Komt dit wel goed? Nieuwe kitten bij kat

[lola82]

Hier een kleine update!

Het positieve is dat Myo niet meer zo bang is. Ze is weer meer binnen, ligt heel soms weer op schoot, of op haar eigen plekjes en ze eet weer beter.

Maar het contact met Conner is verloopt niet zo soepel. Myo bijt gelukkig flink van zich af en er worden heel wat tikken uitgedeeld. Maar Conner is zo eigenwijs en nieuwsgierig dat hij zich er maar weinig van aan trekt! Dit vind ik zo zielig voor Myo, want soms zit hij echt achter haar aan! Dan rent Myo door de kamer met zo'n klein beestje erachter aan... dan is ze helemaal van slag!

Myo kan wel heel nieuwsgierig zijn als hij druk aan het spelen is en ze hem niet kan zien. Dan zoekt ze hem wel eens op. En soms gaat ze gewoon languit in de kamer liggen en houdt ze hem in de gaten. Als hij dan in de buurt komt krijgt hij een tik. Myo ziet er dan, op een zwiepende staart na, ontspannen uit. Ik laat ze ook nooit te lang bij elkaar, soms een uur, soms een paar uutjes, en geef Myo de rust en ruimte om lekker te relaxen. Dat vind ze heerlijk en als ik haar dan aai begint ze vredig te spinnen.

Heeft iemand anders nog tips? Wat te doen met een super brutale Conner die Myo maar moeilijk met rust kan laten in zijn drukke speeluurtjes?

Floor, zoals je hoort verloopt het nog niet zo soepel hier... En ik heb helaas ook niet de gouden tip om alles goed te maken... Ik hoop dat het bij jou weer wat beter gaat!

[Bommel en Hummel]

Hoi!

Wat vervelend dat het nog niet loopt zoals je had gehoopt!
Is het misschien een optie om met Conner te spelen wanneer hij wakker is. Dit zodat hij afgeleid is, en niet de hele tijd Myo opzoekt. Zij kan hem dan rustig bekijken en misschien zelfs meedoen. Hier gaat het stukken beter en ook Hummeltje is af en toe feller dan Bommel. We hebben een stok met een elastiek en veren, en dit is favoriet speelgoed. Hummeltje vliegt door de lucht en maakt echte salto's. ze scheurt achter de veren aan. Bommel kan zichzelf vaak niet beheersen en gaat meedoen, waarna Hummeltje zijn staart aanvliegt. Erg grappig om te zien.

Hopelijk zie je wat verbetering! Heel veel succes in ieder geval!

Groetjes Floor

[Uumie]

Hmm, het klinkt mij nog steeds heel normaal in de oren. Volgens mij is het een beetje uitdagen van beide kanten, elkaar een beetje uittesten. Probeer ze eens tegelijkertijd een snoepje te geven, of iets anders lekkers. Dan associëren ze elkaar met iets positiefs en dat kan nooit kwaad. Maar voor de rest zou ik me niet al te veel zorgen maken, het klinkt niet alsof er grote problemen gaan komen. Succes!

[saartje2009]

ik ben blij te lezen dat het niet bij iedereen altijd pais en vree is met het accepteren van elkander.
Sinds 3 weken hebben wij de allerliefste kitten in huis genomen terwijl we al een poes van circa 4,5 jaar hadden. Onze poes Knorrie, is een schichtig bangig poesje en we hadden de hoop met een kitten in huis een vriendje voor Knor te krijgen.
Maar tot nu toe is dat huilen met de pet op.

Saartje, onze kitten, is misschien toch net iets te pittig dan Knor 'nodig' heeft.
Saartje is de hele dag bezig met het zoeken naar contact met Knor, die dus eigenlijk alles op haar gemakkie wil doorleven. Hierdoor is Knor de hele dag bezig met het zoeken naar een stil plekkie in huis en heeft die gevonden boven op de kast.
Helaas voor ons zit, ligt en slaapt Knor nu de hele dag boven op de kast.
Saartje kan nog niet zo goed springen en haalt de kast niet. Maar het moment dat ze de kast wel zal halen is niet ver weg meer.

Ook bij ons slaat de wanhoop toe: hoe lang moeten we doorgaan voor we weten of Saartje het niet gaat redden met Knor (of andersom) en Saartje toch het huis gaat verlaten ?
Wat kunnen we nog meer doen om Knor weer onze lieverd te worden als ze voorheen was ?

Knor eet en drinkt nog wel maar het is een rennen en vliegen van boven op de kast en de tuin in.
na drie weken beginnen wij hier toch wel ons erg zorgen te maken....

[Katrin]

Misschien zullen het wel nooit dikke vrienden worden, maar is het te hopen dat ze allebei naar hun zin wonen.
Het kitten zal echt nog wel een hele tijd speels zijn, ze moet alleen leren dat de oudere kat niet met haar wil spelen, althans voorlopig niet.
Ik denk dat je zelf niet zoveel hier aan kunt doen, alleen zorgen dat de oudere kat ergens rustig kan liggen.
Hopelijk zal ze na verloop van tijd toch wat vaker naar beneden willen komen.
Succes er mee.

[Umimeis]

Tussen Flea en Sam is het dus ook nog niet helemaal ok. Maar gelukkig blaast en gromt Flea niet meer naar Sam.
Heel af en toe stoeien ze wel met elkaar, maar dit is voor Flea meer om te laten zien dat hij de baast is.
Vanochtend waren ze zo erg ruw aan het stoeien dat Flea in de balletjes van Sam beet .....en niet zo zachtjes ook....Sam gilde het uit!

En gisteren waren ze ook aan het stoeien, ook erg ruw, de plukken haren vlogen in het rond

Ik laat ze meestal hun gang gaan als ze aan het stoeien zijn, maar als het te erg ruw word, dan klap ik even in mijn handen en dan stoppen ze er mee.

Ik heb het idee dat Flea Sam nog wat te druk vind, ondank dat Flea ook nog jong en speels is.
Ik hoop dat dit veranderd als Sam wat groter is.
Ik had gehoord van een vriendin, dat volwassen katten kittens een beetje eng vinden omdat ze nog ongecontroleerd bewegen.

Ja en Sam is best is wel een ongeleid projectiel....als je hem ziet bewegen.

Gister heb ik Sam even buiten gelaten (onder toezicht en zonder tuigje) Je had hem moeten zien die rare bokkensprongen . En Flea en zijn maatje maar verbaast staan te kijken.

[lola82]

Conner is ook een ongeleid projectiel... Hij moet zich echt wel een paar keer per dag bezeren denk ik! Hij valt uit vensterbanken, rent tegen deurposten op... en het kan hem allemaal niets schelen. Ik moet vaak om hem lachen, zo dom kan hij doen! En het is een echte knuffelkat. Als hij moe is kruipt hij luid spinnend tegen me aan.

Met Myo gaat het ook wel weer wat beter. Helemaal als Conner niet in de buurt is ze weer helemaal de oude. Dat is zo fijn om te zien, ik was namelijk bang dat ze voorgoed verpest was.. Ze geeft Conner soms een paar goeie tikken, maar meestal rent ze na een tijdje weer naar buiten (Conner in rengallop erachteraan...) Conner wordt met 6 mnd gecastreerd. Ik hoop dat hij hierna iets rustiger wordt (zou ook fijn zijn voor ons interieur... ) zodat ze beter met elkaar over weg kunnen.

[Umimeis]

Ja, meestal zijn ze naar een paar weken na de Castratie wel wat rustiger. Meestal verdwijnen de hormonen na 9 weken geloof ik.
Sam word ook met 6 maanden gecastreerd. Misschien dat ik in overleg met het asiel hem wel met 5 maanden mag castreren. Flea was namelijk al met 5,5 maanden gecastreerd bij mijn eigen DA.

Overigens heeft Sam nog niks stuk gemaakt aan mijn interieur.

[mathilda]

wij hebben ook een nieuw katertje genaamd smokey.
en we hebben een kater (punky) van 3 jaar.
smokey is druk en speels en rent behoorlijk hard.
punky bekijkt alles van een afstandje, maar blaast en gromt en haalt ook uit naar het kleintje.
het kleintje zet een hoge rug op.
ze zoeken elkaar wel steeds op. ik denk dat we geduld moeten hebben.
het heeft tijd nodig om aan elkaar te wennen.
iedere dag gaat het iets beter.
dus met jou katten komt het ook goed.
succes ermee.

groetjes
mathilda

[heidinuyten]

Hoi,


Ik heb zelf ook al een poes van net 3 jaar.
En sinds 2 weken heb ik een klein meisje erbij van bijna 10 weken.
Dat had ik ook meerendeels gedaan voor mickey van 3, dat ze als ik een dag weg ben of straks weer werk niet alleen is steeds.
Heb me ook in het hele begin druk gemaakt of mickey, de kleine masha wel zou accepteren.
Ze blies en gromde ook soms, en deed wat sjaggerijniger naar mij toe.
Dus ik zat ook in de zenuwen, maar naar 3 dagen ging het al veel beter.

Ze ging haar ook opzoeken soms, even neuzen, weer blazen, maar verder niets gelukkig.
Nu rennen ze veel door de kamer achter elkaar aan, je kan zien dat het spelen is.
Want mickey heeft geen nageltjes eruit, en als die kleine opeens wel heel dichtbij is, blijft ze zo zitten kijken, en dan tilt ze alleen haar pootje op, das meestal al genoeg.

Ik heb geluk dat het al binnen 2 weken zo goed gaat, maar soms en meestal duurt het inderdaad wel een maand of 2 zeker.
Maakt je maar niet te druk hoor, komt vanzelf goed, zolang de kat die er het eerst was maar de meeste aandacht krijgt, even verwennen kan geen kwaad hoor haha.


Grtz

[kaatje82]

Hoi allemaal,

ik zit eigenlijk een klein beetje met hetzelfde probleem, tenminste ik vond het niet nodig om een nieuw onderwerp aan te maken, aangezien mijn probleem er wel een beetje op lijkt.

De katten van mijn vriend zijn 4 en 5 jaar oud. Mijn katje is 8 maanden oud. Sinds gisteren zijn we gaansamenwonen en ik dacht: dat komt vast goed. Yoshi (kater) en Yara( poes) (de katten van mijn vriend) zijn erg veel samen. Altijd samen slapen, soms een keer een klein ruzietje, maar dat is vaak zo voorbij. Sjors (mijn kat, poes) is altijd ook een echte knuffel. Sinds ze gisteren bij elkaar zijn gezet gaat het goed fout. Sjors somineert ineens het hele huis (van mijn vriend) De andre katten zijn zo van slag. Yoshi is 8 kilo en we waren bang dat sjors daar echt bang van zou zijn, maar het tegenovergestelde is waar. Sjors loopt er gewoon naar toe en valt hem aan. Yara is ook helemaal van slag, blazen, grommen, en soms gaan ze "op de vuist", maar om nou te zeggen dat het echt gevaarlijk wordt, nee.

Eind van de avond (gisteren) heb ik Sjors even apart in een kamer gezet, zodat yoshi en yara even rust hadden. Nu vallen zelfs yoshi en yara elkaar aan en blazen/grommen ze naar elkaar. Hoe kan dat nou als ze al 4 jaar bij elkaar zitten? Wat kan ik het beste doen? Ik wil Sjoprs niet kwijt, maar ik wil niet dat de andere 2 van slag raken en blijven. We hebben gezegd dat we het een week aan gaan kijken om te zien of er verandering in komt, anders moet ik sjors (helaas) ergens anders plaatsen.

Kan iemand me advies geven of wie heeft dezelfde situatie meegemaakt? Het is nu pas 1 dag aan de gang,maar ik ben er nu al moe van.

[rieneke]

het is ook niet zo verstandig een vreemde poes hoppa in de woonkamer te zetten.
hou de katten apart, en doe een rustige introductie.
neem je tijd, dan zal het vast gaan lukken.

[Siris]

Rieneke daar verschillenen de meningen in. De een zegt apart in een kamertje de andere meteen erbij. (niet plomverloren in de kamer zetten, maar deurtje van reismandje open en hun zelf bepalen wanneer ze eruit komen.) Ik denk zelf dat je zelf makkelijk meteen bij elkaar kunt doen, dan ze steeds weer apart te zetten. Ook katten kunnen jaloers zijn. En als de ene kat wel in dat kamertje mag en de andere niet, dat snappen ze niet. Maar goed, ieder heeft zijn methode's. Ik heb mijn katten meteen bij elkaar gedaan, en tuurlijk wordt er geblaast en gegromd, het is even aftasten.

Eén week de tijd geven vind ik persoonlijk wel erg weinig. Katten hebben de tijd nodig om elkaar te wennen, dat kan in 1 week gebeurt zijn, maar meestal duurt het toch wel wat langer. Zet ze zoveel mogelijk bij elkaar, met de mogelijkheid dat ze een plek hebben om te vluchten/bij te komen eventueel. Als je weggaat en je vertrouwt het niet, kan je ze eventueel apart doen. Je kan ook de methode met de bench gebruiken. Dan kunnen ze aan elkaar snuffelen door de tralies heen en elkaars geur herkennen. Je kan ook een dekentje waar de katten van jouw vriend vaak liggen bij jouw katten proberen in te wrijven. Wat ik deed is eerst Simba aaien en dan Phoebe, zodat Phoebe Simba's geur overnam.

Bijj mijn ouders was het een soort van dezelfde situatie. er kwamen opeens 3 katten bij de andere 2 katten die er al woonde. de 2 katers vlogen elkaar echt aan, plukken haren gingen in het rond. Mijn moeder die heeft ze zoveel mogelijk hun gang laten gaan en ingegrepen als het echt uit de hand liep. Als ze wegging deed ze de nieuweling apart en als ze weer thuis kwam deed ze de serre open waar hij zat en kon hij zelf bepalen of hij naar binnen kwam en andersom. Maar dit was niet in 1 week klaar zegmaar. Als je wil dat het enigszins een kans van slagen wordt, moet je toch echt meer geduld opbrengen.

Sorry voor het hele verhaal, ik hoop dat je er wat aan hebt en dat ik niets vergeten ben Succes en ik hoop dat je het wel wat meer tijd geeft.

[Umimeis]

het is ook niet zo verstandig een vreemde poes hoppa in de woonkamer te zetten.
hou de katten apart, en doe een rustige introductie.
neem je tijd, dan zal het vast gaan lukken.

Had ik wel gedaan met Sam. Flea vloog hem verder niet aan ofzo. Wel een beetje grommen en blazen.
Maar verder verliep het rustig. Dus het kan best wel.

[rieneke]

soms gaat het goed, maar vaak ook niet, en een eerste indruk kan je nooit meer overdoen.