Kan ik poes tegen haar zin binnenhouden?

[Salima]

Heb poes (Mi) en kater (Mo) van ruim 1 jaar oud. Mo is aanhankelijk; ligt graag op schoot en communiceert met me. Mi daarentegen bezorgt me vraagtekens. Er zijn (korte) periodes geweest dat ze me volgde naar kamers, keuken enzo. Maar doorgaans is ze afstandelijk; komt nooit op schoot; gaat volkomen haar eigen gang. Ze is graag buiten; regen, onweer, storm .. 't maakt haar niets uit. Had gehoopt dat ze met koud weer meer binnen zou zijn. Ze komt alleen om te eten en een kort tukje overdag. Wat haal ik op m'n hals als ik haar eens een paar dagen achter elkaar binnen zou houden? Wil heel erg graag een poes waarmee ik goed contact heb. Het wil me maar niet lukken. Graag tips/advies enzo.

[rieneke]

bij zo'n jonge kat denk ik meteen aan speltherapie om de band met jou te versterken.
een paar dagen binnenhouden heeft weinig zin, ze zal alleen maar gaan zeuren en rusteloos worden in eerste instantie.
tenzij je haar voor altijd binnen wil houden, dan moet je doorzetten.

[Salima]

Dank 'tijger' voor je reactie. Heb dagelijks ruim tijd besteed aan spel toen ze nog in eerste maanden constant binnen was. In die perode had ik al problemen met haar afstandelijkheid en deed er van alles aan om onze band te verbeteren. Zelfs een kattengedragdeskundige in huis gehaald. Dat heeft enige verbetering bewerkstelligd. Maar sinds ze de buitenwereld heeft ontdekt, incl kikkers, muizen etc, boeit haar echter spelletjes niet meer. In ieder geval niet lang. Ze wil eten, slapen, een stukje geitenkaas en weer weg. Ik had eigenlijk wel verwacht dat je zou zeggen dat ze nu zou kunnen gaan zeuren en onrustig zou worden. Ik vind het ook vreselijk om haar lang binnen te houden maar ze blijft steeds langer weg en ik wil verdere verwildering/verwijdering voorkomen.

[rieneke]

is ze eigenlijk wel gecastreerd?

[Umimeis]

Ik zou je kat gewoon naar buiten laten gaan.
Ik had dit ook met mijn 'eerste kan' Flea, hij was al gewend om naar buiten te gaan toen ik hem kreeg (hij was ruim 4 maanden). De eerste 3 weken had ik hem binnen gehouden tot hij gecastreerd, gechipt en gevaccineerd was en daarna heb ik hem gewoon naar buiten gelaten. Ik heb daar geen problemen mee.
Gelukkig woon ik niet bij een drukke weg......

Nu het wat kouder word en vaak regent, is hij wel meer binnen, maar afgelopen zomer was hij soms wel de hele dag buiten.
Wanneer ik hem gedwongen binnen moet houden (zoals rond oud en nieuw) dan word ook hij heel onrustig enzo.
Ik heb zelf wel een kattenluikje in de deur zodat hij (en Sam mijn andere kat) de vrijheid hebben om naar binnen en naar buiten te gaan (ik moet wel een nieuwe deur betalen als ik hier weg ga, het is een huurwoning).
Mijn katten zullen ongelukkig worden als ze nooit meer naar buiten mogen.


Is Mi al gecastreerd? Het kan zijn dat ze krols is en daarom graag naar buiten wil.

[Cari]

Ben bang dat het gewoon haar karakter is (als ze dus wel 'geholpen' is) Niet elke poes is een schootpoes. Kan ze wel goed opschieten met Mo?

[Salima]

Dank voor de reacties. Zit er zo mee in m'n maag. Ja, Mi is gesteriliseerd. Ik denk nl. ook dat het haar karakter is. Maar ja, zeker weten doe ik 't niet. Ze speelt ook niet met haar broer. Hij (Mo) is echt haar tegenpool. Ze geeft verschillende signalen af: periodes waarin ze me volgt en in de buurt is maar doorgaans is ze onvindbaar. Ik woon in een prachtige omgeving met weinig verkeer; aangrenzend een sloot, weilanden, struiken, tuinen. Dus voor een kat fantastisch. Ligt 't daaraan?
Ik las zojuist dat Flea "zomers ook wel eens een hele dag buiten is". Maar Mi komt zomers al bijna helemaal niet meer binnen. Alleen als ze ziet dat ik een boterham ga klaarmaken, vanwege de kaas en om haar brokjes te eten.
En hoe hard 't ook regent, stormt, 't maakt haar niets uit. Ze wil gewoon naar buiten. Voor de duidelijkheid: fijn als een kat gelukkig is maar ik heb er zo niets aan behalve dan de zorgen over behandelingen. Kattenluikjes is voor mij geen optie: dan moet ik drie deuren vervangen (ook huurwoning). Misschien is 't voor mij goed te vernemen dat ik niet de enige ben die dit ervaart.

[rieneke]

ik begrijp je frustratie.
zo lezend denk ik dat ik het zou accepteren.
ik heb hier een kat die dan wel binnen leeft, maar niets van me wil weten.
het is niet anders.
geniet van mo!

[Umimeis]

Zomers is Flea ook als het regent en zelfs met onweer buiten.
Ik laat hem gewoon z'n gang gaan en ga hem dan ook niet dwingen om binnen te blijven.

Ik zou als ik jou was Mi ook gewoon haar gang laten gaan....aangezien jij ook in een mooie omgeving woont.
Het is haar karakter, dat ze liever lekker buiten is en dat moet je maar accepteren, zeker als je er al alles aangdaan hebt om van haar een binnenkat te maken.
Als je echt wil dat ze een binnenkat word, dan zal je het toch moeten doorzetten, hoe moeilijk het ook is.
Al zou ik er toch voor kiezen om een buitenkat, lekker buitenkat te laten zijn.
Daar zijn zij vaak het gelukkigst mee.

Flea en Sam zijn echte buitenkatten, hoewel Sam het ook wel af en toe fijn vind om gezellig bij mij binnen te zitten.

[Boomer]

Xeon de exkater van mij is ook een buiten kat. Ieder tocht gaatje , raam of luikje probeert hij naar buiten te komen. En inderdaad ook de hele dag buiten , weer of geen weer, zelfs 'snachts. Wij hebben het gewoon geaccepteerd. Het blijft tenslotte een kat en katten hebben een eigen karakter.
Xeon zit af en toe op schoot , maar dan alleen maar als hij dat wil. Ook dat accepteren wij , anders hadden we een konijn moeten nemen
Deze herfst ( hij is nu 2,5 jaar) blijft hij voor het eerst meer binnen en is het buiten zijn voor hem niet meer zo belangrijk als voorheen. Mischien komt het door de leeftijd. Het kitten is ervan af.

Sommige katten zijn gewoon geen huis of schoot katten. Dit kan je bij een kat niet afdwingen, alleen maar accepteren en hopen dat het door veel spelen , tegen praten enz goed komt.

[Salima]

Fijn dat jullie hebben gereageerd. Het doet me goed te lezen dat ik niet de enige ben die een kat heeft met een eigen wil; niet altijd is zoals we zouden willen. Jullie hebben dat geaccepteerd. Dat heb ik nu blijkbaar ook te doen. Heb nooit eerder katten gehad en afgelopen 16 maanden waren voor mij aardig intens om die 2 kittens in mijn huishouden en leven te integreren. Veel tijd aan besteed. Zal 't vreselijk vinden als de kater er niet meer zou zijn; met Mi minder goed contact dus ligt 't anders. Ben wel steeds blijven verlangen dat ook Mi - naast het buitenleven waar ze dol op is - ook graag bij mij zou willen zijn. Menselijk toch?! Misschien verandert ze met het verstrijken van haar leeftijd zoals bij Xeon. Ik hoop 't.
Ik heb Mi nu vanaf het middaguur in huis gehouden, vastberaden om haar in ieder geval tot morgenochtend binnen te laten zijn. Hevige protesten; veel heen-en weer geloop; charmante pogingen om mij over te halen. Dankzij jullie reacties, laat ik haar maar weer naar buiten. Ze krijgt (alweer) d'r zin. Nu maar hopen dat ze niet verder verwildert. Kunnen jullie me titels van boeken geven waarin ik een en ander kan lezen over gedrag van katten? Om te kunnen accepteren dat ik een andere kat heb dan ik me had gewenst. Grappige verhalen; herkenbare verhalen ...

[Adriana]

Poezen kunnen heel erg afstandelijk zijn, wij hebben hier ook zo'n tiepje, Miesje.
In tegenstelling tot haar broer Enzo zit ze het liefst op afstand op een kussentje op de vensterbank.
Bij de beide katers was ze niet op haar plaats en we hebben ze uit elkaar gehaald.
Nu woont ze als living apart together-poes bij mijn partner, in een flat aan de andere kant van de spoorlijn.
Die is getrouwd met een zeilboot, dus werd ze lichtmatroos in opleiding.
En dat is goed gegaan, ze gaat mee in tuig in de auto en heeft afgelopen zomer aan boord meegezeild. Daar was ze in haar element en ruig was geen probleem.
Ze krijgt iets lekkers als ze langer dan 5 minuten op schoot blijft zitten en veel aandacht en aanmoediging in de vorm van 'knappe poes' en 'goed zo Mies'.
Maar ik vermoed dat het nooit zo zal worden als haar broer, die me helemaal aflikt en van gekkigheid 's morgens niet weet hoe hij me moet begroeten.

[Cari]

Mijn eerste twee katten waren zusjes van de boerderij, die ik daar op een leeftijd van een maand of 5 heb gevangen. De ene was een echte huismus en is is bijna 19 jaar een gezellige en aanhankelijke poes geweest. Haar zusje was totaal anders. Ze ging er regelmatig een paar dagen vandoor en kwam dan weer eens een dag of 2 bijslapen. Ze was wel lief en wilde ook best geaaid en geknuffeld worden, maar zij was een typische "laat mij maar gaan" kat. Ze was een jaar of 9 toen ik haar voor 't laatst zag. Ik zal nooit weten wat er gebeurd is, maar dat kan je ook overkomen als je kat maar een uurtje per dag naar buiten gaat.
Mi in huis houden, zou ik heel oneerlijk vinden naar de kat toe. Zij is gelukkig zo en een karakter kan je niet veranderen. Je kan haar dwingen door alles gesloten te houden, maar dan ga je aan haar wensen voorbij. Wees blij dat ze in een veilige buurt rondstruint Zolang ze steeds weer thuis komt, zal ze niet verder verwilderen. Ze is niet verwilderd, ze heeft "een vrije geest"
Tsja, boeken over katten.... het zijn er zo gigantisch veel. Ik vrees dat verhalen meestal niet gaan over katten die uit zicht zijn en misschien krjg je bij het lezen van die verhalen juist iets van "ik wou dat Mi zo was...
Wat ikzelf leuke boeken vond om te lezen, zijn bv
Solo's zwerftocht (van Joy Smith Aiken) en Staartjager's zang (van Tad Williams). Twee fantasie-romans, over heldhaftige reizen van 2 katten, zich afspelend in een voor ons onbekende kattenwereld, gezien vanuit de kat. Misschien kan je dan je fantasie de vrije loop laten in wat Mi buiten allemaal uitspookt

Geniet van Mo, maar probeer Mi te accepteren zoals ze is en wees trots op haar - ook zij verdient dat

[Salima]

Leuk joh ... lichtmatroos-in-opleiding. Heerlijk zulke verhalen. Komt Miesje nu speciaal op schoot zitten voor de beloning? Of blijft ze afstandelijk? Heb ook heel wat 'beloond' maar ergens voel ik me nog altijd een 'loser' vanwege die hooghartige houding alsof ik "me gelukkig mag prijzen dat ik haar wat mag geven".
Fijn dat je toch die kater hebt. Van de poezenliefhebbers in m'n eigen omgeving heb ik intussen begrepen dat katers toch aanhankelijker zijn. Dat is bij mij thuis in ieder geval wel zo. Als mijn kater (Mo) bij me komt zitten en als hij 'n keer niet op schoot wil, dan wil hij altijd wel fysiek contact maken door een pootje tegen me aan te zetten. En 's nachts het liefst met z'n snuitje onder de kin, nadat hij een arm helemaal heeft afgelikt.
Hoe lang blijft die broer van Miesje buiten?

Dank je wel Cari voor jouw reactie. Ik hoop inderdaad dat het om een vrije geest gaat en niet om verwildering. Ik heb werkelijk geen idee wat ze allemaal uitspookt dan behalve kikkers vangen. Blij met je tips. Zal vast wel gedachten krijgen van "was ze ook maar zo"; heb nu eenmaal liever een 'vrije geest' die ook met me contact maakt. Maar goed: accepteren, accepteren want we hebben misschien ook wel 19 (hallo zeg) jaar met elkaar te gaan.

[daantje]

Wil heel erg graag een poes waarmee ik goed contact heb. Het wil me maar niet lukken. Graag tips/advies enzo.

Ik denk juist dat je dit wel hebt! Je weet precies wat ze wel en niet wil, je kent haar .
Mij lijkt het ook dat je dit gedrag uiteindelijk beter kunt gaan accepteren, ook al zal het moeilijk zijn.
Uit eigen ervaring weet ik dat acceptatie toch uiteindelijk kan leiden tot wat meer huislijkheid, ook al kan er wel een hele lange tijd overheen gaan .