Hoe lang duurt het eer een kitten/kat gewend is?

[Koke]

Hallo allemaal,

Ik heb de volgende vraag, misschien dat iemand mij een tip kan geven:

Mijn zusje en ik woonden een half jaar samen in een huis met onze 2 katten. De mijne is een poes van 1 jaar en 3 maanden en die van haar een katertje van dezelfde leeftijd. Toen we ze bij elkaar zetten was het eerst even snuffelen en blazen van haar kant, maar na ongeveer een kwartier heeft hij zich op zijn rug onderworpen en was alles koek en ei tussen die twee: grote vrienden, samen spelen, slapen.... Nooit ruzie gemaakt etc.
Maar nu is mijn zus met haar kater verhuisd afgelopen zaterdag en heb ik gisteren een nieuw katertje van 7 maanden gekocht.
In de auto (2,5 uur durende reis) ging het uitstekend: Hij was eerst een beetje bang, maar begon al snel met het likken van mijn hand, zachtjes bijten, spelen en eindigde met enorme kopjes geven en uitgebreid knuffelen en spinnen (terwijl hij in een riesmandje op mijn schoot zat). Eenmaal binnen heb ik hem in zijn reismandje met het deurtje open in de huiskamer gezet en kwam mijn poesje snuffelen. Hij kwam er vrijwel meteen uit en zij blies naar hem alsof het een lieve lust was.
Hij heeft zich verstopt in de kast en daar heeft hij de hele dag gezeten. Toen hij er eenmaal uitkwam probeerde hij vriendjes met haar te sluiten, is ook een aantal keer op zn rug gaan liggen, maar zij blijft maar blazen en grommen.
Van mij moet hij niets weten: hij sprint echt naar de andere kant van de kamer als ik in zijn buurt kom en is gewoon vreselijk bang voor me.
Wat kan ik doen om zijn vertrouwen te winnen, want ik vind het zo vreselijk zielig voor hem.
Hij moet weten dat hij veilig zal zijn bij mij en dat ik van hem hou...
Hij is de eerste paar maandan van zijn leventje boerderijkat geweest en is daarna opgevangen, maar niet in een huiskamer o.i.d. Zou hij wel genoeg gewend zijn aan mensen?

Alvast heel hartelijk dank voor de reactie.

[sandy]

Dat denk ik haast niet, zeker niet als het een boerderijkat is. Die worden nogal is aan hun lot overgelaten.
Je zal heel veel geduld moeten hebben met hem, het aan elkaar wennen van de katten kan je beter zn beloop laten hebben dat komt wel goed.
Meestal duurt het een week en dan is het wel goed, al kan het soms wel langer duren hoor.
Maar hier was het met een week wel gedaan.

Hij is nu in een nieuwe omgeving, nieuwe geuren en mensen en dat is zeker met waar hij vandaan komt doodeng.
Dus daar zal de nodige tijd wel overheen gaan, je kan hem proberen voorzichtig te benaderen met eten en als hij eet voorzichtig aanhalen zodat hij weet dat je hem geen kwaad doet.
Met speeltjes lokken en kijken of hij daartoe te verleiden is, en steeds lief praten en veel aandacht geven.
Maar ook op zn tijd, als hij ligt te slapen bv. met rust laten, voorbij lopen en niet eens naar 'm kijken zodat hij niet telkens weer 'aangevallen' word.
Zo is Jessie onze straatmadelief ook in een paar maanden tijd een heel lieve aanhankelijke knuffel geworden.
Succes!

[Koke]

Heel hartelijk bedankt Sandy, dat ga ik dan maar proberen.

Groetjes,
Korana (Chica en Bueno)

[garfield65]

Al deze berichtjes lezen geeft me moed en vertrouwen want ik heb sinds 2 weken een wild katje van 4 md oud in huis genomen.
De eerste week zat hij of zij letterlijk in de nok van ons dak.
Eten plaatste ik eerst op een balk in de nok, dan op de kast en sinds eind verleden week eet het op de grond.
Soms mag ik er dichtbij gaan zitten, soms ook niet afhankelijk van hoeveel schrik ze op dat moment heeft.
Momenteel doet ze al haar behoefte in een kattebak die op de grond staat (ik ben begonnen bovenop de kast) en speelt ze met onze andere twee poezen in mijn bijzijn.
Op abrupte bewegingen van handen en voeten reageert ze heel schichtig dus aanraken is er nog niet bijgeweest. Het gaat nog niet verder dan sporadisch snuffelen aan m'n hand om daarna in allerijl weg te rennen.
Ik hoop echt haar vertrouwen te winnen want het is echt een snoezig schattig ros ding.
Als er iemand nog tips hebben, ik ben je eeuwig dankbaar.

By the way, hoe kon het ook anders, ze noemt Garfield.

Alvast bedankt voor jullie goeie raad.

[sam]

Ik vind dat Garfield in die 2 weken al ontzettend veel nieuws durft hoor! Waarschijnlijk heeft hij nooit veel mensen gekend en is daarom zo alert. Maar dat hij/zij nu al op de grond durft te eten, op de grond naar de kattenbak gaat en lekker met de andere katten speelt in jouw bijzijn vind ik al heel dapper!
En omdat hij nu al aan je handen durft te snuffelen, denk ik dat dat uiteindelijk ook wel goed gaat komen hoor! Gewoon heel veel geduld hebben en niet te veel willen forceren. Misschien durft hij binnenkort wel een snoepje uit je hand te eten en zo kan het steeds een stapje verder gaan.

Veel plezier en succes met hem!

[Foul Smelling Pig]

Mijn eerste kat was ook ietwat schuw toen hij bij me kwam wonen. Het duurde drie weken voor hij een snoepje uit m'n hand durfde te pakken en ik hem heel voorzichtig even mocht aaien. Heb geduld, Garfield komt in z'n eigen tijd wel helemaal los.

[Marije]

Ik vind ook dat het al best snel gaat met Garfield! Dat hij nu al durft te spelen waar jij bij bent, is echt een goed teken!
Wat je zou kunnen doen om hem minder bang voor jou te maken is met hem spelen met zo'n speeltje aan een lange stok (een verenstok bijvoorbeeld). Katten vinden dit vaak een heel leuk speeltje en Garfield kan hierbij toch wat afstand van jou houden, maar jullie zijn wel samen bezig. Je kunt ook gewoon lekker een boek o.i.d. gaan lezen bij hem in de buurt. Zo went hij aan je aanwezigheid en zal zijn nieuwsgierigheid het vast op den duur van zijn angst winnen en komt hij even een kijkje bij je nemen.
Het is wel belangrijk dat je Garfield niet rechtstreeks aankijkt. Dit zal hij beangstigend vinden. Als je hem wel aankijkt, knijp dan je ogen geregeld even dicht. Katten doen dit onderling ook om aan elkaar te vertellen dat ze geen kwaad in de zin hebben.
Succes ermee!

[garfield65]

Lieve catpeople,

Bedankt voor jullie tips en daarom wil ik jullie het vervolg niet onthouden.
Ondertussen is Garfield reeds 4 weken bij ons. In de nok van het dak zit hij alleen nog wanneer ik met de stofzuiger rondkom. Het speelgoedje aan een koordje werkt en hij speelt rustig mee. Ik mag wel al mijn hand bij hem houden, vluchtig aan zijn pootje komen maar strelen is er nog niet bij. Alhoewel, ons Athina is zijn grote voorbeeld en met haar in de buurt mocht ik toch al een keer zijn borst aanraken.
's Morgens slaapt hij nog steeds op de kast, in de namiddag en 's avonds vind je hem terug op bed dicht bij ons Tine, liefst tussen haar poten.
En daar blijft hij dan wel liggen als ik me erbij zet.
Jullie zien, het gaat trag maar er is zeker vordering.
Maar sinds vanmorgen zit ik met een probleem en ik weet niet wat ik moet doen:
deze morgen had er één van de drie overgegeven en ik vond daar wormen in terug. Ik vermoed dat het om Garfield gaat maar ben niet zeker.
Athina en Bolleke ontwormen dmv pasta is al gebeurd maar kan ik Garfield nu al de schrik van z'n leven bezorgen door hem tegen zijn wil vast te nemen, te wegen en hem diezelfde pasta te geven?
Graag advies want ik weet echt niet wat het beste is momenteel.

Groetjes,

Pascale

[sam]

Moeilijk Pascale, maar voor zijn gezondheid is het toch beter dat hij wel ontwormd wordt. Je hebt inderdaad kans dat hij daardoor weer wat schrikachtiger wordt, maar het is voor zijn eigen bestwil. En zou anders een ontwormingspil in een lekker stukje worst of kaas verstopt niet werken?

[veronikske]

Je kan ook proberen zijn gewicht te schatten, (het kan geen kwaad als je er een halve kilo naast zit) als je vergelijkt met je andere poezels moet dat lukken, en dan zou ik de hoeveelheid pasta mengen onder natvoer. Een redelijke hoeveelheid natvoer (voor een keer kan dat geen kwaad), en daar de pasta goed onder mengen, zodat hij de pasta niet proeft, en dan op een plekje neerzetten waar hij graag vertoeft, en waar de andere poezels er niet bijkunnen, laat hem dan maar rustig doen, de verleiding zal groot zijn om dat lekkers op te eten.

Het is inderdaad belangrijk dat hij ontwormt word, maar hem nu gaan vangen en wegen, en pasta aan z'n bekkie induwen, zou al de moeite die je al gedaan hebt om z'n vertrouwen te winnen, inderdaad kunnen kapotmaken.

Wat je ook nog kan doen, is een voor hem vreemd iemand de klus laten klaren, jij laat je tijdens het hele gebeuren niet zien, en als het klaar is, ga jij erbij met lekkere dingen, zodat hij jouw ziet als troost, en niet als "de enge die hem vangt enz.".

Succes ermee, liefs veronikske

[milo]

onze kater is vorige week geheel plots overleden , vie cat shelter ( opvangcentrum voor poezen ) hebben we sinds gisteren milo en misty in huis gehaald , beide geboren in september 2005 , nu verstoppen ze zich constant , willen wel geaaid worden maar zijn zeer schuw ! wij hebben vier kinderen en het opvanggezin waar ze zaten hadden geen kinderen dus da's wel begrijpelijk , eten hebben ze gisteren de hele dag niet willen doen vanmorgen toen ik opstond zag ik dat ze wel geeten hebben , milo verstopt zich steeds in de kattenbak ik haal hem daar telkens uit omdat ik dat nu niet echt hygienisch vind , nu heb ik net de kattenbak zuiver gemaakt en ze hebben enkel geplast maar nog niet kaka gedaan is dit normaal ?
zullen ze vlug terug levendiger worden en wennen aan hun nieuwe thuis ?? ze waren zo gek bij hun opvangmama maar nu ze hier zijn lijken ze schuw en bang , dit terwijl we ze toch gewoon laten doen , of is het beter dat we ze bij ons nemen om te knuffelen . graag wat raad want onze kater die overleden is was hier op zeer jonge leeftijd maar deze al iets oudere kittens maken me onzeker . zullen ze het hier snel gewoon worden of vraagt dat veel tijd ? of zijn ze te oud om nog te wennen aan een ander thuis ? dat denk ik toch niet he ?

graag wat geruststellende antwoorden of raadgevingen ??

dank jullie xxx

mama van misty en milo

[Loontje]

Hoi mama van Milo en Misty

Nou, ik kan je wel gerust stellen hoor! Milo en Misty zijn uit hun vertrouwde omgeving gehaald en komen nu terecht in een heel ander huis, met een hele andere geur, en veel meer mensen

Als Milo zich veilig voelt in de kattenbak, dan zou ik hem er niet telkens uit halen. Je moet ze gewoon hun gang laten gaan. Proberen de kinderen ook rustig met hun om te gaan?

Ze zijn gewoon nog erg van slag. Misschien helpt het wat als jullie rustig met ze spelen. Bijvoorbeeld met zo'n stokje met daaraan een touwtje met een muisje.

Ik lees dat ze wel gegeten hebben, maar dus niet waar jullie bij zijn? Het komt wel goed hoor. Ze hebben waarschijnlijk nog te weinig gegeten om te kunnen poepen.

Dus neem de tijd. Benader ze rustig en laat ze maar hun gangetje gaan

[Marije]

Ze zijn nog steeds heel jong en zullen vast en zeker goed wennen bij jullie hoor! Ze zijn er nu net een dagje, dus eigenlijk is het heel logisch dat ze nog zo angstig zijn, alles is nieuw en dan ook nog eens 4 kinderen in de buurt waar ze niet aan gewend zijn.
Ik zou ze eerst nog even een paar dagen bij laten komen. Probeer er ook voor te zorgen dat je kinderen ze met rust laten, dan weten de katjes dat ze daar niks van te vrezen hebben. Na een paar dagen kunnen jullie voorzichtig met ze gaan spelen en proberen ze te lokken met iets lekkers. Ik denk dat ze binnen een paar weken vrolijk door jullie huis zullen dartelen!

Veel katten gaan trouwens in de kattenbak zitten als ze angstig zijn. De bak is aan alle kanten omsloten en daardoor voelen ze zich veilig. Ik zou Milo daar eerst maar even in laten zitten. Je kunt ook een alternatief bieden door een doos neer te zetten waar je een gat in geknipt hebt. Hier kunnen ze zich dan ook lekker in verschuilen.

[misty]

hoi alvast beiden bedankt voor jullie geruststellende woorden XXX de kinderen laten de poesjes ook wel met rust hoor enkel de jongste hij is 22 maand die wil constant knuffelen maar ik probeer het hem wel uit te leggen dat ie ze wat met rust moet laten . ga het idee vd doos volgen ikzelf vind de katten nu niet echt een leuke schuilplaats ,ga ze dus een doosmaken met een gat erin !
het zijn twee fantastische poesjes en zodra ik hier alles wat onder de knie heb ga ik er zeker ook eens een foto van plaatsen !
nog meer antwoorden zijn altijd welkom!

groetjes misty
( sorry maar was me daarstraks bij het plaatsen van het bericht vergeten in te loggen ) is allemaal nog nieuw voor me hier ! maar doe m'n best om het vlug te leren .

groetjes

[Lotte]

Misty,
je leert het hier allemaal snel genoeg hoor Maak je daar maar niet druk om

Dozen en andere verstop plekjes werken echt hoor. Als ze zo een veilig plekje hebben gaan ze vanzelf wel op ontdekkingstocht.
Met een beetje geduld kom je echt het verst hoor.

Wat je na een tijdje ook kunt doen om ze een beetje uit de schuilplaats te lokken is met een spoor van snoepjes.
Je legt de snoepjes zo dat ze er net een stapje voor uit de doos moeten doen. En zo iedere keer net iets verder.
Het levert iets lekkers op en er gebeurd niks, dat is altijd positief voor een kat. Zo durven ze steeds iets meer.

Succes met je katjes!