Siamese herplaatser miauwt ontzettend

[prisvonk]

Wij hebben woensdag een siamese herplaatser opgehaald. Hij wordt 6 april 2 jaar en is gecastreerd. Woensdag was hij natuurlijk erg bang en miauwde enorm. Nu is het vrijdag en is het miauwen met vlagen heel erg. Ik heb niet het idee dat hij het niet naar zijn zin heeft bij ons. Want hij ligt heerlijk bij ons, we praten met hem en hij doet erg gezellig. Maar daarbij is hij ook erg onrustig. Ik vraag mij nu af, hoe lang duurt het voordat een herplaatser zijn plekje heeft gevonden? Natuurlijk zijn ze allemaal weer anders, maar de kenners weten dat het geluid wat ze produceren soms door merg en been gaat en we gewoon willen dat hij zich gelukkig voelt bij ons. Ook moet ik er nog aan toevoegen, hiervoor heeft hij 2 dagen bij een ander gezin doorgebracht en dat ging dus absoluut niet en is dus weer teruggebracht. Het gezin waar hij altijd heeft gewoond heeft deze kater niet echt serieus opgevoed (meer als een standaard kat en niet als een siamees).. wie oh wie heeft er tips?

[Cerna]

Het duurt bij een volwassen kat altijd langer voordat hij/zij gesettled is dan bij een kitten. En ik vind twee dagen ook nog wel erg kort. Wanneer je schrijft dat de kat heerlijk bij jullie ligt en gezellig is, dan zou ik me niet ongerust maken. De kat is in korte tijd twee keer van huis veranderd en dat hij daardoor onrustig is, is dan ook niet zo vreemd. Hij moet zijn plekje nog zien te vinden.
Wanneer hij goed eet en drinkt, op de kattenbak gaat en ontspannen bij jullie ligt, dan komt het wel goed met hem. Geef hem gewoon wat tijd.
Ik ben meer van de Britten maar heb ooit een half Siamees/half HTK gehad en die kon ook heel mooi zingen. Dat hoort er bij. En of je een Siamees anders moet opvoeden dan een standaard kat, weet ik niet. Mijn Britten zijn ook gewoon opgevoed als een HTK-kat en dat werkt prima.

Waarom ging het absoluut niet in dat andere gezin?

Enne..........hoe heet je kater?

[tacuma]

Allereerst welkom op het forum!

Hier ook twee Siamezen in huis, en met de eerste dezelfde ervaring als jullie nu. Siamezen zijn heel sociaal ingesteld, en stellen het gezelschap van soortgenoten zeer op prijs. Er zijn maar heel weinig katten die graag alleen zijn, en bij oosterse katten gaat dat nog veel sterker op.

Natuurlijk moet jullie Siamees nog wennen aan alle veranderingen, en daar zal hij ook onrustig van zijn, maar het kan dus ook heel goed zijn dat hij kattengezelschap mist, want uit je verhaal maak ik niet op dat jullie nog andere katten hebben. Als ik zie hoe gelukkig onze eerste Siamees werd van zijn vriendje (ook een herplaatser), dan zou ik een tweede echt overwegen! Ze slapen altijd samen, als een soort yin en yang!

Groeten van Laura.

[prisvonk]

Bedankt voor de snelle antwoorden!

Annet: Onze kater heeft Fabian. Hij is een witte siamess met red points (heel licht). Fabian eet inderdaad goed, drinkt en gaat op de kattenbak. Geen problemen mee dus! We zullen gewoon af moeten wachten. Fabian werd voor ons geplaatst bij een gezin met een reusachtige hond. Dit ging totaal niet samen en hij heeft dag en nacht keihard lopen krijsen. Van ellende hebben die mensen Fabian dus teruggebracht. Dat was zondag. Woensdag hebben wij hem opgehaald. Dus vrij kort achter elkaar in een nieuwe omgeving. Bij zijn 'vaste' baasje is hij opgegroeid met zijn vader en moeder. Helaas tollereerde zijn moeder hem niet meer en waren ze steeds aan het vechten. Vandaar dus dat ze een nieuw gezin voor hem zochten. Hij is verder ontzettend vriendelijk en heerlijk met onze dochters. Dus daar liggen ook zeker geen problemen. Bedankt nogmaals voor je reactie!

Laura,
Ik ben bang dat je toch gelijk hebt en nu slaat de twijfel enorm toe. Fabian komt namelijk uit een gezin met nog twee siamezen. Zijn vader en moeder. Nu is hij dus alleen. We weten nu dus niet wat wijsheid is. Hem laten wennen, terugplaatsen of in de toekomst een tweede. Hoe dan ook vind ik de tweede optie heel zielig en het laatste is bijna onhaalbaar. Dus ja wat is wijsheid? Mijn man en ik hebben afgesproken het in ieder geval een week te proberen. In die week hoeft hij natuurlijk niet helemaal gesetteld te zijn, maar wel vooruitgang geboekt worden. Dat wil zeggen dat hij niet meer bang is als we plots de kamer inlopen en zo laag op zijn pootjes blijft lopen (of is dit niet reeel?).

Hoe dan ook, ontzettend bedankt.

[pearlsofpassion]

Ik snap het niet zo goed...

Hij doet het al heel erg goed voor de 2e dag. Dat ze in een nieuwe omgeving niet schrikken als je je rechtzet en voorbijloopt kan wel een paar weken duren (Luis schrikt hier nog steeds als ik schoenen met hielen aan heb...). Dat wil niets zeggen, en is ook niet erg.
Als hij verder gewoon bij je ligt en niet bang is, is er toch niets aan de hand? Waarom zou je hem dan weg willen doen??

Laura heeft gewoon een punt dat hij liever met 2 zal willen zijn... Dus haal je er best gewoon een vriendje bij (katertje is waarschijnlijk het leukst voor hem). Dat hoeft geen tweede siamees te zijn (al mag dat wel)...
Voordat hij dat vriendje heeft, kan je heel lang wachten en gaat zijn gedrag verder niet veranderen, dus met wachten weet je niets meer... Ik zie niet in wat je verwacht dat er zo snel zal veranderen, en wat je dan doet als er niets veranderd... Ik zie niet in waarom er iets zou veranderen...

Vind je het een probleem dat hij veel miauwt? Want siamezen staan er nu wel om bekend dat ze praters zijn.... dus daar moet je wel tegen kunnen natuurlijk...

[Cerna]

Ik ben het met Valerie eens: wat moet er nog verbeteren binnen die ene week? Het gaat na twee dagen al zo goed! Dat Fabian angstig is kan komen door de verandering van omgeving, door de ervaring (aanvaring?) met die hond, door de stress die tussen hem en zijn moeder was. Daarvoor kunnen allerlei redenen zijn en die worden echt niet binnen een week opgelost. En misschien blijft het altijd wel een beetje een bange kat. Dat zul je dan moeten accepteren.

Ik heb meerdere katten gehad die de eerste 6 weken van hun leven niet met mensen in aanraking waren geweest en die zijn hun hele leven angstig gebleven. Kwamen niet op schoot, wilden niet gepakt of geaaid worden maar waren verder volkomen happy. En wanneer zij happy waren, was ik het ook.

Misschien is een vriendje een optie maar je schrijft zelf dat dit bijna onhaalbaar is. Het gaat me niet aan waarom dit zo is, maar wanneer het een financiële reden is, zou je een kat uit het asiel kunnen overwegen, al kunnen die natuurlijk ook hoge dierenartskosten krijgen.
Het hangt ook een beetje van de situatie af. Is Fabian veel en vaak alleen? Of is er altijd wel iemand thuis? Wanneer er genoeg menselijk gezelschap is, dan lijkt me het geen enkel probleem dat hij geen kattenvriendje heeft. Je schrijft onder je berichtje dat Fabian een heerlijke kater is die ontzettend goed voor kinderen is. Aan vriendjes dus geen gebrek..........

Wanneer de kat na twee dagen al zo goed reageert, is er geen enkele reden om te denken dat hij bij jullie ongelukkig is. Hij moet alleen nog eventjes wennen aan de nieuwe situatie en heeft daar misschien iets langer dan een week voor nodig???

Succes en hou ons op de hoogte!

[nellebel]

mijn schoonzus heef took een siamees gehad. KLetskous was het, maar wel gezellig

[pearlsofpassion]

Ik zou gewoon terug miauwen

Trouwens, Luis is ook een prater (jammeraar klinkt zo negatief...). Hij durft echt gewoon ergens naartoe lopen waar niemand is, en dan daar zitten roepen Alles draait hier rond hem

Maar hij komt niets tekort hoor! Als hij erg lang bezig is, roep ik eens op hem, en als hij dan nog niet komt, dan moet hij het zelf maar weten... Hij weet wat ik ben, en ofwel roept hij op Cuzco (waarin ik hem niet kan helpen) ofwel is hij gewoon in een bui om te miauwen...

[Cari]

Laura heeft wel een punt. Siamezen hebben, nog meer dan de HTK behoefte aan kontakt met soortgenoten, vooral ook lichamelijk kontakt. Ze liggen heel vaak ineengeknoedeld met een maatje. Bij veel katten wordt dat wat minder als ze ouder worden, maar bij siamezen blijft het levenslang.

[pearlsofpassion]

Ik vind het bij Cari ook altijd zo prachtig dat haar half siamese kater (Yimper) steeds met zijn grote liefde Safa (een volledige redpoint siameesmeisje) in elkaar gerold ligt...
Dat beeld doet me altijd smelten!


Zalig gewoon...

En precies of ze het weten dat ze meer op elkaar lijken dan de andere katten...

[Cari]

Yimp en Saafje, true love...

[Adriana]

hier hetzelfde beeld, de broertjes-bengels kruipen bij elkaar en soms is er eentje zijn broertje kwijt (bv onder de dekens) en gaat jammeren. en je ziet aan het gehuppel als ze elkaar weer gevonden hebben, hoe ze met elkaar optrekken. russen zijn ook soort van aziaten en ik heb dezelfde ervaring als laura en cari, die hebben een speciale band vooral met hun mede-aziaten en siamezen staan erom bekend dat ze erg luidruchtig kunnen zijn. het 'buik-sluipen' zal met de tijd wel minder worden en missch ontwikkelt Fabian wel een heel erg stevige band met jullie, in plaats van met een soortgenootje.

[prisvonk]

Ik wil jullie allen ontzettend bedanken voor alle informatie. Ik denk dat ik me gewoon erg veel zorgen maakte om het feit dat ik voelde dat hij best verdrietig is. Tenminste dat maak ik op uit de klank van zijn gemiauw. Hoe dan ook. Hij is behoorlijk aan het loskomen. Komt dus allemaal best wel goed!

[achtpuntzes]

welkom, hier op het forum.

altijd verstandig om te kijken of er een oorzaak achter het miauwen zit, maar het kan ook gewoon normaal zijn.

het kan ook zijn dat je gewoon een ouwehoer hebt, net zoals bijvoorbeeld mijn muffin, die zowat op alles commentaar geeft. ze mauwt als je haar roept, als ze bij je komt liggen, als ze wil spelen,als ze honger heeft, als ze vind dat het tijd is om de kattenbak te schonen, enz... het overgrote deel van het vocabulaire komt er uit alsof ze zielig is, maar ik heb gemerkt dat het zielige miauwen een vorm van manipuleren is, want zielige miauwtjes worden gewoon niet zo gauw genegeerd als een gewoon ""miauw". dat miauwen lijkt besmettelijk te zijn, want sinds Suzy, de poes van mijn ouders, hier een weekje is komen logeren is het net zo'n ouwehoer geworden als mijn muffin....

ik ben al een tijdje bezig om ze het miauwen af te leren, want ik wordt er soms horendol van. helaas heb ik NUL resultaat, en muffin blijft me gewoon de oren van mn kop lullen. tja... dan is het maar zo....

[Kattekop]

Ik wil jullie allen ontzettend bedanken voor alle informatie. Ik denk dat ik me gewoon erg veel zorgen maakte om het feit dat ik voelde dat hij best verdrietig is. Tenminste dat maak ik op uit de klank van zijn gemiauw. Hoe dan ook. Hij is behoorlijk aan het loskomen. Komt dus allemaal best wel goed!

en? hoe gaat het nu met hem? Mijn vriendin heeft 5 siamezen, ze zijn allemaal van die "schreeuwers", de kater, zelfde kleuren als jouwe spant de kroon, maar dat is nu juist het leuke van siamezen, het zijn gewoon echte kletskousen en supersociaal.