hallo,
binnen deze site ben ik op zoek gegaan naar de ziekte die onze Tom, nu inmiddels 22 jaar, wel mocht hebben.
dat blijkt dus overduidelijk hyperthyreoidie te zijn

Hij eet veel, wordt alleen maar magerder, is gauw moe en zijn hartje tikt erg snel, ook ademt hij snel. Als onze Tom buiten is geweest en weer naar binnen wil til ik hem meestal op omdat wij 2 hoog wonen en hij dus 3 trappen op moet, het lukt hem wel zelf maar met moeite, ik til hem op met een arm onder zijn achterste en een onder zijn borstbeen, ik kom dan met mijn hand gemakkelijk bij zijn keel en daardoor merkte ik ook dat daar een bobbeltje zit, dus ook duidelijk kanker, of het goed of kwaadaardig is weet ik dus niet maar nu ik deze gegevens heb kan ik het met mijn da bespreken. Het is alleen wel zo, als ik met Tom naar de da ga dan raakt hij helemaal gestresst en dat willen we toch wel zoveel mogelijk voorkomen, we moeten dus maar even bedenken hoe we dit moeten oplossen, ik zie er erg tegenop omdat ik toch wel bang ben dat de da zal zeggen dat het einde verhaal is voor onze Tom. ik krijg geen hoogte van hem of hij nu pijn heeft of niet, wel kreunt hij in zijn slaap en kan heel ver weg zijn dan, ook kan hij je heel erg zitten aankijken, niet te geloven en wilde ik dat ik zijn taal kon begrijpen, dat ik begreep wat hij ons nu eigenlijk wil vertellen.
momenteel krijgt hij de medicijn carbimazol 5 mg, hij behoort er drie per dag te krijgen maar dat lukt ons niet altijd, als we het geven doen we dat met filet american, dat is het enige waarmee we hem kunnen strikken.
Waarom ik dit alles schrijf is omdat ik me afvraag of er nog andere medicijnen zijn, homeopathie medicijnen die hem wat kunnen helpen, ik begrijp wel dat hij niet meer beter wordt maar zolang hij nog steeds naar buiten wil, toch af en toe nog wil grijpen naar een insect of zit te loeren naar vogeltjes heb ik het vermoeden dat hij geen pijn heeft, maar nogmaals zeker weten doe ik dus niet.
Ik heb de naam van deze ziekte opgeschreven en ga deze week nog naar de da, ook omdat zijn medicijnen bijna op zijn, maar ook wat Tom nog te verwachten heeft in zijn leventje.
Ik wilde deze zorg even van me afschrijven want soms weet ik het niet meer, een ieder die een lief huisdier moest gaan missen snapt wel wat ik bedoel.
bedankt voor het lezen en de eventuele reactie van u
gr. Lutske