Tonkinees

Herkomst

Dit nieuwe ras, oorspronkelijk gouden Siamees genoemd, is in de jaren ’30 in Noord-Amerika en Canada gecreëerd door de Siamees met de Burmees te kruisen. Hij trok het publiek echter niet aan. In die tijd was de Siamees steviger en robuuster en de Burmees minder rond dan vandaag de dag het geval is. Men heeft tot 1960 moeten wachten voordat deze kat, herdoopt tot tonkinees, gewaardeerd zou worden. In 1974 werd hij door de Canadian Cat Association en in 1978 door de C.F.A. erkend. De tonkinees, blijft, ondanks zijn populariteit in de Verenigde Staten, zeldzaam in Europa. In Nederland is men bezig een halflangharige Tonkinees te ontwikkelen. Dit nieuwe ras noemt men Tibetaan.
Zowel de Tonkinees als de Tibetaan worden in Nederland erkend door de Federatie Nederlandse Kattenverenigingen (FNK).

Algemene kenmerken

Middelgroot en met een morfologie die tussen die van de lange, slanke Siamees en de meer gelijkmatig gebouwde Burmees ligt. Gewicht: 2,5 tot 5,5 kg.

Karakter en bijzonderheden

Deze kat, steeds alert, is actief en speels. Hij heeft ruimte nodig daar hij sportief is, maar hij loopt makkelijk weg. Erg sociaal met soortgenoten, zacht en vriendelijk naar zijn baasje, maar toch minder exclusief dan de Siamees. Hij vraagt evenwel ook veel aandacht en houdt niet van de eenzaamheid.

Zijn verzorging beperkt zich tot een wekelijkse borstelbeurt. Men dient te weten dat een kruising Siamees-Burmees enkel Tonkinezen oplevert en dat de kruising van Tonkinezen onderling statistisch gezien 50% katten met Tonkinezen minkaftekening, 25% katten met Burmezenaftekening en 25% katten met Siamezenaftekening oplevert.

Uiterlijk

• Hoofd
  In vooraanzicht gelijkend op een gelijkzijdige driehoek met afgeronde zijden. Middelgroot, iets langer dan breed. Hoge jukbeenderen. Matig lange, vierkante snuit met lichte break. Neus met een heel lichte stop. Zwakke pinch. De kin wijkt niet, maar steekt ook niet uit.
• Oren
  Middelgroot, breed aan de basis met afgeronde toppen. Erg korte beharing die de huid laat doorschemeren.
• Ogen
  Perzikpitvormig, ver uit elkaar en schuin geplaatst. Kleur: blauwgroen, zeegroen smaragd (aquamarijn).
• Hals
  Middellang, gespierd.
• Lichaam
  Niet licht of compact. Semi foreign type. Het achterlijf ligt iets hoger dan de schouders. Middelzware botten. Goed gespierd.
• Poten
  De achterpoten zijn iets langer dan de voorpoten. Goed ontwikkelde spieren. Ovale voeten.
• Staart
  Middellang, breed aan de basis zonder echter te dik te zijn, lichtjes uitlopend naar een punt.
• Vacht
  Kort, fijn, zijdeachtig, glanzend, weelderig, vlak aanliggend op het lichaam zoals bij de nerts (Mink).
• Kleur
  De typische Siamees aftekeningen, op een dieper gekleurde ondergrond waarvan de kleur die van de originele Burmees benadert. De pointkleur gaat vloeiend over in de vachtkleur zonder duidelijk contrast zoals bij de Siamees. De definitieve kleur wordt niet voor de leeftijd van 16 maanden bereikt en heeft de neiging, zoals bij de Burmees en de Siamees, om donkerder te worden bij het vorderen van de leeftijd. De kleuren zijn zoals bij de Burmees maar iets minder intens.

Enkele variëteiten:


• Natural mink (brown bij de Burmees, seal bij de Siamees): het lichaam heeft een warme middelbruine kleur en de points zijn donker bruin.
• Champagne mink (chocolate): het lichaam heeft een lichtgele tot crèmekleur, de points zijn chocolade bruin.
• Blue mink: het lichaam heeft een zachte blauwgrijze kleur, de points zijn middelblauw tot leikleurig.
• Platinum mink (lilac): het lichaam heeft een heel lichte zilvergrijze kleur, de points zijn donker zilverkleurig.
• Honey mink (cinnamon): het lichaam is goud tot abrikoosamberkleurig, de points zijn roodbruin. De C.F.A. erkent de honey mink niet.