Saar niet langer de baas?

[jennli]

Hier dan een korte uitleg over het wel en wee hier de laatste paar dagen.

Waar het precies begonnen is kan ik niet precies mijn vinger op leggen. Die signalen heb ik gemist.

Hoe het allemaal begon:
Saartje hadden we het eerst, een weekje later hebben we destijds Jagger aangeschaft. Saartje was duidelijk de baas en Jagger vond dit geen probleem. Hij probeerde wel steeds contact te zoeken en na een paar weken raakten ze erg op elkaar gesteld leek het. Ze waren vaak in elkaars nabijheid te vinden. Er werd gesnuffeld en gelikt. Jagger miste wel duidelijk een speelmaatje. Saartje liep toen nog op drie pootjes, bleek vanuit het asiel een darminfectie opgelopen te hebben en heeft flink de niesziekte gehad. Logisch dat ze geen zin had in een spelletje. Jagger bleef op gepaste afstand en bloeide nog meer op toen Cayleigh na drie maanden kwam. een stoeipartner! Vanaf de eerste dag dat we Cayleigh hadden is katjutsu samen met tikkertje en vertoppertje een dagelijkse activiteit. Saartje vindt het heerlijk om op afstand te kijken. Toen ze helemaal gezond was begon ze ook af en toe mee te spelen. In de tijd dat Cayleigh kwam is ze ook weer op vier pootjes gaan lopen. Ze leek zich prima te voelen. Wel een poes die veel meegemaakt lijkt te hebben. Behalve alle gezondheidsproblemen die bij ons naar boven kwamen had ze bij haaar vorige baasje een pees doorgesneden van haar achterpootje. Gelukkig goed gehecht door een kundige dierenarts. De dierenarts wist ons te vertellen dat haar baasje erg onverschillig was en niet meer voor haar wilde zorgen, omdat ze met kap en al naast de kattenbak had geplast. Hij vond haar maar lastig. Arme Saar. Mogen blij zijn dat die baas haar tenminste nog naar het asiel gebracht heeft, zodat wij haar kunnen vertroetelen. Cayleigh (gekocht na drie maanden Saar en Jagger, toen 9 maanden oud) laat zich prima opvoeden door Jagger en Saartje. Totaal niet dominant. Ze houdt gepaste afstand wanneer nodig.
Een tijdje terug is Pjotr er bij gekomen. Saartje leek er de minste problemen mee te hebben. Al vanaf de eerste dag dat we Pjotr bij de anderen gelaten hebben lagen ze samen op bed te slapen. Nog steeds overigens.
Saartje is wel een dominante tante die altijd al wel geblazen heeft op het moment dat ze geen zin had in contact met de ander. Tot een paar dagen geleden werd dat ook gewoon geaccepteerd door de ander drie. Pjotr zit nu lekker in zijn velletje. Hij speelt naar hartelust. Zijn afwachtende houding is een heel stuk minder. Hij stoeit met Jagger en speelt tikkertje met Cayleigh.
Nu komt het ding waar het mis gaat. Sinds een paar dagen vond ik als ik even weg geweest was plukken haar van Saar. Soms hoor ik haar hard miauwen en als ik dan kijk rennen zowel Pjotr als Jagger achter haar aan. Eerst dacht ik dat beide Saartje zaten op te jagen, maar een tweede keer viel me op dat Jagger achter Pjotr aan zat om hem te corrigeren incl. dikke staart. Saartje zat met de oortjes plat naar achteren in een hoekje te blazen. Ze heeft Pjotr ook een keer een flinke lel gegeven aan zijn neusje te zien. Tja Pjotr .... vrouwtjes ....
Ik vermoed dat Pjotr Saartjes plek in de rangorde wil veroveren of dat hij met alle geweld met haar wil spelen, terwijl zij dat niet wilt. Nu vond ik dit niet echt een probleem totdat ik vanmiddag terug kwam van het boodschappen doen. Na het opruimen van de boodschappen ben ik de kattenbakken gaan verschonen. Eenmaal boven gekomen lag er poep op de trap (was er in gaan staan .. zucht) en op de overloop. Beter kijkend lag er ook een enorme plas. Ook waren er weer Saarharen te zien. Beetje geruzie oké. Hoort er bij denk ik dan, maar dit vond ik toch wel heftig. Arme Saar ... of ze heeft geen tijd gekregen om naar de bak te gaan, omdat Pjotr haar zat te pesten of ze heeft uit protest haar geur gebonbardeerd. Weet het niet hoor. Gelukkig wilde Adriana mij meteen telefonisch te woord staan. Dank je wel hiervoor.

Hoop dat of Saartje accepteert dat Pjotr de überkater wil zijn of Pjotr zich er bij neer legt dat Saartje de baas is en met rust gelaten wil worden. Tot vanmiddag had ik eigenlijk wat weinig kattenbakken (drie op vier katten) Tot vandaag geen probleem (op Jagger met de vuile was na). Nu op advies van Adriana vijf kattenbakken. Dat is al één verbetering. Wordt de komende maanden spannend of de rust zal wederkeren. Moet er niet aan denken één van mijn geweldige schatten weer de deur te moeten wijzen. Nee, dat is wel het laatste wat ik wil. Probeer er alles aan te doen de vrede weer te herstellen. Steen, papier schaar werkt net zo min als een kringgesprek over de villa. Misschien het verdrag van november 2010, waarin we met pootafdrukken afspreken dat we Saartje met rust laten.

Het is een lang verhaal geworden. Maar wilde het graag even kwijt. Heeft iemand nog meer tips of adviezen? Wij heben natuurlijk nog niet zo lang kattenervaring. Zijn er meer forummers met groepen katten die hier wel eens mee te maken hebben of gehad hebben? Zijn er succesverhalen?

[MarjanR]

Ik vind het super ellendig voor Saar.
T arme ding, toch.
Ik heb hier ook steeds 4 katten gehad, maar ik heb nooit dit soort gevechten meegemaakt.
Wel dat als Puk er geen zin in had dan werd dat heel erg duidelijk gemaakt, maar dat was nooit langer dan 3 a 4 seconden.
Ik hoop dat anderen je een goed advies kunnen geven.
Sorry.

PS lief van Adriana wat fijn dat jullie even hebben kunnen praten.

PS2 dat steen papier schaar was natuurlijk een ideale situatie. Dat kan toch helemaal niet

[jennli]

PS2 dat steen papier schaar was natuurlijk een ideale situatie. Dat kan toch helemaal niet

I know ... zou willen dat het wel zo makkelijk was

[castratenkoor]

Het zal tijd innemen, voor één van de twee zich erbij neerlegt.
Daarom had ik van het weekend ook die lichaamstaal foto in mijn album gezet.
Timo laat tegenwoordig goed zien te accepteren dat Sjaak en Bob boven hem staan.
Dat betekent kopjes geven met staart omhoog.
En bij Sjaak liggen.

[Adriana]

tja, soms is er wel eens bonje in de club..
en altijd spannend om uit te vinden wàt het is en waar je zou moeten/kunnen ingrijpen..

heb gepiekerd,
als Pjotr Saar een beetje met rust moet laten en Cayleigh en Jagger eigenlijk alleen met elkaar spelen...
.....heeft Pjotr dan iemand/iets om zijn energie en aandacht bij kwijt te kunnen?

heeft Pjotr goeie aansluiting bij C+J, of zijn die heel erg alleen op elkaar gericht?
met andere woorden: hoe 'eenzaam' is of lijkt Pjotr?

[castratenkoor]

Het kan ook zijn dat de ruzie niet bewust opgezocht wordt maar dat er iets gebeurd is. Iets wat in mensenogen een onbelangrijk incident lijkt kan bij katten lang doorspelen. Voorbeeld: een vriendin van mij met 4 blauwe russen, kunnen prima met elkaar opschieten, tot ze per ongeluk van een kat de staart tussen de deur krijgt. Kat geeft een gil en andere kat vliegt het "slachtoffer" aan. De hele meute vernadert in een knokkende bende, waarbij niet eens meer te zien is wie wat doet. Extra lastig uiteraard in dit geval dat ze allemaal dezelfde kleur zijn. Vriendin sluit ze allemaal apart op en belt mij, help wat nu!!!! We hebben samen een compleet nieuw introductieplan opgezet en dat heeft twee weken geduurd voor alles weer los bij elkaar kon.
Heel maf hoe zoiets helemaal fout kan gaan.
Ik heb het hier ook wel als de buurtkat mijn katten aanvalt. Dat geeft ook gegil en gekrijs, Bob gaat er tegenwoordig VOL in. Als ik buiten gekrijs hoor grijp ik al naar de valeriaandruppels. Afleiden met spel en geur is dan het motto, voor het uit de klauwen loopt.

Toen je weg was kan Saar of Pjotr of zelfs een van de anderen ergens van geschrokken zijn en dat kan een zoals boven omschreven effect hebben.

[pearlsofpassion]

Ik denk dat het waarschijnlijk wel wat tijd gaat kosten, maar dat ze er wel uit gaan geraken! Ze zullen zelf wel uitmaken hoe het nu eigenlijk zit, en als Saar blijft doen zoals ze nu doet, zal zij het wel worden... Bovendien is het een vrouwtje (lapje dan nog) en die zijn al wat koppiger en dominanter. Ik denk dat valeriaan hier ook echt wel kan helpen, gewoon om de spanning iets te laten afnemen en te zorgen dat ze niet allemaal op de toppen van hun tenen lopen, want dat laat ruzies natuurlijk sneller escaleren.

Hier heeft Luis dit ook even gedaan voor zijn castratie, en Cuzco volgde zijn voorbeeld op een afstand. Maar Kleintje die mept ofwel eens goed door (wel steeds zonder nagels) waarbij Luis dan toch wel achteruit gaat, of ze gaat zelf lopen. Maar Luis was nog klein, Pjotr is toch wel een stuk groter en dat verandert het overwicht natuurlijk wel. Ik denk dat dat de reden is waarom het bij jou echte gevechten worden en bij ons niet...

Nu durft Luis haar nog wel eens opzoeken, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik hem een beetje corrigeer... Hij staat er namelijk zelf niet bij stil dat hij niet steeds maar alles kan krijgen als hij dat van een ander ziet. Zo gaat hij steeds naar de drinkbak als er een andere kat aan het drinken is, en bij Kleintje krijgt hij dan een mep en een blaas, Cuzco die gaat lopen (onderdanige ziel) en dan zie je Luis eens in het bakje kijken en dan zelf ook weggaan. Ja, waar was dat dan voor nodig vraag ik me af? En hij deed het echt steeds. Dus heb ik hem duidelijk gemaakt dat ik niet wil dat hij naar de drinkbak gaat als er een andere kat zit, en dat heeft wel gewerkt. Ook krijgt hij geen knuffels als ik Kleintje aan het knuffelen ben en hij aandacht komt opeisen. Ik denk als ik daar aan zou toegeven, dat Kleintje weer helemaal boos op hem zou worden...
Punt is, dat Luis hier ook de dominante is, en die plaats al eens heeft proberen opeisen, maar dat Kleintje nu net met Luis veel beter overeen komt dan met Cuzco (die haar plaats eigenlijk nooit in vraag stelt...) Kleintje is nog steeds de baas (ookal is ze het minst zelfzeker), maar ik vraag me af of dit zo gaat blijven... Ik hoop van wel, want ik denk niet dat ze zich kan neerleggen bij een onderdanige positie, maar we zullen zien he...

Ik veronderstel dat Pjotr bij jou ook geen venijnige ziel is, en dat hij als Saar het echt niet ziet zitten zich onder hem te plaatsen, hij haar dat wel zal gunnen...
Luis kan hier ook zeker de baas spelen over Kleintje ( hij weegt al bijna een kg meer!) maar toch doet hij het niet, omdat hij merkt dat ze daar totaal niet mee om kan. Hij wil toch blijkbaar liever vriendjes worden dan de baas... Misschien dat als ze later vriendjes zijn (wie weet), hij het toch nog probeert, maar misschien dat Kleintje dan ook heel anders zal reageren. Dat valt natuurlijk niet te voorspellen...

Pjotr zal haar waarschijnlijk ook niet blijven opjagen als ze echt niet opgeeft, dat kan ik me van hem moeilijk voorstellen... (al moet hij natuurlijk zich nog wat ontplooien door zijn verleden, maar misschien kan hij hier ook een les uit leren...) En Jagger neemt het dus ook voor haar op...
Ik weet dat ik in die situatie ook wel Pjotr erop zou aanspreken en eens heel vuil aankijken en misschien mezelf zelfs uitdrukkelijk boven hem plaatsen, maar ik weet niet of dat de beste reactie is. Als ik het goed begrijp mag je als baasje je wel als opperkat opstellen en geen gevechten toelaten, dus moet je niet wegkijken als je Pjotr achter haar aan ziet gaan... Het is ook gewoon om Saar te beschermen...

Ik zou gewoon valeriaan sprenkelen, Saar veel aaien (dat ze zich wat zekerder voelt), Pjotr ook veel aaien (zodat hij niet gefrustreerd maar goed gezind is), maar niet als hij haar net opzij geduwd heeft. En veel proberen spelen om de energie kwijt te geraken en als afleiding...

[jennli]

Bedankt voor de reacties. Altijd fijn als anderen meedenken. Zal proberen wat vragen te beantwoorden.

Pjotr speelt nu ook veel met Jagger. Ze stoeien dagelijks een aantal keer. (heb er zelf een foto van in mijn fotoalbum). Pjotr speelt ook wel met Cayleigh, al is dat meer een soort van tikkertje. Verder vermaakt Pjotr zich prima met de kong of zachte balletjes. Het lijkt zeker door zijn houding toen hij hier pas was, alsof hij de kattentaal niet goed spreekt of sprak. In het begin was hij reuze afwachtend en leek hij het gedrag van de anderen te bestuderen. Hij zocht ze niet op en lag vooral op mijn schoot of in mijn buurt. Vervolgens wilde hij mee spelen, maar was ontzettend ruw en lomp, waardoor Jagger eerst een beetje bang voor hem was. Cayleigh had gewoon een grote mond als hij te ver ging en dan bleef hij wel op afstand. Saartje is niet van het stoeien, maar rent wel af en toe mee als 'tikkertje' gedaan wordt. Saartje had eigenlijk vanaf het begin wel aansluiting met Pjotr door bij hem te gaan liggen. Saartje wast de anderen ook regelmatig en Pjotr doet dit nu ook. Vooral Jaggers hoofd wordt regelmatig schoongelikt. De laatste week of twee weken lijkt Pjotr zijn weg gevonden te hebben en zit hij erg lekker in zijn vel. Hij speelt nu echt met Jagger en Cayleigh en is minder lomp. Misschien dat hij zelfs wat overmoedig geworden is en daarom Saars plaats wil veroveren of ook met haar wil spelen, terwijl ze hier niet op zit te wachten.

Gisteravond hebben Pjotr en Saartje samen in het bad staan drinken!? Naast elkaar, niks aan de hand. Vannacht ook beide op onze voeten geslapen en later kwam Jagger er nog tussenin liggen. Ging prima. Saartje ligt op dit moment boven op bed en blaast naar iedere kat die er ook bij wil liggen. Ze laten haar met rust. De rest is nu beneden. Het is nu dus rustig. Wat wel veranderd is, is dat er nu meer kattenbakken staan. Het probleemgedrag is niet te zien als ik thuis ben, juist vooral wanneer ik er niet ben. Ben benieuwd hoe het nu met extra bakken gaat als ik straks eventjes de deur uit ben. Hou jullie op de hoogte.

[achtpuntzes]

ik heb gisteren een zak valeriaanwortel gehaald, en dat heeft echt een positief effect op het gedrag van de katten onderling. misschien werkt het bij jou ook?

in de eerste instantie had ik een bak met de valeriaan op de grond gezet, maar dat was niet zo'n goed idee: de katten gingen erin liggen rollen, hahaha

nu staat het boven op een kast in de poezenkamer waar ze er niet bij kunnen. nadeel van valeriaan is dat het nogal stinkt, mn woonkamer komt het dus niet in

[castratenkoor]

Stinkt inderdaad naar zweetsokken - maar doet ook hier wonderen in stress en ruzie situaties - die stank neem ik dan maar voor lief.........

[pearlsofpassion]

Ik vind het in druppelvorm niet zo storend. Na een uurtje ruik ik het al niet meer, maar de katten blijven er nog een paar dagen op reageren.
En het doet hier inderdaad ook wonderen. Had het nooit zo verwacht!

[jennli]

Vandaag ben ik de hele dag thuis gebleven. Het is rustig gebleven hier in huis. Saar leek zich nog steeds niet helemaal lekker in haar vel te voelen, maar heeft wel weer wat gespeeld. Net lag ze weer samen met Pjotr op bed. Ga morgenvroeg naar de apotheek om Valeriaandruppels te halen. Hoop dat ze ook als ik even weg ben elkaar met rust laten. Ik kan ze natuurlijk wel scheiden, maar mijn gevoel zegt dat de rust langzaam aan het wederkeren is. Het vermeerderen van het aantal bakken lijkt geholpen te hebben. Wellicht dat de Valeriaan er toe bij draagt dat Saartje zich weer wat meer op haar gemak voelt.

[MarjanR]

Ik hoop dat het helpt.
Het heeft Teun net dat ene zetje gegeven wat hij nodig had om zich echt "thuis" te voelen bij mij thuis.

[Adriana]

goeie berichten zo te lezen en hoop dat het rustig blijft en dat ze Saar gewoon met rust laten.
dat hebben we hier met Enzo en de kleuters ook, kleuters hebben moeten leren dat Enzo in een andere fase zit en niet door twee monsters besprongen wil worden.
later later als ze allemaal zo groot als Enzo zijn, zullen de onderlinge relaties wel veranderen en gelijkwaardiger worden.
en daarmee verandert het gedrag naar elkaar ook.
gelukkig mengt Saar zich wel in de groep en kruipt ze niet weg. op afstandje soezend en belangstellend kijkend, dat is haar rol en de andere katzels moeten dat leren respecteren.
k zou voorlopig nog maar even extra katzenbakken laten staan en als ze allemaal gebruikt blijven dan klopt de regel van 'eentje meer dan het aantal katzels en hier en daar'

[jennli]

Ik laat de bakken ook gewoon staan. Ze worden wel niet allemaal gebruikt. Nou ja, ik verschoon ze minimaal 2x per dag en dan valt me op dat er maar drie bevuild zijn. Wel steeds drie andere bakken. Zo meteen blijven ze voor het eerst weer even alleen. Ben benieuwd.