Siameesje is zo bang voor bijna alles
Siameesje is zo bang voor bijna alles
Sinds een week hebben wij een siameesje in huis van 13 weken. Het probleem is dat de kitten zo bang is als ze maar iets vreemds hoord is ze al vertokken naar een schuilplaatsje waar je ze niet ziet.Zij komt pas weer te voorschijn als je op de grond gaat zitten en haar roept. Is er iemant met ervaring op dit gebied? wat moeten wij doen om dit te verhelpen?
Laat haar maar even haar gangetje gaan. Het zal vanzelf wel beter worden. Ze komt naar je toe als je haar roept als ze bang is, dus ze vertrouwt je in ieder geval en dat is natuurlijk een goed teken!! Ze zal waarschijnlijk nog even moeten wennen aan haar nieuwe omgeving en dit gaat bij de ene kat een stuk sneller dan bij de andere.
Veel succes ermee en heel erg veel plezier met je nieuwe huisgenootje!
Veel succes ermee en heel erg veel plezier met je nieuwe huisgenootje!
Hallo,
Ik denk dat je siamees nog moet wennen. Het is natuurlijk allemaal nog vreemd. Hebben jullie ook nog andere katten? Een siamees vindt het heel fijn om gezeldschap te hebben van andere katten om daar heerlijk tegenaan te liggen. Het liefst in zo'n klein mogelijk mandje.
Geef hem maar lekker veel aandacht en praat tegen hem dan komt het vast allemaal goed.
Groetjes
Brigitte
Ik denk dat je siamees nog moet wennen. Het is natuurlijk allemaal nog vreemd. Hebben jullie ook nog andere katten? Een siamees vindt het heel fijn om gezeldschap te hebben van andere katten om daar heerlijk tegenaan te liggen. Het liefst in zo'n klein mogelijk mandje.
Geef hem maar lekker veel aandacht en praat tegen hem dan komt het vast allemaal goed.
Groetjes
Brigitte
Veel aandacht geven en als ze weer een schrikreactie heeft zou je is kunnen proberen haar te verleiden met een speeltje zodat dat na verloop van tijd minder word.
Of met spelen een geluid maken waar ze op zou kunnen reageren en ze dan blijven afleiden.
Het zal na verloop van tijd dan wel minder worden maar verwacht niet dat het helemaal weg zal gaan.
Onze laatste aanwinst is een poesje dat geboren was op straat en pas met 8 weken gevangen, en ondanks dat ze heel aanhankelijk is blijft ze ook wat schrikachtig. Ik verwacht ook niet dat dat ooit weggaat.
Maar je kan een heel eind komen hoor, als je onze Jessie gezien had vorig jaar en dat vergelijk met nu is het een wereld van verschil
Of met spelen een geluid maken waar ze op zou kunnen reageren en ze dan blijven afleiden.
Het zal na verloop van tijd dan wel minder worden maar verwacht niet dat het helemaal weg zal gaan.
Onze laatste aanwinst is een poesje dat geboren was op straat en pas met 8 weken gevangen, en ondanks dat ze heel aanhankelijk is blijft ze ook wat schrikachtig. Ik verwacht ook niet dat dat ooit weggaat.
Maar je kan een heel eind komen hoor, als je onze Jessie gezien had vorig jaar en dat vergelijk met nu is het een wereld van verschil

The Older I Get, The More Everyone Can Kiss My Ass.
Mijn 2e kat heeft er meer dan een jaar over gedaan om te wennen. Hij kwam niet op schoot, dook snel weg, als ik ging stofzuigen was 'ie echt uren weg, hij schrok overal van... Langzaam raakte hij steeds meer gewend, en nu komt ie zelfs knuffels vragen
. Afdwingen lukte bij ons niet, daar werd hij alleen banger van.
Ik denk dat je hem/haar het best met rust kan laten, gewoon af en toe een aai geven en wat ik veel doe, lekker tegen hem/haar aanpraten
Dan komt ie vanzelf naar je toe.

Ik denk dat je hem/haar het best met rust kan laten, gewoon af en toe een aai geven en wat ik veel doe, lekker tegen hem/haar aanpraten

- BlackPanther999
- Huiskat
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 10 sep 2003 16:12
- Locatie: Goeree-Overflakkee
- Contacteer:
als liefhebber van oosterse rassen vind het wel vreemd dat een siamees zo bang is. Het is ras is van nature erg vriendelijk, spontaan en nieuwsgierig.
Is er misschien iets gebeurd bij de fokker, waardoor dit gedrag verklaard kan worden?
Ik heb het namelijk nog nooit meegemaakt, dat een Oosterling die in een liefdevol huisgezin is opgegroeid zo reageert. Trouwens niet alleen Oosterlingen, maar alle kittens die in een liefdevol huisgezin opgroeien vertonen over het algemeen niet zulk soortig gedrag.
Zie dit niet als een aanval, begrijp me goed, maar het lijkt erop dat ze niet in huis is opgegroeid.
Is er misschien iets gebeurd bij de fokker, waardoor dit gedrag verklaard kan worden?
Ik heb het namelijk nog nooit meegemaakt, dat een Oosterling die in een liefdevol huisgezin is opgegroeid zo reageert. Trouwens niet alleen Oosterlingen, maar alle kittens die in een liefdevol huisgezin opgroeien vertonen over het algemeen niet zulk soortig gedrag.
Zie dit niet als een aanval, begrijp me goed, maar het lijkt erop dat ze niet in huis is opgegroeid.
ik ben de trotse eigenaar van 3 katten, namelijk Misty, Ugly en Jamie.