben een Pers met een enorme peek-face (van het balkon gevallen, heb geen neus).
Ze niest bijna altijd en heeft het ook vaak benauwd (hoesten). Zelf eten gaat bijna niet omdat als ze een beetje voorover gaat hangen ze weer begint te snotteren.
Een kuurtje Doxoral helpt prima. Haar oogjes houden dan op te druppelen, ze heeft geen loopneus meer en ze kan beter eten!
Ze heeft trouwens wel een lichte hartruis.

Zodra we stoppen met de Doxoral, dan begint het weer van voren af aan. We hebben haar wel andere middeltjes gegeven (Echina, L-Lysine), maar dat helpt niet echt.

Ik zou onze Pers ook niet levenslang op die chemische middelen willen hebben.

Gevolg: we voeren haar een paar keer per dag en daar eet ze zelf nog een beetje bij.
Het scheelt dat ze het voeren niet zo erg vindt. Ze krijgt een paar keer natvoer in een spuit (stribbelt nooit tegen). Verder krijgt ze (in ieder geval) 1x per dag 20 gram Outdoor, zit extra in. Dat vindt ze niet altijd even leuk, maar wij vinden dat beter dan een leven vol met chemische middelen.

Ik zou Rosa ook geen operatie laten ondergaan als er zoveel risico aan vast zit.
Optie 3 zou ik kiezen. Misschien kun je proberen haar weerstand op te krikken en dat het dan iets beter wordt?
Een aantal forumleden hebben katten met astma en bronchitus. Hopelijk hebben die een oplossing?!

Sterkte met Rosa!

[Adriana]

hoi Roosje,

je hebt het heel duidelijk en overzichtelijk in kaart gebracht en ja, t is moeilijk, ben ik met je eens.

optie 1.
ik begrijp als ik goed lees dat het niet zeker is dat de zwelling wordt veroorzaakt door een poliep, dat is wat je da aanneemt. er zit daar wèl iets dat blijkbaar goed op pred reageert en de kwaliteit van haar leven aanzienlijk verbetert.
dan zou je dus het vooruitzicht hebben op een kwalitatief beter leven mèt pred, dat misschien korter duurt, dan wel dat zou kunnen uitmonden in een kwalitatief beter leven mèt pred in combinatie met behandelen/spuiten omdat ze mogelijk diabetes heeft opgelopen. waar de kwaliteit van haar leven niet zo onder zal lijden, maar die van jou wèl.
een goed behandelde suikerkat met aangepast voer en langzaam werkende insuline heeft een goed leven. het is een forse belasting (tijd/zorg) voor het baasje en een redelijke kostenpost (insuline, spuitjes, teststripjes).
op den duur is niet te zeggen hoe de nieren dit zullen doorstaan en dat is een ernstiger probleem, nierschade is onomkeerbaar en moeilijk stabiel te krijgen, ik bedoel t wordt bijna altijd alleen maar slechter.

ik weet niet hoe lang een kat pred kan slikken, zonder eventueel last van bijwerkingen te krijgen en voor ieder dier, dus ook Rosa, is dat een gok.

optie 2
brengt eenmalige tijdelijke ongemakken met zich mee (stress-dagje) en een narcose-risico, dat m.i. overzichtelijk is, want buiten dit probleem lijkt het een gezonde kat, als ik goed lees. en een rekening van de da.

optie 3 is vanuit de kat bezien (kwaliteit van leven) erg sneu, je hebt helemaal gelijk. ze kan een veel leuker, beter leven hebben, blijkt.

je vraagt ons om mee te denken en trajecten/oplossingen voor te stellen en/of meningen te geven.

ik zou een voorkeur hebben voor optie 2 na een second opinion bij een dierenarts/specialist/chirurg.
dat is éénmalig (stress/gedoe voor Roosje) en operatie-technisch lijkt het me niet zo'n indrukwekkende onderneming. je zou een goeie chirurg moeten vinden (die ik je wel kan aanbevelen, maar ik weet niet waar jullie wonen).

en verder zou ik qua voedsel nu al rekening houden met een mogelijke extra belasting op de alvleesklier en Rosa zoveel mogelijk koolhydraat-arm natvoer geven. dat is voer zonder granen, zetmeel, suiker. bij de ingredientenlijstjes kun je dat snel zien en met harde brokjes geef je altijd te veel koohydraten/zetmeel. Orijen is hier de minst slechte.

en ik en velen hier met mij, weten wat het is om veel geld aan een geliefd huisdier uit te geven en ik heb er altijd weer erg veel waardering voor als baasjes daar dus ook voor kiezen, dus veel complimenten (ook) voor jullie inzet en zorgvuldigheid!

[Roosje]

Het klopt inderdaad dat het niet zeker is of de zwelling word veroorzaakt door een poliep. Maar omdat de dierenarts liever niet had dat Rosa speciaal naar een specialist moest om te kijken of er inderdaad iets zit wilde ze liever gewoon proberen of de prednison aan zou slaan. En het is dus inderdaad aangeslagen. Het was de bedoeling om eerst een week elke dag 1 pil te geven, dan een week om de dag een hele pil en daarna constant een halve pil om de dag. Ik zit nu net in de tweede week en ze heeft gister haar eerste dag zonder pil gehad. Vandaag zie ik helaas gelijk weer een flinke terugval, ze is weer behoorlijk aan het piepen. Dus of die dosis van een halve pil om de dag gaat werken? Ik vraag het me af, als het nu al gelijk minder gaat...

Ook weet ik niet of een suikerkat wel een leven zonder stress heeft. Twee keer per dag moet er dan insuline geinjecteerd worden toch? Dat moet voor Rosa ook geen pretje zijn. Ze wil al helemaal niet vastgepakt worden. Knuffelen mag alleen als je naast haar op de grond gaat zitten zodat ze weg kan lopen wanneer ze wil. Alleen het vastpakken levert dus al stress op. Nouja, en het risico op nierschade door de insuline dus, dat is al helemaal niet fijn. Voor mijn gevoel is er een te grote kans dat je kat alleen maar zieker en zieker wordt. Als dat inderdaad gebeurt gaat de kwaliteit van haar leven er alleen maar meer op achteruit in plaats van vooruit. Ook weet ik niet hoeveel zorg een suikerkat verder nodig heeft op een dag, behalve de injecties? Ik moet nu nog gewoon elke dag naar school en m'n vriend is elke dag aan het werk, zijn we dan uberhaupt wel in staat om voor haar te zorgen?

Als ze die operatie zou moeten ondergaan zou ze dus sowieso twee keer onder narcose moeten. Eerst alleen om te kijken wat er precies aan de hand is en dan de tweede keer om een eventuele operatie te ondergaan. Als er al iets wordt gevonden wat weggehaald kan worden. Ik kan ook nog niet zo goed inschatten wat de risico's van een narcose zijn. En van een operatie zelf natuurlijk. Ik woon in de provincie Groningen trouwens.

Elk tripje naar de dierenarts is er wel 1 teveel voor Rosa, want ze staat doodsangsten uit in de auto. Ze gaat namelijk door haar bek ademen en niet meer door haar neus, volgens de da doen katten dit alleen als ze doodziek of doodsbang zijn.

Wat kan er trouwens voor zorgen dat haar alvleesklier overbelast raakt? (omdat je zegt dat ik daar rekening mee moet houden)

Ergens neig ik ook naar optie 3, net als Ambertje. Dit is de enige optie die geen grote risico's met zich mee brengt. Maar het voelt ook wel weer een beetje als de makkelijkste weg om het probleem op te lossen, en dat wil ik dus niet, ik wil gewoon het beste voor mijn kleine pluizebolletje.

Ambertje, heb je dan misschien ook nog tips hoe ik haar weerstand op kan krikken?

[Adriana]

Het klopt inderdaad dat het niet zeker is of de zwelling word veroorzaakt door een poliep.
...wilde ze liever gewoon proberen of de prednison aan zou slaan. En het is dus inderdaad aangeslagen.
..Vandaag zie ik helaas gelijk weer een flinke terugval, ze is weer behoorlijk aan het piepen. Dus of die dosis van een halve pil om de dag gaat werken? Ik vraag het me af, als het nu al gelijk minder gaat...

optie 3 is 'veilig', tenzij er kans is dat die zwelling verergert of door iets anders wordt veroorzaakt.
dan zou je intussen kunnen proberen de kwaliteit van haar leven te veraangenamen en haar wat rustiger te krijgen (af en toe tuig om? eens kijken of ze met wat plantaardig Telizen of destress wat rustiger wordt, zonder haar nu meteen zwaar te drogeren)

je zou alle handicaps uit haar leven kunnen halen. en dat is bijvoorbeeld kh-arm te eten geven. katten kunnen niks met zetmeel en hebben maar weinig koolhydraten nodig. dus voor iedere kat geldt eigenlijk kh-arm natvoer, dan krijgen ze ook genoeg vocht binnen, als ze niet voldoende drinken.
dus dat is (zonder dat ze suiker heeft) sowieso al beter voor haar alvleesklier, die insuline moet aanmaken om zetmeel en koolhydraten om te zetten in glucose etc. die alvleesklier heeft het veel makkelijker als eiwit omgezet moet worden in glucose etc. dus met kh-arm natvoer belast je haar al veel minder en houdt ze wat meer energie over.

je zou beetje vitamine c kunnen proberen om te kijken of dat in combi met lage dosis pred ook/wèl werkt.

..........zijn we dan uberhaupt wel in staat om voor haar te zorgen?

een suikerkat moet twee maal geinjecteerd worden met 12 uur er tussen. plus op zijn minst twee maal bloedprikken. het is te doen als je werkt maar een hele zorg. katten zijn erg ziek van suikerziekte en merken vrij snel dat ze zich met insuline-injecties beter voelen en laten zich snel rustig injecteren, is de ervaring. zeker ook van mensen met extreem angstige katten. een goed gereguleerde suikerkat heeft een prima leven.
katten lopen nierschade op van te lage/te hoge bloedsuikerwaardes en in mindere mate van het afbreken van insuline.

....... ik wil gewoon het beste voor mijn kleine pluizebolletje.

dat wordt de komende tijd zoeken en proberen en uitvinden. maar zo zijn velen van ons vaak bezig...

[Cari]

Als ik jou was, Roosje, zou ik eerst eens informeren bij een arts die gespecialiseerd is in neusproblemen.
Als die arts zegt dat een operatie goed te doen is en jij kan het je financieel veroorloven, zou ik ervoor gaan.
Een operatie is even rot, maar als je daar jarenlang een veel mooier leven door krijgt, is het dat waard, lijkt me.
Narcoses zijn (zeker bij specialisten) dermate veilig, dat ik me daar echt niet druk om zou maken.
Ik heb ook een poes gehad die het vervoer in de auto rampzalig vond en hijgend van de stress bij de da aankwam, maar ze heeft er wel nog 1,5 een mooi leven door gehad. De stress is zo weer vergeten. Voor Rosa kan het gaan om wel 15 jaar!

Rosa is een jonge poes en haar een benauwd leven laten lijden, terwijl er een mogelijkheid is haar te verlossen van die ellende, vind ik absoluut geen optie. Ze zal er aan wennen, omdat ze geen keus heeft, maar je ontneemt haar een echt fijn leven. Ik denk eerlijk gezegd ook niet, dat een kat die altijd benauwd is, een lang en verder gezond leven zal hebben.

De prednison zou voor mij een 2e keuze zijn. De kans op bijwerkingen is aanwezig en een suikerkat belemmert je enorm in je vrijheid. De nieren kunnen ook aangetast worden. Prikken is op zich helemaal niet erg, maar als je kat er een drama van maakt als je haar even vasthoudt, kan dat anders liggen. Je loopt het risico allerlei bijwerkingen te moeten behandelen met pillen e.d. die je er dan ook lastig in krijgt. Prednison is ook onderhevig aan gewenning. Je zal op den duur meer moeten gebruiken voor hetzelfde effekt.
Toch vind ik een kort en goed leven met prednison te verkiezen boven een langer en benauwd leven.

Maar wat mij betreft: een goede specialist en opereren!

[Boomer]

Ik ben het eens met Carri. Ik zou eerst voor een operatie gaan. Dan maar even een paar keer stress met gevolg voor een mooi en lang leven. Ze is nog veel te jong om niets te doen. Ik zou ook eerst advies bij een specialist vragen, tegenwoordig kunnen ze een hoop.
Voor de narcose zou ik me ook niet zo'n drukte maken.
Zelf heb ik een kat gehad die 2 jaar op de prednison gestaan heeft. Ik speelde er een beetje mee. Soms had hij dagen 2 tabl nodig en dan 1 dag niets of minder. Banjer had verder geen bijwerkingen ervan. Ik spreek hier over een kat wat 19 jaar is geworden. En op 17 jaar was hij nog 2x onder narcose geweest.
Prednison blijft wel troep. Zo kunnen ook de bloedvaten dunner worden waarbij bloedingen op kunnen treden. Banjer heb ik ook moeten laten inslapen omdat hij een hersenbloeding had gehad. Maar goed, hij was toen ook al ruim 19 jaar. Dit had dus ook kunnen gebeuren zonder prednison ( gezien zijn leefttijd).
Suiker heeft hij niet gehad.

[Adriana]

http://www.petplace.com/cats/nasopharyn ... page1.aspx

voor de liefhebbers: bijna alles over poliepen in kattenneuzen en wat je er wel/niet aan kunt/moet doen

nog even de vraag of hier sprake is van een poliep......

[Roosje]

Ik begrijp dat de meeste mensen me aanraden om toch voor die operatie te gaan. Ik zal sowieso dan met m'n dierenarts overleggen wat die er van vind, want daar moet ik sowieso nog heen omdat ze graag wilde weten of de prednison was aangeslagen. Ze heeft dus gisteravond weer gewoon haar pilletje gehad en vandaag loopt ze nog steeds te piepen en te niezen, 1 pil om de dag lijkt dus niet genoeg te zijn, dus de dosis waar de da heen wilde is dan helemaal niet haalbaar.
Ook zal ik contact opnemen met het asiel voor haar complete medische geschiedenis, omdat ze ons van tevoren helemaal niks hebben verteld over haar aanrijding, het benauwd zijn, het niezen terwijl ze daar in het asiel al last van had. Misschien dat ze nog andere klachten/behandelingen heeft gehad waar we niks vanaf weten en wat een aanwijzing kan zijn voor wat het probleem kan zijn. (als het geen poliep is)

Weet iemand trouwens ook toevallig of het gedrag van de kat erg kan veranderen door de prednison? Ze doet namelijk de afgelopen dagen dingen die ze normaal niet deed. Ze is heel onrustig en lijkt niet echt te weten wat ze wil, steeds heen en weer lopen enzo, ze speelt steeds met haar eigen staart, ze heeft al een paar keer naar me geslagen terwijl ik haar gewoon aan het aaien was. Ze lijkt een beetje in de war ofzo.

[Adriana]

het kan ook zijn dat ze van die aanrijding een hersenbeschadiging heeft opgelopen.
het is niet zo netjes als je niet is verteld wat haar voorgeschiedenis was en zeker niet als daar zulke ernstige dingen zijn voorgevallen.
nu zitten Rosa en jij met een hoop problemen.

als je contact met het asiel hebt,
vraag ze dan ook of ze willen bijdragen in de kosten! eigenlijk zou dat wel moeten
want ze hebben nu een heleboel ellende op jou afgewenteld.
en jij hebt nog een probleem erbij want je bent intussen heel erg aan Rosa gehecht geraakt.

en wat betreft die operatie...
het is niet zeker of daar een poliep zit .....
ze reageert niet zoals je da had verwacht op prednison .....
eigenlijk weten jullie niet wat er echt aan de hand is en dat uitzoeken kost waarschijnlijk nog erg veel geld!
en daarbij heb je nog helemaal niet de garantie
dat jullie dan saampjes een probleemloos leven tegemoet gaan en Rosa is nog vrij jong.

ik hoop dat je da verstandig en ook zakelijk het probleem met je doorneemt en wens jullie erg veel wijsheid.
schrik niet als daar een heel verdrietig advies uitkomt,
zeker gezien ook haar onverwachte gedrag/in de war zijn van de laatste dagen.

[Roosje]

Helaas, ik had het asiel net aan de lijn voordat ik je advies had gelezen. Ik heb het verhaal uitgelegd en ze heeft me even kort haar medische geschiedenis opgenoemd. Ook kreeg ik excuses omdat ik die medische geschiedenis gelijk al mee had moeten krijgen, maar niks geen excuses omdat ik een doodzieke kat mee heb gekregen.

Ik krijg alles nog op papier toegestuurd, maar even kort samengevat wat me nu is verteld:
- als zwervertje na een aanrijding in shock binnengebracht (heeft hier verder niks aan over gehouden)
- baarmoederonsteking gehad --> Baarmoeder grotendeels verwijderd
- zware ademhaling (maar hier heeft ze verder geen last van hoor)
- vieze oortjes (tja daar hebben bijna alle katten last van)
- kuur tegen niesziekte (wat dus waarschijnlijk geen niesziekte is geweest)

En sinds ze bij mij thuis is:
- nog een kuur tegen niesziekte
- weer vieze oortjes door overtollig oorsmeer (dus oren spoelen)
- voor de zekerheid ook maar gelijk een pipetje tegen oormijt mee
- en dan nu aan de prednison omdat m'n eigen dierenarts verder kijkt dan "oh ze niest, dan zal ze vast niesziekte hebben"

Echt ik ben even heel erg pissig op dit moment. Hoe kunnen ze nou van een doodzieke kat perongeluk vergeten even over haar medische geschiedenis te vertellen. Ik heb het contract van het asiel er nog op nageslagen maar daar staat in vermeld dat er geen kosten verhaald kunnen worden. De enige optie die ik heb is haar terugbrengen wegens "verborgen gebreken", maar dat wil ik sowieso niet. Want inderdaad, ik heb me echt heel erg gehecht aan haar en ik wil haar gewoon niet kwijt. Zeker niet omdat ze juist al zoveel heeft meegemaakt en ik haar heb zien veranderen van een angstige kat in een lieve aanhankelijk beestje. (zolang je haar maar niet op wil pakken)

Inderdaad, laten uitzoeken wat er aan de hand is gaat nu sowieso al erg veel geld kosten. Wat een gedoe en wat een stress weer, hoort er ook bij, maar als je denkt dat je een gezonde kat in huis haalt komt het toch even hard aan.

[Adriana]

Helaas,

Echt ik ben even heel erg pissig op dit moment.

De enige optie die ik heb is haar terugbrengen wegens "verborgen gebreken", maar dat wil ik sowieso niet. Want inderdaad, ik heb me echt heel erg gehecht aan haar en ik wil haar gewoon niet kwijt. Zeker niet omdat ze juist al zoveel heeft meegemaakt en ik haar heb zien veranderen van een angstige kat in een lieve aanhankelijk beestje. (zolang je haar maar niet op wil pakken)

Inderdaad, laten uitzoeken wat er aan de hand is gaat nu sowieso al erg veel geld kosten. Wat een gedoe en wat een stress weer, hoort er ook bij, maar als je denkt dat je een gezonde kat in huis haalt komt het toch even hard aan.

een woord dat me nu te binnen schiet is 'haalbaarheid' en kwaliteit van leven - voor Rosa bedoel ik.

je hebt nu veel meer gegevens om mee te nemen en in te brengen in het overleg met je da.

en dan zou het absolute uitgangspunt moeten zijn
Rosa's toekomstige kwaliteit van leven en risico's en haalbaarheid (en betaalbaarheid)
- wie zegt dat het met een operatie goed komt? het is geen gebroken pootje!

en er is ook nog zoiets van 'als ik dit vantevoren had geweten..'

wat hierbij nog wel eens helpt is 'worst case scenario's' bedenken en op basis daarvan de toekomst naar je toe halen.
ik bedoel: als succes/haalbaarheid van een eventuele operatie laag of onzeker is
dan moet je ook zwaar meenemen wat de kwaliteit van leven is na die operatie
en of dat allemaal opweegt tegen ingrijpen nù.

dit lieve dier moet dat ook nog allemaal doorstaan en de uitkomst lijkt me vrij onzeker.
als er dan ook nog vermoeden van hersenbeschadiging is - en dat is onomkeerbaar - dan zit je met een levensgroot dilemma.

pissig en diep verdrietig en ik kan me daar alles bij voorstellen.

[Kattenbella]

Welk asiel is dat ? Ik vind dit echt slordig. Volgens mij hadden ze wel bij moeten dragen in de kosten.
Je zei dat je in Groningen woont. Welke dierenarts heb je daar?
Misschien kan je eerst deze gegevens met je dierenarts bespreken en samen kijken wat haalbaar is.

[Roosje]

We hebben haar uit het asiel in Winschoten. Ik woon in provincie Groningen, niet in de stad. Ik zit bij dierenartspraktijk Schildwolde.
Ik ga nu denk ik wachten tot ik de gegevens van het asiel binnen heb, en dan naar de da om te overleggen wat ik verder moet doen. Kijken wat de eventuele mogelijkheden zijn en wat er sowieso aan de hand zou kunnen zijn. Ik ben net ook even op haar slagedrag gaan letten. Ze heeft het afgelopen week iets van 3 keer gedaan, maar afgelopen half uur opeens 4 keer vlak achter elkaar. Elke keer komt ze bij me zitten voor een knuffel, dan ga ik haar aaien en het lijkt erop dat zodra ik in de buurt van haar heupen kom ze gaat slaan. Daarna rent ze weg om me heel even afwachtend aan te kijken en binnen een paar minuten weer terug te komen voor een knuffel. Maar als ze staat ipv zit en ik aai haar daar dan is er weer niks aan de hand.

[Kattenbella]

Misschien heeft ze toch iets overgehouden aan die aanrijding. Hebben zij een eigen dierenarts daar in Winschoten? Misschien kan jouw dierenarts daarmee in contact komen.
Roosje heeft geluk gehad met jou!