ik ben erg boos
op mijn dierenarts! Deze heeft een verkkerde diagnose gesteld. Dat kwam doordat ze niet (goed) luisterde naar ons verhaal en alleen maar op haar eigen oordeel afging, daarnaast heeft ze onze kat niet goed onderzocht. Het is doordat we een second opinion hebben gevraagd dat onze kat nog leeft! 
Ik wil graag weten of jullie weten of je ook een klacht kan indienen over een dierenarts? Bij een (mensen) dokter kan dat wel.
Ik denk dat jullie wel willen weten wat er is gebeurd, ik zal het even zo kort mogelijk vertellen:
Onze kat (Poes) is 's morgens ineens ziek: Lusteloos, slap, ze loopt raar, beetje duizelig, kortom helemaal niet goed.
We gaan direct naar het spreekuur van onze da en die zegt dit:
-Of het is een infectie/bacterie, opgelopen door een krabbel/bijt van de andere katten of het is fip/fif/kattenleukemie en dan is er toch niets aan te doen en gaan jullie andere 3 katten ook gegarandeerd dood.- Wij zeggen daarop dat ze nooit met andere katten vecht en die ook niet met haar, en dat we graag bloed willen prikken. Zij zegt dat bloed prikken zonde is van het geld en onnodig, en dat het toch echt van een vechtwond moet zijn en dat we af en toe hadden moeten kijken of we een abces oid op de kat(ten) vinden. Wij zeggen dat we haar altijd controleren (ik knuffel haar nogal vaak....) en dat we nooit iets hebben gevonden. Maar zo zei ze: het kan ook van een hele kleine krabbel komen. Ze krijgt een antibiotica prik en antibiotica mee. Ook vertelt ze dat ze heel hoge koorts heeft (41,5) en een heel snelle hartslag. We gaan zeer ontevreden weg daar. O ja, ze zei ook nog dat ze heel snel moest gaan eten, want dat ze daar maar heeeel kort zonder kan.
Thuis gaat mn moeder naar de dierenwinkel en daar vertelt ze het verhaal (terwijl ze lekker katteneten koopt) Die raden haar aan om diezelfde dag nog een second opinion te vragen bij een da. Wij dachten (voelden) dat zelf ook al, en we hebben gebeld. We konden 's avonds terecht. Daar zei de (andere) da dat ze het verhaal van de 1e da helemaal niet logisch vond en zei wou wel een foto laten maken en bloed afnemen. Ook gaf ze haar iets tegen de pijn en de koorts en voelde ze dat "iets" in haar buik hard was. De volgende dag brachten we haar en later die dag hoorden we dat het haar nieren waren en dat ze maar een heeeeeeeel kleine kans heeft om te overleven. (haar nierwaarden waren 880 en zouden onder de 140 moeten zijn) toen heeft ze de vrijdag, zaterdag en zondag en een deel van de maandag aan een infuus gezeten en veel antibiotica en gisteren(maandag) is ze thuis gekomen.
Godzijdank! :mrgreen: De da zei dat hij zich schaamde voor het gedrag van de 1e da. Nou, ik hoop dat jullie het een beetje snappen, anders zeggen jullie het maar, dan licht ik het wel toe. En natuurlijk wil ik ook graag weten of jullie antwoord weten op mn vraag.
O ja, het gaat nu goed met de kat, ze is wel een nierpatient(je) en ze moet speciaal dieet, 1 pilletje per dag en elke maand op controle.....
Wel hebben we heel lelijk gedaan. Ze zei ook nog dat ze voortaan wat sneller bloed gaat prikken, maar ik denk niet dat ze dat gaat doen, volgens mij zei ze dat voornamelijk om ons rustig te krijgen..... Ze bood tenminste wel haar excuses aan, dat was dan wel weer goed... Verder zei ze ook nog dat ze uit ervaring wist dat bij 999 van de 1000 katten de klachten komen doordat ze hebben gevochten.... Maar dat is dus niet altijd, en vind ik nog steeds dat ze het had moeten uitzoeken... ook had ze ons niet meteen zo bang hoeven maken, maar daar heeft ze het niet meer over gehad.... (wel zo slim van dr..) Gelukkig gaat het wel nu goed met haar, ze is nog wel erg rustig, maar niet meer ziek, en daar gaat het om! Het nierdieet vind ze ook wel lekker geloof ik, dus das mooi! Ze ziet er nog niet uit, haar hele nek is kaalgeschoren en de voorkant van dr poten, hihi, en ze is nog mager. Maar dat geeft niet, dat groeit wel weer aan!