Alweer een poos geleden dat ik hier voor het laatst was.
In augustus 2012 heb ik mijn lieve Nina (6 jaar) moeten laten inslapen vanwege nierfalen, waarschijnlijk aangeboren.
Ik mis haar nog elke dag.
Toen wist ik al dat onze Koos (ongeveer geschat uit het jaar 2000) ook nierfalen had, echter niet zulke torenhoge waardes als Nina. Nina had wel een waarde van 830(!) wat max iets van 250 mag zijn.
Bij Koos was dit iets van 350. Ook te hoog, maar hij leek er altijd minder last van te hebben. Hij dronk altijd wel veel, maar eetlust had hij altijd meer dan genoeg.
Ook was hij altijd aanwezig, wilde graag kroelen, was nog actief etc.
Nu sinds afgelopen woensdag gaat het ineens bergafwaarts..

Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik wil dit hele proces niet opnieuw doormaken en ik wil hem ook geen pijn laten lijden.
Woensdag zijn we met hem naar de dierenarts geweest omdat hij steeds zat te persen op de bak en niet kon poepen. De dierenarts heeft wat keuteltjes weg kunnen halen en toen voelde hij zich wel weer beter en at ook weer wat meer.
De dag daarna had hij nog steeds niet geplast, wat mij dus zorgen baarde. Toen weer naar de dierenarts gegaan, de blaas was gelukkig niet verstopt. Hij heeft wel een onderhuids infuusje gehad om het te plassen te versnellen. Ook was hij licht uitgedroogd.
Vrijdag ging het weer wat beter. Hij was weer wat meer aanwezig, had geplast. Alleen niet meer gepoept sinds woensdag..Ik heb hem al zonnebloemolie gegeven , eerst door het eten maar dan hoefde hij het niet. Dus nu vanochtend via een spuitje in de bek gegeven, tot op heden nog geen resultaat.
Ook is hij vermagerd, en dat lijkt dagelijks wel minder te worden .
Hij heeft moeite met springen, hij haalt het aanrecht vaak niet meer, dit had Nina toen ook. Hij zwalkt wat rond, is suf, 'smakt' veel wat misschien wijst op stress of misselijkheid.
Ik maak me enorm zorgen en ik denk dat hij zichzelf nu dus veel meer aan het vergiftigen is.
Hij eet wel, maar elke dag wat minder. Vorige week schreeuwde hij nog om eten!
Het verschil is dus ineens zo groot..
Heb hem nu ook wat Hills AD gegeven om wat aan te komen. Dit vond hij altijd heerlijk, maar nu heeft hij alleen maar een paar hapjes ervan op.
Wat zou jullie advies zijn? Kan het zijn dat hij zich nu zo slecht voelt door de obstipatie? En dat hij misschien weer wat opknapt als hij weer ontlasting heeft gehad?
Ik ben zo bang, ik zie het somber in.

Hij is natuurlijk ook al 13 (wij denken zelfs wat ouder, want zijn leeftijd is geschat in het asiel toen)
en ik wil hem niet laten lijden, maar wil hem ook niet onnodig te vroeg laten gaan.
