Mijn kater van 7 eet al een aantal jaren niervoeding en dat ging prima. Maar vanaf afgelopen zomer begon hij af te vallen. Drie weken geleden ben ik naar de dierenarts gegaan en zijn nierwaarden bleken ernstig verhoogd. De arts gaf me 3 opties: 1. 24-uur in spoedkliniek doorspoelen van de nieren, 2. vochtinjecties onder de huid, of 3. euthanasie.
Ik koos voor optie 2. Ik heb hem een week lang infusen met vocht gegeven en de nierwaarden bleken sterk gedaald na die week. Toen ben ik gestopt met de infusen om te kijken of hij het weer alleen op zou pikken. Gisteren (een paar dagen na stoppen infuus) bleek bij bloedonderzoek de waarden weer verhoogd (niet zo hoog als eerst maar wel een stuk hoger). Het lijkt er dus op dat zijn nieren het niet zelf meer kunnen
Het probleem is dit. Hij eet redelijk goed en braakt niet en hij kijkt nog best fris uit zijn ogen.
Toch heb ik in overleg met de dierenarts een afspraak gemaakt om hem maandag te laten inslapen

Ik vertrek namelijk dinsdag (wat een timing!) voor een maand naar het buitenland. Mijn moeder zou mijn katten meenemen en voor ze zorgen. De kans is echter groot dat mijn kat dan over een paar weken zo slecht is dat mijn moeder hem moet laten inslapen. Dan heeft hij de stress van een autorit van 3 uur, is uit zijn eigen omgeving en moet zonder mij sterven (hij is nogal aan mij gehecht). Dat wil ik hem eigenlijk niet aandoen.
Er is ook een kleine kans dat hij als ik terugkom nog leeft. Volgens de arts kunnen wij zijn leven verlengen door hem weer vochtinjecties te geven, maar ze had het over 4 tot 6 weken. Daarvan zou hij er dus 4 bij mijn moeder zijn. Ik hoop natuurlijk op een klein wonder en dat hij nog een jaartje meekan als ik terug ben, maar die kans is klein. Als hij nog leeft zal ik waarschijnlijk heel snel toch tot euthanasie moeten over gaan. Dat maakt dat de dierenarts en ik dachten dat het beter was het nu te doen.
Maar toen ik gister thuis kwam en een kat aantrof die enthousiast spinnend naar me toe kwam en vroeg om eten en dat ook gretig op at... ik kan bijna niet over mn hart verkrijgen om zo'n levendig dier een spuitje te geven.
Kan iemand mij hier een advies in geven?
Toch maar euthanasie en de kat (gehaast vanwege mijn vertrek) laten sterven nu hij nog niet erg lijdt, of meegeven aan mijn moeder en hopen dat hij er nog is als ik terugkom maar met het risico dat hij moet sterven in een vreemde omgeving en zonder mij?