verwilderde kat?

[loonsy]

mijn schoonouders hebben anderhalf jaar geleden een klein schildpadkatje van het asiel afgehaald. het is een mooi ding, gezond, goede vacht, vangt vogeltjes en muizen waar je bij staat.

alleen....

ze is zo ontzettend paranoïde dat zij alleen haar bazinnetje toetaat haar aan te halen. als anderen in de buurt komen (ca. een meter) of als anderen hun aandacht op haar richten gaat ze brommen, blazen, ontbloot zij haar tanden en vlucht desnoods als men te dicht bij komt.

als je met een touwje speelt met haar vind ze het wel leuk, zolang je maar niet probeert in de buurt te komen.

mijn vraag si misschien een beetje onduidelijk maar hoe zou dit kunnen zijn gebeurd? ze komt uit het asiel en de mensen daar wisten niets van haar verleden. ik vermoed dat ze mishandeld is geweest maar ze heeft hier geen zichtbaar lichamelijke gevolgen van. kan het zijn dat ze (ver)wildert is?
mijn tweede vraag is ook, hoe kan je hier mee omgaan? mijn schoonouders hebben besloten een tweede kat erbij te nemen, een wat oudere kat die misschien haar dingen kan leren die wij mensen haar niet kunnen leren...

ben benieuwd naar jullie reacties

[sandy]

Het enige advies wat ik kan geven is dat het het verstandigst is om haar NIET te benaderen, zij ziet dit als gevaar en wil zichzelf beschermen door te blazen en grommen.
Het beste is om haar volledig te negeren, zodat ze leert dat mensen niet persé altijd gevaar betekenen.
Laat haar zelf komen als ze wil en zo niet, niet proberen af te dwingen.
Wij hebben een voormalig zwerfkitten in huis genomen die ik zelf heb moeten socialiseren. Dat moet met heel veel geduld, tijd en liefde gebeuren.
Ze is vooral naar mij heel erg aanhankelijk maar vreemden in huis? Naar boven en onder het dekbed.
Zij is nu na 3 jaar zover dat ze in de kamer durft rond te lopen als wij visite hebben. En die besteden geen aandacht aan haar behalve dat ze af en toe lief tegen haar praten, en dit pas nadat ze haar de eerste keren wel de tijd hadden gegeven om rustig rond te lopen, dan hielden ze zich bewust heel rustig en dat werkt perfect.

[Shaz]

Xandor moet ook niks van andere mensen weten. Ik ben zijn grote vriendin en kan alles met hem, mijn man is goed genoeg als ik er niet ben en ook mijn dochter mag hem aaien maar daar houdt het dan ook wel mee op. Als anderen te dicht bij hem komen dan gaat hij blazen en slaan. Dit was een kittentje met een verleden en wij hebben dus geaccepteerd dat hij geen sociale kat is voor de visite, dat hoeft voor ons ook niet.
Dus geef dit katje de kans om weg te gaan als hij dat wil en laat het contact van hem uit komen.

[loonsy]

bedankt voor jullie reacties...

natuurlijk heeft ze plek om weg te gaan, alleen te zijn, te vluchten. zat hoekjes en gaatjes. Als ik daar ben met mijn vriend proberen we ook geen toenadering te zoeken omdat we weten dat ze dit niet prettig vind. ik zou me nooit opdringen aan een beestje dat dudielijk heeft gemaakt dat het geen contact wil.

(laatst was ze zo trots met een vogel prachtig om te zien.)

maar waar ik geinteresseerd in was is of deze kat (nu toch zeker wel 2 jaar oud) gewoon verwilderd is geraakt voor zij in het asiel kwam of dat zij een verleden heeft waarin geweld de oorzaak zou kunnen zijn voor dit huidige gedrag.

ook vraag ik me af of het slim is om er een tweede oudere kat bij te nemen. mijn schoonouders wouden er al graag twee maar hadden gewacht omdat de huidige een handvol was. nu hopen ze dat de oudere kat de jongere wat zal leren. is dat mogelijk?

[Sandra W]

Ik vind een kat erbij persoonlijk een uitstekend idee, dan heeft ze een maatje en iemand om het goede voorbeeld van af te kijken.

groeten,
Sandra

[loonsy]

ja dat dachten zij ook, en als ik een beetje door de topics kijk hier zie ik dergelijke interactie vaak beschreven

[Shaz]

Ik vind een kat erbij persoonlijk een uitstekend idee, dan heeft ze een maatje en iemand om het goede voorbeeld van af te kijken.
groeten,
Sandra

Helaas werkt dat met dit soort katjes niet altijd. Xandor is echt een eenling, voor hem hadden we er geen katten bij hoeven nemen. Hij komt bij ons knuffelen of spelen als hij daar behoefte aan heeft en niet bij de andere katten. Terwijl die onderling wel veel aan elkaar hebben. Hij neemt dus ook geen dingen van hun over, al hadden we dat natuurlijk wel gehoopt. Als je er een kat bij zou nemen moet je vooral heel goed op het karakter letten, een niet te druk of dominant type.
Negen van de tien keer ligt het toch een een gebeurtenis in de (vroege) jeugd van je kat of is het toch een stukje genen. Zo hebben wij een kat gehad waarvan we het vermoeden hadden dat hij een wilde vader had en dat zag je ook terug in zijn gedrag.

[Sandra W]

Het klopt natuurlijk dat het niet altijd opgaat, maar ik heb wilde en/of bange katten gezien die echt dol waren op het gezelschap van een andere kat. Het was niet zo dat ze er gelijk gezelliger naar mensen door werden, maar ze waren wel een stuk gelukkiger. Het kan dus twee kanten op gaan.

groeten,
Sandra

[sandy]

Wat die van ons aangaat, we hadden al 3 katten voor zij kwam en zo bang als ze was voor mensen, zo gek was ze op katten en nog steeds.
Zelfs toen er een konijntje bij kwam vond zij het geweldig, het was toen Cookie nog binnen woonde voor haar een speelmaatje.
Ze raceten dan ook vaak achter elkaar aan als Cookie los was.
Vanaf dag 1 accepteerde zij dat vreemde wezen in huis terwijl de anderen heel erg moesten wennen aan dat enge monster

Toevallig had ik het er vandaag over waarom Jes toch wat schrikachtig blijft ondanks dat ze vreselijk aanhankelijk is.
Ten eerste is zij op straat geboren en pas met 8 weken gevangen, slecht of beter niet gesocialiseerd bij ons gekomen met 4 en halve maand.
En mischien nog belangrijker, ze is heel erg ziek geweest daar, niesziekte wat haar bijna haar leven heeft gekost, dus dat moest onder dwang medicijnen naar binnen krijgen.
En onder dwang een aantal keren ontwormd worden omdat ze vol zat met spoelwormen.
Denk dat dat voor een groot deel heeft meegeholpen aan het feit dat het schrikachtige er nooit helemaal uit zal gaan en dat zij nog steeds doodsbang was toen wij haar gingen halen, buiten dat er op dat adres niet veel aan socialisatie werd gedaan.
Combinatie van factoren dus, mischien ook wel van toepassing bij jullie katje.

[daantje]

Voor onze Blissy, de jongste van de vier, ongeveer hetzelfde verhaal als dat van Sandy.
Blissy is van straat gehaald met haar moeder, heeft meerdere malen de dood in de ogen gekeken, maar heeft aldoor overleefd.
Toen zij net bij ons was moesten we haar flink vervelen met medicatie, maar omdat ze zwak en ziek was pikte ze dit. Toen ze eenmaal opgeknapt was trok ze alleen nog naar onze oudste poes Barrel (tot op de dag van vandaag trouwens ) en heeft ze echt geen vertrouwen in mensen. In ons dan wel, wij kunnen haar aaien, maar oppakken is echt uit den boze. Zij is gelukkig op haar eigen manier en wij accepteren dit .

[loonsy]

wouw mensen, ontzettend bedankt voor al die verhalen. ik zal doorgeven dat ze het beste naar een wat rustigere oudere kat moeten kijken in het asiel. ze zouden het heel leuk vinden als ze een speelmaatje krijgt. ook buiten is ze meestal bijna alleen. de buurt waar ze wonen heeft maar weinig andere katten.

wat leuk om hier te horen van mensen die ook allemaal 'speciale' katjes hebben gehaal (ik bedoel uit het asiel of van de straat) mijn kat Tony hebben we opgenmen van de straat. We zagen dat hij altijd helemaal open lag, zijn borst opengescheurd, zijn oor lag er bijna af en een keer was zijn neus heftig gekrabt (heeft ie nu nog een litteken van) hij was altijd uitgehongerd als we hem wat te eten gaven. er werd niet gezorgd voor de wonden en op een gegeven moment werd het ons te gortig en hebben we hem opgenomen. bij de dierenarts bleek dat hij geen chip had en niet was gecastreerd!!! een schande in onze kattenbuurt (2 op de 3 mensen heeft in onze straat een kat). Navraag wees uit dat de kat van niemand was. en al was het zo, dan zorgden deze mensen erg slecht voor hem... hij woog 3.5 kilo!!!!

ik ben zo blij met hem

[Beestje]

Vaak accepteert een oudere kat eerder een kitten dan een volwassen kat.
Tot mijn grote verdriet heb ik dat zelf mogen mee maken.
Kevin kwam op 4 jarige leeftijd bij me en is nooit geaccepteerd door mijn andere katten.
Terwijl Binky met 3 maanden vorig jaar bij me kwam wonen en dat gaat hartstikke goed.
(ik heb 4 kattebeesten)
Maar het kan uiteraard per kat verschillen!