Vannacht heb ik veel gezocht op internet en alle mogelijk vragen naar de da gemaild. Ook heb ik Inçi bijna de hele nacht en dag tegen me aan gehouden en door wat ik zag, kon de dierenarts een diagnose stellen (na overleg met Utrecht).
Inçi is zeer waarschijnlijk door Aiko gebeten en de infectie was zo hevig dat ze daarvan in shock is geraakt. Door die shock was de koorts lager dan het geval had moeten zijn
Gisteren had ze 10% kans om te overleven, die kans is nu gestegen naar 30% doordat we nu weten hoe te behandelen.
Ze krijgt infusen, prednison en antibiotica. Verder Hills AD, roosvicee ferro, vitamine B en paardenmelk (zit heel veel ijzer in). We zouden haar een bloedtransfusie kunnen laten geven in Utrecht, maar we hebben besloten dan eerst haar bloed te laten onderzoeken.
Helaas bleek prikken niet mogelijk; haar bloeddruk was te laag, er kwam geen bloed uit de ader. We proberen dat na het weekend weer.
Gaat ze vannacht verder achteruit, dan ga ik morgen met haar en met twee gezonde grote katten (Rosa en Ziggy) naar Utrecht voor de bloedtransfusie. Dat kost maar 300 euries

en elke volgende dag 150. Maar goed, dat is bijzaak. Als het moet, ga ik er morgen naartoe en ga niet bij haar weg want ik heb het gevoel dat ze alleen blijft leven als ik bij haar ben.
De shock heeft dus gezorgd voor beschadiging van haar lever en van haar vaatstelsel waardoor ze momenteel geen bloed aanmaakt. Door de behandeling moet dat relatief snel verbeteren, al zal ze nog een lange weg moeten gaan.
Als ze bij me ligt, spint ze tevreden en legt haar kopje tegen mijn gezicht. Ze praat ook tegen me, mijn dappere meisje.
Ik hoop zo verschrikkelijk dat ze het redt!!!!!
EDIT:
Ze heeft een enorme levenswil en ze zoekt me telkens op, slaat haar pootjes in mijn hals (met nagels

), dus ze klampt zich volgens mij helemaal aan me vast. De dierenarts denkt dat er iets van Aiko's tandvleesbacterie in haar ruggenmerg terecht is gekomen.
Shock behandel je met warmte, vocht en versterkende middelen, en dat doen we dus. Gelukkig kan ik haar zelf alle injecties en infusen toedienen, dat scheelt haar stress van telkens naar de dierenarts moeten.
Ze ligt onder de warme rode lamp (250 watt) en natuurlijk kruipen er stiekem andere katjes bij haar. Straks neem ik haar weer in mijn armen en ga lekker bij haar liggen, kan ik meeschroeien
(en nu maar hopen dat die rode lamp mensen niet op verkeerde ideeën brengt...)
Ze is mijn dappere vechter!
EDIT 15 okt.:
Inçi is al een paar uur wat rustiger en ligt er eindelijk weer een beetje als een normale kat bij

Ze wil niet eten maar het bange en wilde van na het infuus is weg. Ik denk dat infuus en prednison nu beginnen te werken. Morgen geef ik ook nog Bach rescue druppels en vannacht hou ik haar weer lekker dicht tegen me aan.
EDIT:
Vanochtend lag ze er weer helemaal niet goed bj. Ze is heel ver weg en erg moe. Ik heb maar 3 uur geslapen maar in die 3 uur is ze weer weggezakt.
Ik overleg zo met de da of we toch naar Utrecht moeten
EDIT:
Utrecht heeft geen zin meer, Inçi is stervende.
Ze praat nog tegen me, maar ze kan echt niet meer
EDIT:
Inçi hing zo aan het leven dat haar hart niet wilde stoppen met kloppen.
De dierenarts heeft haar om vier uur in slaap gebracht, ze is even later na de tweede, finale prik, rustig weggegaan.