Kat blijft lelijk doen tegen nieuwe kat

[pearlsofpassion]

Hey allemaal,

ik hoop dat jullie mij kunnen helpen, want ik zit met mijn handen in het haar. Ik heb een 5 jaar oude, gesterilliseerde kat ( die sinds 3 jaar alleen zat) en heb daar een dik half jaar geleden een klein katertje (8 weken) bij gehaald. Ik heb bewust voor een katertje gekozen omdat ze kattinnen zonder pardon de hof uit jaagt en vroeger ook steeds met katers heeft samengeleefd.
Toen dat klein bolletje wol thuis binnen kwam was ze al van de eerste moment doodsbang. Ik begreep het niet, en dacht dat het wel zou over gaan maar heb de kleine de eerste weken toch in de transportbox op de slaapkamer laten slapen. Later is ook hij naar beneden verhuist (waar hij overdag ook was) en heb de oudere kat haar eigen plaatsje gegeven voor slapen en eten. De kattenbak was wel nog hetzelfde (op zijn plaats dan) maar daar hebben we geen problemen mee gehad. Na een paar weken aten ze naast elkaar, slapen wel nog op verschillende plaatsen
Nu heeft ze altijd geblaast vanaf hij nog maar de kamer binnen kwam, maar nooit uitgehaald. Hij heeft er zich nooit iets van aangetrokken, hij probeerde zelfs haar staart te pakken. Nu, sinds hij ongeveer zo groot is als zij, is ze wel beginnen uithalen.
Het probleem is eigenlijk, dat ze te bang is om dominant te zijn, maar ook niet onderdanig wil zijn. Ze blijft dus grommen en blazen terwijl ze zichzelf tegen de grond plakt, de kater doet niets eigenlijk, daagt haar niet uit of zo...
Ik heb echt al veel geprobeert, ook zo verstuivers, en bij elkaar in kleine ruimte plaatsen, maar niets helpt echt. Het is duidelijk dat, hoe meer ze samen tijd doorbrengen (binnen blijven), hoe beter het gaat, en als zij naar buiten geweest is, kan ze niets meer verdragen. Dat duurt nu al 7 maand en ik wordt er zelf zot van.
Kan iemand mij helpen???? Heel erg bedankt!!!

[castratenkoor]

Is de kater al gecastreerd? Zo nee dan zou ik dat laten doen.
Kan zijn dat als hij dat nog niet is en je het laat doen, dat de rust dan terug keert.
Kan natuurlijk ook dat de oudste post echt niet gediend is van een medebewoonster.
Kan me voorstellen dat je er zot van wordt. Het duurt al wel erg lang.
Jammer dat het niet verbetert.

Dinie

[pearlsofpassion]

Hey,
de kater is natuurlijk al een maand of 3 gecastreerd. Hij was maar een voormiddag weg, maar toen hij terugkwam was het veel erger dan ervoor. De oudste dacht waarschijnlijk dat ze er vanaf was. Het heeft een paar dagen binnenblijven geduurt eer dat terug was zoals voor hij vertrok. Hij heeft zich eigenlijk nooit dominant opgesteld...

[Ilone]

Dan heb je waarschijnlijk een poes die niet (meer) met andere katten overweg kan.
Als ze al 2 of 3 jaar alleen is geweest, is ze daar natuurlijk ook aan gewend.
Toen ze vroeger tussen de katers leefde, was ze toen wel normaal tegen de andere katten dat je weet?

[castratenkoor]

Ik vrees ook dat ze geen andere kat meer duldt.

[pearlsofpassion]

ja, vroeger kwam ze heel goed met de andere katten overeen. Ze stond haar mannetje tussen de katers in de buurt en vocht er niet echt mee ( behalve 1, die alle katten terroriseert) en ze leefde met haar broer die ze echt bemoederde. Daarom dat ik ook dacht dat ik er haar een plezier mee zou doen. Misschien door die slechte ervaringen met die grote kater ( en sinds ik verhuist ben ook met een kater hier in de buurt, maar zoals gezegd jaagt ze kattinnen wel gewoon weg en is ze daar niet zo bang van), misschien dat ze nu teveel bang heeft van andere katers.

Het is gewoon heel raar, op sommige dagen gaat het heel goed (overlaatst heeft ze zelfs een likje gegeven) en dan op andere dagen gaat het ineens weer niet meer. En dan gebruik ik die verstuiver, om het niet meer te laten escaleren, maar dat maakt niet zo veel uit eens ze al terug moeilijk doet. En hij is heel erg lief voor haar, komt haar ook likken en zo, maar dan blaast ze weer. Hij kan wel meestal goed passeren en zo, maar als hij haar komt begroeten met een lik of een neuscontact blaast ze, pas na eerst het contact gedaan te hebben, precies of ze het zich ineens weer herinnert. Als je dat zo ziet, dan denk je: eindelijk, alles komt toch nog goed, maar dan ineens is dat weer weg... Ik weet gewoon echt niet meer wat ik nu nog moet doen...
Ik wil ook niet heel mijn leven maar 1 kat hebben ( ale ook niet de volgende tien jaar...), en ik heb ook geen idee hoe ze op een hond zou reageren, maar ik heb zo'n idee dat dat niet goed gaat gaan.
Bovendien, kan ik mijn katertje toch niet weg doen? Hij is onze lieve kleine jongen!! En mijn ouders willen ook geen kat meer nemen.

bedankt voor de raad!
Valerie

[pearlsofpassion]

Ik denk soms, misschien moet ik een ander katje erbij nemen, zodat onze jonge kater een speelkameraadje heeft, want hij wil duidelijk wel het gezelschap van andere katten. dan zou onze oudste kat ze misschien beter links laten liggen en zouden de 2 jonge elkaar hebben... Misschien zou de oudere zo haar rust kunnen krijgen... Ik weet eigenlijk niet of het veel erger zou zijn, als er 2 katten rondlopen waar ze een probleem mee heeft, of maar 1. Nu is de kater nog jong, en erg speels en zou een nieuwtje waarschijnlijk wel snel leuk gaan vinden.
Maar natuurlijk, als ik dat probeer, en het gaat helemaal niet meer, dan zijn we nog verder van huis... Ik wou indertijd eigenlijk zowel dat katertje als zijn zusje meenemen, maar mijn vriend was daar niet voor, dus ik weet ook niet of hij drie katten wel zou zien zitten, maar als er een grote kans is dat het het probleem in huis oplost, dan zou het voor iedereen wel beter zijn.

Wat denken jullie hierover? Heeft er iemand ervaring over een 3e kat bij 2 eerdere?

Heel erg bedankt voor jullie reacties!
Valerie

[Roos en Minousch]

Er gebeurt toch verder niets dan een beetje blazen en grommen?
ze vechten toch niet samen?
Ik heb er hier ook 1 rondlopen die naar alles en iedereen meestal blaast, maar ze kan kan dus ook wel lief zijn, ik maak mij er geen zorgen om, ze eten samen gebruiken de zelfde kattenbak, liggen af en toe op bed, en af en toe is het een bitsch, en mept ze elke kat die te dicht bij komt, maar ik bemoei mij er niet mee, de andere katten vindne het wel best en weten hoe ze is. Gewoon laten gaan en eventueel een ander kittentje erbij zodat de kater haar niet lastig valt, en het kitten haar ook niet.

[castratenkoor]

Misschien is dat wel een idee een kitten erbij voor de nieuwe poes. Alleen moet je dan uitkijken dat die twee haar niet het leven zuur maken.

[pearlsofpassion]

Ja, dus jullie denken ook dat een extra katje een goed idee zou zijn. Ik heb het er met mijn vriend over gehad en die was niet zo happig, maar kan hem mss wel overtuigen. We gaan alleszins eerst nog wat afwachten, het gaat steeds op en neer maar over de hele lijn zit er precies toch nog wat verbetering op. Eens zien hoe het loopt. Ze kan inderdaad soms ook lief zijn, maar niet heel erg ze, en naast elkaar liggen... dat zeker niet. Het is gewoon duidelijk dat het katertje wel graag contact zou hebben en soms probeert hij haar dan te vangen, gewoon om iets van reactie te krijgen, en dan durft ze wel moord en brand schreeuwen, maar altijd maar heel even.

alleszins bedankt voor de reacties, we gaan hier nog even zien hoe het loopt, en of we nog een verdere beslissingen moeten nemen of niet.

Groetjes
Valerie

[Cari]

Ik heb iets soortgelijks ook ooit gehad. Mijn toen 9 jaar oude poes Noes was alleen achtergebleven, nadat haar zusje niet meer thuis was gekomen. Ik heb daar toen een katertje van 6 weken (ja, ik weet het - veel te jong!) bijgezet. Noes moest niets van hem hebben en was eigenlijk doodsbenauwd voor dat kleine wurm. Wel had Noes een heel lief karakter en ze deed hem dus nooit iets. Yimper bleef toenadering zoeken en uiteindelijk kwam dat allemaal wel goed, maar ze zijn nooit echt close geworden. Noes bleef liever op afstand. Toen ik op een gegeven moment lange dagen van huis moest, vond ik dat sneu voor Yimper, die inmiddels ca. 4 jaar was en ben op zoek gegaan naar een maatje om hem wat gezelliger gezelschap te geven. Dat werd Darrel van 9 maanden. Zij werden wel goede vrienden en Noes vond het allemaal prima, want zij mocht nu lekker weer op zichzelf zijn !

DIt is overigens geen garantie dat het bij jou ook zal werken, maar ik geef het een goede kans.

[pearlsofpassion]

Hey iedereen, even een update.

Er is nog geen verbetering.
We hebben de katten nu dik 2 weken binnen gehouden (hadden we nog niet eerder gedaan zo lang) om te zien of het dan uiteindelijk toch niet zou omslaan en ze elkaar toch graag zouden beginnen zien. In eerste instantie leek het te beteren, de eerste 2-3 dagen. Maar bleef af en toe een blaas en dichter bijeen liggen was er niet bij. Daarna begon Cuzco het binnenzitten duidelijk te vervelen en begon hij haar dus weer wat meer op te zoeken, waarmee het weer slechter was. Ale, het gaat dus ook op en af als ze binnen zitten, eigenlijk een beetje zoals toen ze buiten waren. Maar.... we hadden gezegd dat we het zeker 2 weken gingen proberen om zeker te zijn dat we niet te vroeg opgaven. Werd na de eerste 5 dagen niet echt veel verschil niet meer met ervoor, op en af dus. Maar, na de eerste week werd Cuzco wel onrustiger. Hij kwam niet gewoon bij me liggen maar liep constant naar het raam en dan terug naar de garage (dat is de 'kattenkamer') en bleef daar ipv bij ons.
Na echt 2 weken, was er 1 dag waarop hij helemaal lusteloos was, hij bewoog niet meer en niets kon hem nog bekoren. Dus... genoeg geweest, werkt toch niet zolang hij haar blijft vangen zal ze zo reageren, dus alletwee 's avonds ff terug naar buiten. Waren die blij!! En Cuzco dus al opgefleurd. Maar ja, nu blijft het slecht weer en zijn ze hiernaast aant werken (huisafbreken en nieuw zetten) zodat ik het overdag niet echt vertrouw, maar in principe mogen ze gewoon weer buiten.
We moeten dus wel concluderen dat het niet gaat veranderen. Dus moeten we hier genoegen me nemen, of er een speelkameraadje bij nemen voor Cuzco. We moeten er ons zowiezo bij neerleggen dat we dan af en toe een blaas of een krijs gaan horen, want 1 van de twee wegdoen is echt geen optie voor ons! We gingen wel wachten met dat 3e katje tot nadat de nieuwe konijnen er waren (ook omdat Cuzco nog nooit een konijn gezien heeft en dat dus ook moet leren kennen) en ook tot nadat mijn kleine broer en zus met hun hond zijn komen logeren (weekje) en dat alles zou binnen een maand achter de rug moeten zijn.

[pearlsofpassion]

Maar.... toen ik dan vandaag na mijn examen in het citadelpark passeerde kon ik het niet laten daar in het dierenasiel eens te gaan kijken. Niet zo'n mooi verzorg asiel, maar daar kunnen de dieren die er zitten ook niet aan doen, en de katten zijn wel ontvlooid en ingeënt.
Ik heb daar een pracht van een klein meisje leren kennen, vanwie ik op het eerste gezicht zou zeggen dat dat prachtig zou klikken met onze Cuzco. Ze heeft ook zo dat onbezonnen, speelse, en ale, bon lijkt me prachtig samen te gaan. Ze is echt adorable! Er was een andere kat waar ik persoonlijk in eerste instantie een iets betere klik mee had, maar die dan weer veel moeilijker bij Cuzco zou gaan, denk ik, en nu moeten we aan hem denken. Ik moet dan toch in zo'n situatie mijn (moeder)hart volgen en doen wat naar mijn gevoel het beste gaat zijn, toch? Wel, dan gaat mijn voorkeur duidelijk naar het eerste katje.
Het is een erg klein meisje van 2 of 3 jaar (ik had haar maar een dik half jaar geschat), dus wel ietsje ouder dan ik in gedachten had gehad, maar duidelijk nog speels en potentie om vrolijk te worden (daar in een kooitje is dat wel erg moeilijk, maar ze lijkt mij toch een positief iemand). Ze heeft ook grijs tijgermotief met wit zoals Cuzco maar dan met lapjes rood ertussen, beetje speciaal en je ziet onmiddelijk dat het een meisje is. We wouden trouwens graag terug een meisje. Ale, ik ben al helemaal verliefd aant worden in gedachten, nu mijn vriend nog meekrijgen.
Klinkt dit allemaal goed voor jullie? Als er ook maar iemand bedenkingen heeft, laat het dan aub weten, ik wil niet nog eens voor verassingen komen te staan.

Groetjes
Valerie

[Dafpoetser]

Hoi Valerie,

Wat spreekt er een kattenliefde uit je bericht!
Ik hoop dat het "klikt", maar ik weet van meisjeskatten, en dan zeker lapjes dat dit niet de gemakkelijkste karaktertjes zijn. Is er geen mogelijkheid dat je de kat een tijdje meekrijgt in een soort van "proefperiode" om te kijken of het allemaal wel klikt?

Rob.

[pearlsofpassion]

Ja, dat ben ik zowiezo van plan, die proefperiode te vragen. Het is wel een kat waarvan ze in het asiel zeggen dat ze bij andere katten kan, want ik heb de situatie daar uitgelegd en toen hebben ze mij er 3 aangeraden en deze zat er tussen.
Enne, zij noemen dat daar lapjes, maar ik vind dat niet echt, het zijn eerder kleurveranderingen in een grijs-oranje tijgermotief, geen duidelijk vlekken (maar bon, niet belangrijk). Zijn lapjes niet gewoon vaak lastig omdat het gewoon altijd vrouwtjes zijn, en vrouwen nu eenmaal graag eens moeilijk doen? Ik kan mijn moeilijk voorstellen dat karakter gelinkt zou zijn met vachtkleur... geslacht lijkt mij iets logischer

Erg bedankt voor het compliment! Doet wel deugd.

Groetjes
Valerie