Asielkatten

[Yvonne29]

Bijna 2 weken geleden hebben wij een kater en een poes van allebei 1 jaar uit het asiel gehaald. Ze zaten daar bij elkaar maar ook met nog een heel stel andere katten. Eenmaal thuis bij ons hebben ze ruzie. De poes wil niet dat de kater dichtbij haar komt, begint te blazen en te grommen en de kater vindt dat juist interessant en loopt steeds op haar te "azen". Regelmatig komt het hierdoor tot onrust. De poes gaat zich dan onder een bed op zolder verstoppen en komt daar niet vandaan. Heeft iemand tips wat we kunnen doen?

[beestenbende]

Normaal gesproken duurt het ook een aantal weken voordat ze gewend zijn aan hun nieuwe situatie. Soms krijg je het advies om die 2 katten juist samen te plaatsen omdat ze in het asiel zo leuk samen zijn. Eenmaal thuis kan dit omslaan. Mocht dit echt zo blijven zou ik contact opnemen met het asiel en hun dit probleem voorleggen. Het kan best zijn dat er dan een andere kat ter vervanging kan komen. Maar je kan ook proberen om opnieuw te introduceren, dus erg langzaam aan elkaar te wennen en met veel geduld hebben kom je ook vaak een heel eind. Zo wie zo zou ik het asiel even op de hoogte stellen, want het kan anders lopen in een thuissituatie. Laat je het nog weten hoe het verder gaat?

[rieneke]

ik heb hier thuis een soortgelijke reactie gehad.
door haar onzekere en angstige gedrag triggerde miep nelis om achter haar aan te zitten.
ik heb toen veel baat gehad bij plantival (plantaardig) en kindival (homeopatisch).
het zijn humane middelen van vsm, te krijgen bij een goede drogist .
geen wondermiddeltjes, maar het haalt toch de scherpe randjes af van de angst bij je poes.

[Yvonne29]

Dank voor jullie reacties. We zijn nu al weg begonnen met Bach rescue druppels op aanraden van de dierenarts. Eerst maar even kijken of dit iets oplevert, voordat we andere druppels proberen.
Ik heb inderdaad het asiel ook al gebeld. Ze vertelden dat ze nooit kunnen inschatten hoe katten die in het asiel samen zitten (met nog tig andere katten natuurlijk), reageren in een thuissituatie. En dat kan ik me ook wel voorstellen. Ze hebben me ook gemeld dat ik de kater terug kan brengen, hier dachten wij zelf ook al aan. Maar dat wil ik voorlopig NIET. Ik was hier eigenlijk alweer in tranen om. We willen het waarschijnlijk allemaal te snel en moeten langer geduld hebben.

[Cari]

De poes voelt zich nog niet op haar gemak in de nieuwe omgeving. Ze heeft meer tijd nodig dan de kater. Ze wil eerst elk hoekje en gaatje kennen, maar voor de kater is dat blijkbaar veel minder belangrijk. Hij vindt de poes veel interessanter. Ik zou 't even op zijn beloop laten. Als de poes wat minder gaat grommen en blazen, zal het wel goed komen. Als het daarentegen erger wordt, zou ik toch een van beide terugbrengen.

[Yvonne29]

Hoi Cari,

Hoe lang denk je dat ik het moet aanzien?

Yvonne

[Cari]

Tsja, hoe lang.... Je hebt ze nu 2 weken. Als je ze goed observeert, zou je in kleine dingen veranderingen moeten zien. Misschien kan de kater soms iets dichterbij komen, misschien liggen ze op minder afstand van elkaar te slapen, is de poes wat minder vaak weggedoken, let de kater wat minder fanatiek op haar, zie je toch wel wat belangstelling vanuit de poes komen, dat soort dingen. Krijgen ze samen te eten, d.w.z. op kleine afstand van elkaar?
De kater is nu ook op een leeftijd dat hij het gewoon leuk vindt om de poes te stangen en de meeste poezen, tenzij samen opgegroeid, vinden dit niet leuk. Mijn ervaring is dat katers over 't algemeen meer in zijn voor een spelletje dollen. Poezen zijn eerder 'volwassen' (het zijn soms net mensen )
Als je echt helemaal geen verbetering ziet, denk ik dat je de kater of de poes beter terug kan brengen, dan is het niet leuk voor de poes. Ik denk dat de kater best graag een speels maatje wil en dan is een andere jonge kater erbij missschien een idee. Als je de poes wilt houden, zou ik er een oudere, dus rustigere kater bijnemen of een andere poes, in ieder geval geen dominant type, want daar wordt jouw poes duidelijk niet blij van.

[Yvonne29]

Hoi,

Nou, echte vooruitgang zie ik er niet in. Het is af en toe zelfs iets heftiger. We kijken het deze week nog even aan, anders moet ik inderdaad de knoop doorhakken helaas. Ze zijn allebei ontzettend lief als ze apart van elkaar bij ons in de buurt zijn. Maar dan zal ik wat "harder" moeten worden, want steeds woorden hierover met m'n man is ook niet alles natuurlijk .

[Yvonne29]

Ik dank jullie hartelijk voor de reacties. Helaas hebben wij de kater gisteren terug moeten brengen naar het asiel. De situatie werd steeds slechter en stressvoller voor beide katten. De poes die nu nog bij ons is, komt nu helemaal los en vermaakt zich prima. Ik denk dat dit dus de beste oplossing is geweest. Ook voor de kater, want hij was ook helemaal opgefokt.

groetjes,

Yvonne

[Cari]

Verstandig dat je de knoop hebt doorgehakt. Het samenleven moet voor alle partijen leuk zijn en zo te horen ging dat niet lukken.
Wil je nog proberen er op den duur een ander bij te nemen? Als de poes bij jou niet naar buiten kan, zou dat voor haar wel leuker zijn, mits je natuurlijk een goede match vindt. Een leven zonder soortgenoten is ook een beetje triest, vind ik. Als ze wel naar buiten kan, zoekt ze zelf wel contact (of niet) en kan je het gewoon zo laten. Maar laat haar maar even lekker tot rust komen