Ik denk dat IloJem's bericht nog de meest bruikbare informatie bevat en hopelijk heeft ze die nog gelezen.Rebecca; laat je nog wat van je horen?
Autistische poes? (weet het nu écht niet meer)
Hoi Rebecca
Hoe gaat het er nu mee? Heb je nog dingen uitgeprobeerd?
We zijn nu een maand verder dan je eerste bericht, ben je al een stapje verder met je kat? Ondanks dat we zo fel reageren zijn we(ik denk dat ik wel we kan zeggen) toch benieuwd hoe het nu gaat.
Ik hoop dat je nog steeds leest en toch wat heb aan alle ideeen die we aan dragen
SUCCES en een hoop geduld
Hoe gaat het er nu mee? Heb je nog dingen uitgeprobeerd?
We zijn nu een maand verder dan je eerste bericht, ben je al een stapje verder met je kat? Ondanks dat we zo fel reageren zijn we(ik denk dat ik wel we kan zeggen) toch benieuwd hoe het nu gaat.
Ik hoop dat je nog steeds leest en toch wat heb aan alle ideeen die we aan dragen
SUCCES en een hoop geduld
Desire
Khoop dat jullie beseffen dat autisme bij mensen een nogal zware handicap is. Katten kunnen een leven vol luxe verwachten en zullen autistisch of niet altijd wel een plekje vinden. Echte autisten vinden dit lastig...
Maar goed, laat ik menselijk sores even achterwege: het is natuurlijk vervelend dat jouw kat niet zindelijk is. Misgien is er een verschil in hoe je beide katjes hebt opgevoed, maar aangezien ze even oud zijn kan er eerder een verschillende persoonlijkheid spelen bij beiden.
Praat maar niet zo snel van autisme (het is in de eerste plaats GEEN contactstoornis!!), want ik denk dat velen van jullie niet eens weten wat het precies inhoud. Als je een contactstoornis ziet bij katten en het is WEL autisme dan zijn er manieren die ik weet om ermee om te gaan:
- katten tonen ongenuanceerd hun ongenoegen, vaak lijken die signalen het straffen eerder waard dan dat het een hulpvraag lijkt :? Zoals onzindelijk zijn...
- prikkels laag houden, de kat minimaal blootstellen aan verandering, harde geluiden (gordijnen die open en dicht gaan, slaan met deuren). En vooral drukte (dus graaiende kinderen op afstand houden, tijdens visite de kat een plek geven)
- geef het beestje een plek om zich terug te trekken, met nadruk erop dat zelfs volwassenen deze plek moeilijk kunnen bereiken. Mijn kat trekt zich terug achter de bank via een poort. Op 1.5 meter afstand ligt ze van die ingang: ik kan haar niet aanraken. Of maak iets op grote hoogte.
- echte autisten kunnen overdonderd raken door zintuigelijk ervaringen: aanraken, zien, ruiken, horen. Zoek uit waar jouw katje gestresst van wordt als ze er teveel aan blootgesteld wordt, en beperk die invloed.
- en de beste tip bij contactstoornissen in het algemeen: schep vaste verwachtingen, wees consequent. Dus voeren op een vast tijdstip, belonen telkens op dezelfde manier en straffen op het moment van overtreding.
- Wat betreft zindelijkheid: bij meerdere katten wordt het door de kat gewaardeerd een eigen kattenbak te hebben Vraag me niet waarom, ik deel het toilet met 8 mensen 
Dit noem ik uit mijn hoofd- er zijn expert meningen te vinden over het omgaan met autisme (en dieren). En ik herhaal waarschijnlijk wat eerder is gezegd. Hopelijk heb je er wat aan en ik wens jou en je katjes een gelukkige toekomst
Maar goed, laat ik menselijk sores even achterwege: het is natuurlijk vervelend dat jouw kat niet zindelijk is. Misgien is er een verschil in hoe je beide katjes hebt opgevoed, maar aangezien ze even oud zijn kan er eerder een verschillende persoonlijkheid spelen bij beiden.
Praat maar niet zo snel van autisme (het is in de eerste plaats GEEN contactstoornis!!), want ik denk dat velen van jullie niet eens weten wat het precies inhoud. Als je een contactstoornis ziet bij katten en het is WEL autisme dan zijn er manieren die ik weet om ermee om te gaan:
- katten tonen ongenuanceerd hun ongenoegen, vaak lijken die signalen het straffen eerder waard dan dat het een hulpvraag lijkt :? Zoals onzindelijk zijn...
- prikkels laag houden, de kat minimaal blootstellen aan verandering, harde geluiden (gordijnen die open en dicht gaan, slaan met deuren). En vooral drukte (dus graaiende kinderen op afstand houden, tijdens visite de kat een plek geven)
- geef het beestje een plek om zich terug te trekken, met nadruk erop dat zelfs volwassenen deze plek moeilijk kunnen bereiken. Mijn kat trekt zich terug achter de bank via een poort. Op 1.5 meter afstand ligt ze van die ingang: ik kan haar niet aanraken. Of maak iets op grote hoogte.
- echte autisten kunnen overdonderd raken door zintuigelijk ervaringen: aanraken, zien, ruiken, horen. Zoek uit waar jouw katje gestresst van wordt als ze er teveel aan blootgesteld wordt, en beperk die invloed.
- en de beste tip bij contactstoornissen in het algemeen: schep vaste verwachtingen, wees consequent. Dus voeren op een vast tijdstip, belonen telkens op dezelfde manier en straffen op het moment van overtreding.
- Wat betreft zindelijkheid: bij meerdere katten wordt het door de kat gewaardeerd een eigen kattenbak te hebben
Vraag me niet waarom, ik deel het toilet met 8 mensen Dit noem ik uit mijn hoofd- er zijn expert meningen te vinden over het omgaan met autisme (en dieren). En ik herhaal waarschijnlijk wat eerder is gezegd. Hopelijk heb je er wat aan en ik wens jou en je katjes een gelukkige toekomst
Na het lezen van de hele discussie kom ik er achter dat mijn stresskipje van 12 jaar hier wel heel erg op lijkt. Ik weet niet of je het autistisch, contactgestoord of anders moet noemen, maar vreemd is het wel. In het asiel waar ik als vrijwilliger werk ben ik nog niet eerder tegen gekomen.
Ze is namelijk bang van alles, ze schrikt van alles, ze is onzindelijk geweest, ze is eenkennig en ze wil alleen aandacht als ze dit zelf aangeeft en maar op één manier.
Ik heb de onzindelijkheid uiteindelijk, na vele andere manieren te hebben geprobeerd, opgelost met een kuurtje anti-depressiva voor katten. Dit werkte geweldig en ze is nooit meer onzindelijk geweest. Ik herken de wanhoop van mensen met een onzindelijke kat dus helemaal en mijn dierenarts(!) had het zelfs over inslapen, maar dat zou ik nooit gekund hebben.
Wat betreft haar knuffelgedrag heb ik het als volgt opgelost: ze krijgt altijd aandacht als ik uit de douche komt. Dit weet ze en dan staat ze ook helemaal klaar als ik druipend uit de douchcabine kom.
Daarnaast laat ik haar met rust en aai haar niet, maar ga op een speciale manier op de bank zitten. Een beetje schuin zodat ze in het holletje tussen mij en de armleuning kan wegkruipen. Als ik dan zin heb in een knuffeltje ga ik zo zitten (bijvoorbeeld met tv-kijken) en als madam dan ook zin heeft in een knuffeltje komt ze erbij en anders dus echt niet!
Mijn schatje heeft dus echt een vast ritme met heel weinig prikkels (bijna geen bezoek, ik ga altijd zelf weg, geen harde en plotselinge geluiden enz. enz.) Soms is het wel een beetje vermoeiend, maar het is de enige manier voor haar.
Er zijn dus wel oplossingen, maar het kost veel tijd en liefde.
groetjes,
Sandra
Ze is namelijk bang van alles, ze schrikt van alles, ze is onzindelijk geweest, ze is eenkennig en ze wil alleen aandacht als ze dit zelf aangeeft en maar op één manier.
Ik heb de onzindelijkheid uiteindelijk, na vele andere manieren te hebben geprobeerd, opgelost met een kuurtje anti-depressiva voor katten. Dit werkte geweldig en ze is nooit meer onzindelijk geweest. Ik herken de wanhoop van mensen met een onzindelijke kat dus helemaal en mijn dierenarts(!) had het zelfs over inslapen, maar dat zou ik nooit gekund hebben.
Wat betreft haar knuffelgedrag heb ik het als volgt opgelost: ze krijgt altijd aandacht als ik uit de douche komt. Dit weet ze en dan staat ze ook helemaal klaar als ik druipend uit de douchcabine kom.
Daarnaast laat ik haar met rust en aai haar niet, maar ga op een speciale manier op de bank zitten. Een beetje schuin zodat ze in het holletje tussen mij en de armleuning kan wegkruipen. Als ik dan zin heb in een knuffeltje ga ik zo zitten (bijvoorbeeld met tv-kijken) en als madam dan ook zin heeft in een knuffeltje komt ze erbij en anders dus echt niet!
Mijn schatje heeft dus echt een vast ritme met heel weinig prikkels (bijna geen bezoek, ik ga altijd zelf weg, geen harde en plotselinge geluiden enz. enz.) Soms is het wel een beetje vermoeiend, maar het is de enige manier voor haar.
Er zijn dus wel oplossingen, maar het kost veel tijd en liefde.
groetjes,
Sandra
Dank je voor je lieve complimentje.
Ik weet niet of mijn kat gelukkig is, dat merk je dus niet zo aan haar, maar is is in ieder geval tevreden met het leventje dat ze heeft.
groetjes,
Sandra
PS: ik mis het wel hoor, zo'n echte knuffelkat, maar iedere kat is anders en ik kan gelukkig naar hartelust knuffelen in het asiel.
Ik weet niet of mijn kat gelukkig is, dat merk je dus niet zo aan haar, maar is is in ieder geval tevreden met het leventje dat ze heeft.
groetjes,
Sandra
PS: ik mis het wel hoor, zo'n echte knuffelkat, maar iedere kat is anders en ik kan gelukkig naar hartelust knuffelen in het asiel
.
In het verhaal herken ik wel wat van mezelf. Als je hoofd even vol zit dan kun je er niet veel meer bij hebben. Dat is bij mij ook heel sterk. Want katten lijken toch in heel veel opzichten op mensen. Daarom vraag ik mij ook af of Cootje een rustige omgeving heeft. Dat is ook belangrijk voor een kat. Als Cootje niet af en toe zich even terug kan trekken zonder dat hij weer ''gezeur'' aan zijn hoofd krijgt dan duikt hij inderdaad weg voor je hand. Mijn kat Brammetje heeft ook wel eens even tijd voor zichzelf nodig. Als ik hem zit te aaien, en hij vind het genoeg dan duwt hij heel vriendelijk mijn hand weg met zijn pootje, en dan laat ik hem ook. En dan komt hij vanzelf wel naar je toe. Loesje geeft ook wel eens harde kopstoten. Dat kan zijn omdat ze gewoon goed in haar vel zit of ze wil even stoeien. Dan vraag ik mij af of sommige mensen hier deze kenmerken ook van hunzelf kunnen herkennen?
-
Eveliene
Autisme?
Hoi Allemaal,
Ik heb een vraagje. Bestaat autisme ook bij poezen? Wij hebben namelijk een poes van 2 jaar en die gerdraagt zich heel erg raar. Continu likken van haar vachtje, Alleen willen spelen met een haarelastiekje en daar dan ook helemaal op gefixeerd zijn. Niet opschoot willen liggen en al zeker niet geaaid willen worden. Heel af en toe komt ze naast je liggen en mag je haar aaien.
Ik werk zelf met verstandelijk gehandicapten dus weet wat autisme is en ik vraag het dus niet zomaar. Zou het mogelijk kunnen zijn dat onze poes dit ook heeft en bestaat het bij katten? En zo ja weet iemand waar ik er info over kan vinden?
Hopelijk weet iemand het antwoord,
Eveliene
Ik heb een vraagje. Bestaat autisme ook bij poezen? Wij hebben namelijk een poes van 2 jaar en die gerdraagt zich heel erg raar. Continu likken van haar vachtje, Alleen willen spelen met een haarelastiekje en daar dan ook helemaal op gefixeerd zijn. Niet opschoot willen liggen en al zeker niet geaaid willen worden. Heel af en toe komt ze naast je liggen en mag je haar aaien.
Ik werk zelf met verstandelijk gehandicapten dus weet wat autisme is en ik vraag het dus niet zomaar. Zou het mogelijk kunnen zijn dat onze poes dit ook heeft en bestaat het bij katten? En zo ja weet iemand waar ik er info over kan vinden?
Hopelijk weet iemand het antwoord,
Eveliene
Of autisme bij dieren echt bestaat is nooit bewezen, maar ik heb zelf thuis een poes van 13 jaar die dezelfde verschijnselen heeft zoals jij die beschrijft.
Ze is erg op haar rust gesteld en ze houdt absoluut niet van veranderingen, hoe klein ook, daar reageert ze heel gestresst op (met wildplassen en terugtrekgedrag onder het bed). Verder is ze ook heel afstandelijk, ze wil bijna niet geaaid worden en ze komt niet op schoot. Alleen als het heel rustig in huis is en ik heel stil een boekje lees of tv kijk en dan schuin op de bank ga zitten komt ze heel eventjes in het holletje tussen mijn benen en de bank liggen.
Ik heb dan ook bijna nooit mensen over de vloer (ik ga gewoon naar hun toe) en ik hou alles hetzelfde in huis en daar reageert ze goed op. Ook heb ik haar een tijdje Clomicalm gegeven toen ze zeer gestresst was, dat is anti-depressiva voor katten, en daar werd het ook wat beter van. Ze is altijd zo geweest van kitten af aan (ze wilde ook nooit spelen) zonder dat er ooit iets ergs is voorgevallen.
Ik weet niet of dit autisme is of dat ze gewoon een licht neutotische en afstandelijke kat is, maar ze is wel totaal anders dan gewone schuwe of wilde katten, ook reageer ze heel anders dan mijn hele sociale kater.
Het kan dus zijn dat jouw kat autistisch is, maar ze lijkt me ook dwangmatig gedrag vertonen en wat gestresst, want dat continue likken is daar een goed voorbeeld van.
Ik hoop dat je hier iets uit herkent en misschien zijn er nog wel meer mensen die een kat hebben die zeer op rust en regelmaat zijn gesteld en die wat tips en adviezen hebben. Er is een topic onder "gedrag en opvoeding" dat helemaal over autisme gaat, misschien heb je daar wat aan. Het is even zoeken en het heet "help, mijn kat is autistisch"of zoiets.
groeten,
Sandra
Ze is erg op haar rust gesteld en ze houdt absoluut niet van veranderingen, hoe klein ook, daar reageert ze heel gestresst op (met wildplassen en terugtrekgedrag onder het bed). Verder is ze ook heel afstandelijk, ze wil bijna niet geaaid worden en ze komt niet op schoot. Alleen als het heel rustig in huis is en ik heel stil een boekje lees of tv kijk en dan schuin op de bank ga zitten komt ze heel eventjes in het holletje tussen mijn benen en de bank liggen.
Ik heb dan ook bijna nooit mensen over de vloer (ik ga gewoon naar hun toe
) en ik hou alles hetzelfde in huis en daar reageert ze goed op. Ook heb ik haar een tijdje Clomicalm gegeven toen ze zeer gestresst was, dat is anti-depressiva voor katten, en daar werd het ook wat beter van. Ze is altijd zo geweest van kitten af aan (ze wilde ook nooit spelen) zonder dat er ooit iets ergs is voorgevallen. Ik weet niet of dit autisme is of dat ze gewoon een licht neutotische en afstandelijke kat is, maar ze is wel totaal anders dan gewone schuwe of wilde katten, ook reageer ze heel anders dan mijn hele sociale kater.
Het kan dus zijn dat jouw kat autistisch is, maar ze lijkt me ook dwangmatig gedrag vertonen en wat gestresst, want dat continue likken is daar een goed voorbeeld van.
Ik hoop dat je hier iets uit herkent en misschien zijn er nog wel meer mensen die een kat hebben die zeer op rust en regelmaat zijn gesteld en die wat tips en adviezen hebben. Er is een topic onder "gedrag en opvoeding" dat helemaal over autisme gaat, misschien heb je daar wat aan. Het is even zoeken en het heet "help, mijn kat is autistisch"of zoiets.
groeten,
Sandra
