Katje binnenhouden
Katje binnenhouden
Ik heb sinds gisteren een jong katje van +-7 weken gevonden dat vlakbij in een beek was gedumpt. Via een organisatie die wilde katten gratis stereliseerd en castreerd heb ik het poesje laten steriliseren. Nu is het een vrij tam katje en ik zou het graag zo houden. Hoe lang moet ik het beestje binnenhouden? Ik woon in een erg bosrijke omgeving met veel buurtkatten.
Hallo Sopke!
Allereerst van harte welkom op het forum, hoop dat je het naar je zin gaat hebben hier!! Ik zal je mijn verhaal vertellen.
Toen ik nog thuis woonde hadden wij een kat, Spotty. Hij was een ex-kater en een schat van een beest. Wij hadden hem vanaf acht weken oud.
Wij hebben hem twee jaar binnengehouden, pas toen hij twee was mocht-ie voor het eerst naar buiten. Veelal bleef-ie in de tuin of in het slopje achter, maar áls hij eens wat verder wegging hoefde je alleen maar in de tuin te gaan staan en "Spotty, happuh!" te gillen en roetssssssj, hij stoof naar binnen richting zijn etensbakje.
Moet er wel bijzeggen dat wij in een kinderrijke buurt woonden met eigenlijk maar weinig groen, dus het was voor de katten ook niet aantrekkelijk lang buiten te blijven.
Wel liepen er heel veel katten bij ons rond, en dat is ook hetgeen dat Spotty uiteindelijk fataal is geworden. Hij vocht vaak met de poes van de buren (een rotbeest dat constant alles en iedereen aanviel), op een dag kwam hij bloedend thuis. Een halfjaar later werd de diagnose gesteld; kattenaids! Katten kunnen daar nog jaren mee doorleven, maar bij Spotty sloeg het meteen op zijn hersenen.
Hij ging zwalken, viel overal vanaf, kon niet meer springen of recht vooruit kijken. Geen katwaardig bestaan voor onze Spotty, dus moesten we hem in laten slapen. De poes van de buren leeft nog steeds, geloof niet dat die weten dat ze kattenaids heeft.
Dat is dus het gevaar van de omgeving waar je woont; veel andere katten om mee te spelen/vechten, dus ze kan makkelijk met evt. ziektes thuis komen. Ik zou je dus aanraden sowieso te wachten tot ze al haar injecties (en doe voor de zekerheid ook maar rabiës als je dicht bij de grens woont!) heeft gehad. Wil je dat ze erg gehecht raakt aan jou en het huis, dan adviseer ik minimaal een jaar te wachten. Of leer je katje aan om aan een lijntje naar buiten te gaan, dan kun je met haar gaan wandelen!
Groetjes, Luuntje.
Allereerst van harte welkom op het forum, hoop dat je het naar je zin gaat hebben hier!! Ik zal je mijn verhaal vertellen.
Toen ik nog thuis woonde hadden wij een kat, Spotty. Hij was een ex-kater en een schat van een beest. Wij hadden hem vanaf acht weken oud.
Wij hebben hem twee jaar binnengehouden, pas toen hij twee was mocht-ie voor het eerst naar buiten. Veelal bleef-ie in de tuin of in het slopje achter, maar áls hij eens wat verder wegging hoefde je alleen maar in de tuin te gaan staan en "Spotty, happuh!" te gillen en roetssssssj, hij stoof naar binnen richting zijn etensbakje.
Moet er wel bijzeggen dat wij in een kinderrijke buurt woonden met eigenlijk maar weinig groen, dus het was voor de katten ook niet aantrekkelijk lang buiten te blijven.
Wel liepen er heel veel katten bij ons rond, en dat is ook hetgeen dat Spotty uiteindelijk fataal is geworden. Hij vocht vaak met de poes van de buren (een rotbeest dat constant alles en iedereen aanviel), op een dag kwam hij bloedend thuis. Een halfjaar later werd de diagnose gesteld; kattenaids! Katten kunnen daar nog jaren mee doorleven, maar bij Spotty sloeg het meteen op zijn hersenen.
Hij ging zwalken, viel overal vanaf, kon niet meer springen of recht vooruit kijken. Geen katwaardig bestaan voor onze Spotty, dus moesten we hem in laten slapen. De poes van de buren leeft nog steeds, geloof niet dat die weten dat ze kattenaids heeft.
Dat is dus het gevaar van de omgeving waar je woont; veel andere katten om mee te spelen/vechten, dus ze kan makkelijk met evt. ziektes thuis komen. Ik zou je dus aanraden sowieso te wachten tot ze al haar injecties (en doe voor de zekerheid ook maar rabiës als je dicht bij de grens woont!) heeft gehad. Wil je dat ze erg gehecht raakt aan jou en het huis, dan adviseer ik minimaal een jaar te wachten. Of leer je katje aan om aan een lijntje naar buiten te gaan, dan kun je met haar gaan wandelen!
Groetjes, Luuntje.
De kat zei: "Ik ben geen vriend en geen dienaar. Ik ben een kat die gaat en staat waar hij wil en ik wil in jouw hol komen wonen."
Ook van mijn kant hartelijk welkom en ik ben het helemaal met Luuntje eens, een gewone huiskat kun je na zo'n 6 weken wel naar buiten laten, maar met kittens en zwerfkittens in het bijzonder kun je beter langer wachten.
Kittens hebben namelijk nog totaal geen oriëntatie als ze nog zo jong zijn als die van jou en de wereld is nog erg groot en overweldigend voor ze. Als ze dan ergens van schrikken en wegrennen vinden ze hun huis nooit meer terug.
Bij zwerfkittens, maar ook bij zwerfkatten die nog enigszins wild zijn, moet je helemaal voorzichtig zijn, want als daar nog aangeboren zwerfdrang in zit lopen ze veel te ver weg en komen ze misschien nooit meer terug.
Bij kittens adviseer ik je dus ze eerst met een tuigje te laten wennen of je tuin af te zetten en als je dan na een paar maanden of een half jaar ofzo denkt dat het kan om haar buiten te laten zou ik het met korte periodes gaan proberen (en haar met wat eten binnenlokken) totdat ze het helemaal zelfstandig kan. Ook zou ik haar tegen de avond niet meer buiten laten, want dan blijft ze misschien hele nachten weg.
Gelukkig is ze al wel gesteriliseerd, dus kan ze niet ongewenst zwanger raken. Wel vind ik 7 weken erg jong, meestal is dit na zo'n 8 maanden, maar zo te lezen heeft ze er gelukkig geen last van.
groeten,
Sandra
Kittens hebben namelijk nog totaal geen oriëntatie als ze nog zo jong zijn als die van jou en de wereld is nog erg groot en overweldigend voor ze. Als ze dan ergens van schrikken en wegrennen vinden ze hun huis nooit meer terug.
Bij zwerfkittens, maar ook bij zwerfkatten die nog enigszins wild zijn, moet je helemaal voorzichtig zijn, want als daar nog aangeboren zwerfdrang in zit lopen ze veel te ver weg en komen ze misschien nooit meer terug.
Bij kittens adviseer ik je dus ze eerst met een tuigje te laten wennen of je tuin af te zetten en als je dan na een paar maanden of een half jaar ofzo denkt dat het kan om haar buiten te laten zou ik het met korte periodes gaan proberen (en haar met wat eten binnenlokken) totdat ze het helemaal zelfstandig kan. Ook zou ik haar tegen de avond niet meer buiten laten, want dan blijft ze misschien hele nachten weg.
Gelukkig is ze al wel gesteriliseerd, dus kan ze niet ongewenst zwanger raken. Wel vind ik 7 weken erg jong, meestal is dit na zo'n 8 maanden, maar zo te lezen heeft ze er gelukkig geen last van.
groeten,
Sandra
dat zat ik ook net te denken, zeven weken en al gesteriliseerd, ik wist geeneens dat dat konSandra W schreef:
Gelukkig is ze al wel gesteriliseerd, dus kan ze niet ongewenst zwanger raken. Wel vind ik 7 weken erg jong, meestal is dit na zo'n 8 maanden, maar zo te lezen heeft ze er gelukkig geen last van.
groeten,
Sandra

Ik zou d'r ook nog wel een hele tijd binnenhouden hoor. Je hebt volgens mij ook veel kans dat het een écht binnenblijvertje wordt ook. Ik heb zelf een zwerfkatje geadopteerd op 6 maand, en die maalt nauwelijks om naar buiten gaan. Dat is een heerlijk knuffelig binnekatje geworden.
Veel succes en veel plezier met je poezel

How come people with a lot of money but no cats are still called rich?
Dat klopt, omdat bij rode poezen zowel de vader als de moeder het roodharig gen moet hebben, terwijl bij rode katers het genoeg is als één van de katten dit gen heeft en die kans is natuurlijk veel groter.
Toch is het niet echt heel zeldzaam, zoals bij lapjes- of schildpadkaters, want dat gebeurt bijna nooit (maar zeg nooit nooit
). Kijk ook eens in het topic over driekleuren katten, dat is erg leerzaam en leuk
.
Fijn dat je poesje geen problemen met de sterilisatie had, het is dan vast al een hele dame als het nu al kon.
groeten,
Sandra
Toch is het niet echt heel zeldzaam, zoals bij lapjes- of schildpadkaters, want dat gebeurt bijna nooit (maar zeg nooit nooit


Fijn dat je poesje geen problemen met de sterilisatie had, het is dan vast al een hele dame als het nu al kon.
groeten,
Sandra