Poes lijkt controle kwijt te zijn

Anonymous · Bericht door **Anonymous** » 16 dec 2004 22:27

Hi all,

Ong. een of twee maanden geleden kwam ik laat thuis en toen lag het boven helemaal vol dikke bloeddruppels, op de grond, tegen de muur... Alle katten gecheckt en uiteindelijk bleek eentje een wond aan zijn pootje te hebben. Dit is allemaal goed gekomen. Een paar minuten later begon een van de anderen heel raar te doen, net alsof ze haar coordinatie kwijt was. Ze wilde lopen, maar kon dat niet omdat de ene keer haar achterpoten niet meewerkten en het andere moment haalde ze steeds haar voorpootje langs haar koppie. Ik vreselijk geschrokken, want het was midden in de nacht en ik had geen auto. Later ging het wel weer. Elk uur heb ik toen de wekker gezet, maar er was verder helemaal niets meer aan de hand.

Tot vanavond. Toen begon ze weer zo raar te doen. Het lijkt wel alsof haar rechterkant opeens plaatselijk verlamd raakt ofzo. Weet iemand wat dit kan zijn? Ze ligt nu gewoon rustig te slapen weer. Morgen gaan we naar de da, maar weet iemand misschien wat dit kan zijn?

claudia · Bericht door **claudia** » 16 dec 2004 22:41

Jeetje, dat klinkt niet goed! Ik wil je niet bang maken hoor, maar dit is wel heel eng. Kan het zijn dat ze ergens met 'r koppie tegenaan is geknald? Volgens mij kan het goed een neurologisch probleem zijn.
Laat je ons wel even weten hoe het bij de da is gegaan? Succes!!!

YouTube · Bericht door **Admin** » 16 dec 2004 22:45

Misschien van een giftige plant gegeten of iets in het oor, dat deze symptomen veroorzaakt? Verder zou het ook een hartkwaal kunnen zijn of een verstopte ader, die de achterpoten verlamt. Helaas kun je met symptomen als deze slechts speculeren.

Ik zou deze keer sowieso zsm met de kat naar de dierenarts gaan, al heeft ze het morgen misschien niet meer.

Brenda And The Cats · Bericht door **Brenda And The Cats** » 16 dec 2004 22:51

Ik zou de DA ook vragen om te kijken naar de hersenen.
Als iemand erg kleine hersen infarctjes krijgt, kan daar ook tijdelijke verlsmming door ontstaan.
Niet om je schrik aan te jagen hoor, maar kan beter alles uitsluiten.
Heel veel Succes ermee!

sam · Bericht door **sam** » 17 dec 2004 09:42

Het zou misschien ook een soort epileptische aanval kunnen zijn. In ieder geval zou ik snel een afspraak bij de DA maken!

Sterkte!

Marije · Bericht door **Marije** » 17 dec 2004 10:26

Ja, ik wil je ook adviseren om zo snel mogelijk met haar naar de dierenarts te gaan, ook als het over lijkt te zijn.
Sterkte ermee!

rian · Bericht door **rian** » 17 dec 2004 13:44

Ben je al naar de da geweest en weet je al wat meer??

Shaz · Bericht door **Shaz** » 17 dec 2004 14:34

Ik denk inderdaad ook aan een epileptische aanval, door zuurstoftekort kan er verlamming plaatsvinden, of een hersenbloeding of iets dergelijks, ik weet niet in hoeverre katten daar ook last van kunnen hebben. Het is in ieder geval zeker iets om na te laten kijken of al lijkt het beter te gaan.

Anonymous · Bericht door **Anonymous** » 17 dec 2004 19:52

Dank jullie wel voor alle reacties!

Ook de da denkt aan epilepsie. Waarschijnlijk t.g.v. minder goed werkende nieren (Davey is al 13). Even afwachten, want maandagochtend gaan we bloed prikken... Ik hou jullie op de hoogte!

Shaz · Bericht door **Shaz** » 17 dec 2004 19:56

Nog even afwachten dus. Gelukkig zijn er medicijnen tegen epilepsie die vaak heel erg goed helpen. Ons hondje had er ook regelmatig last van maar sinds hij elke dag een pilletje krijgt zijn de aanvallen verdwenen.

Anonymous · Bericht door **Anonymous** » 23 dec 2004 23:26

Nou, maandag is mijn vriend met Davey naar de da geweest. Ze dachten zelf ook dat het misschien iets van epilepsie was, wat eventueel veroorzaakt kon zijn door niet goed werkende nieren. Tevens zeiden ze nog iets over of ze ook op koele plaatsen ging liggen, maar toen ik daar net naar vroeg konden ze zich daar niets van herinneren. Davey ligt de laatste tijd wel vaak op aparte plekken, vlak voor de deur, midden in de kamer... Verder is ze heel goed te pas.

Afijn, maandag bloed geprikt dus. Vandaag uitslag gekregen. De schildklierfunctie was veel te hoog: 115 ipv 45. De symptomen kunnen zijn dat ze veel eet, vermagert en onrustig wordt. Alleen dat laatste kan ik me iets bij voorstellen ivm het liggen op die aparte plekken, maar dat kan ook nu opeens opvallen natuurlijk.

Ze konden de relatie tussen de uitslag van het bloedonderzoek en de symptomen van epilepsie (?) ook niet direct leggen. Wel zeiden ze dat de hoge schildklierfunctie sowieso behandeld moet worden, met pillen of met een operatie. Davey is 13, wie kan me vertellen wat ik het beste kan doen ivm de schildklier en met al dan niet verdere onderzoeken naar de epileptische symptomen (die ze overigens naar ik weet nu 2 keer gehad heeft).

Loontje · Bericht door **Loontje** » 23 dec 2004 23:39

Lieve dragonflame,

dit verhaal komt me heel bekend voor. Mijn vorige kater Mickey had namelijk precies dezelfde "afwijking".

Dit komt heel veel voor bij oudere katten.

Mickey was inderdaad erg actief voor een oude kat, at veel, maar viel toch af.

Ik had toen gekozen voor medicijnen, en geen operatie. Een operatie is altijd risicovol, en vooral bij oudere katten.

Met medicijnen is deze afwijking prima te behandelen. Waarschijnlijk krijg je ook hartpilletjes mee, want het hartje gaat vaak wat te snel kloppen door de te snel werkende schildklier.

Elke dag netjes de pilletjes geven en je zult merken dat Davey ervan opknapt

Ik weet niet of je dierenarts dit heeft verteld, maar van deze aandoening zullen ze niet genezen. Maar met de medicijnen kun je de rest van zijn leven zo aangenaam mogelijk maken

Anonymous · Bericht door **Anonymous** » 23 dec 2004 23:50

Hai Loontje, ze hebben inderdaad verteld dat ze de rest van haar leven die pilletjes moet slikken. Ook als ze geopereerd wordt zal ze pillen moeten slikken, dus de eerste lijkt me vooralsnog de beste oplossing.

Wat ik wilde vragen.. heb je ook mijn eerste berichtje gelezen over die aanvallen? Komen die je ook bekend voor?

Loontje · Bericht door **Loontje** » 23 dec 2004 23:55

Ja, ik heb het gelezen.

Mickey had het niet precies zoals jij dat beschrijft, maar hij had ook vaak schokken. Zomaar met z'n koppie ineens schokken enzo.

Maak je niet te druk hoor! Het is echt prima te doen met de medicijnen!

Mickey moest elke maand bloed laten prikken, om te kijken hoe zijn schildklierpijl was.Zo wisten ze hoeveel medicatie hij nodig had. Ik weet niet of dat bij Davey ook moet?

Anonymous · Bericht door **Anonymous** » 24 dec 2004 00:02

Ik word iets geruster (iemand anders nog dit soort ervaringen?). Ze zeiden dat ze in ieder geval over 6 weken bloed wilden prikken... Dankjewel voor je antwoorden!